Voorpagina Politiek

Stel dat Wilders aan de macht komt..

Ik ben niet zo van de hypothetische vraagstukken, maar toch eentje om het af te leren: Wat als Wilders aan de macht komt? Een meerheid van de Nederlanders (57%) gelooft overigens niet dat de partij van Geert Wilders in staat is om deel te nemen aan de regering. Dat blijkt uit een recent gepubliceerde peiling van Synovate donderdag. Iets minder dan de helft (45%) vindt overigens wel dat de PVV in de regering moet komen als de partij bij de volgende verkiezingen 25 zetels of meer haalt.

Het eigenaardige is dat meer dan de helft van de ondervraagden denkt dat het snel afgelopen is met de populariteit van de PVV als het zover is. De angst voor een herhaling van een politiek drama a la de LPF is groot onder de ondervraagden. In dezelfde peiling is ook de vraag gesteld hoe Nederland denkt over de PVV als partij. Een derde ziet de PVV inderdaad als extreem-rechts. Opmerkelijk is dat een kwart van de PVV-aanhangers de partij helemaal rechts van het politieke spectrum plaatst.

Wilders die al jaren kind aan huis is bij de Israëlische ambassade in Den Haag wil uiteraard op geen enkele wijze geassocieerd worden met extreem-rechts. Israël, met een gevaarlijke fascist als Lieberman in de regering die volgens de Jerusalem Post gevaarlijker is dan de Iraanse president Ahmadinejad, kan het zich internationaal niet permitteren om Wilders met open armen te blijven ontvangen. De vrienden van Wilders in Israël wachten dan ook vol spanning op het wetenschappelijke rapport dat binnenkort verschijnt, waaruit moet blijken dat de PVV wel degelijk extreem-rechtse opvattingen koestert in haar gelederen.

Mijn stellige mening is dat Israël Wilders politiek zal blijven steunen, maar niet langer in het openbaar. Achter de schermen zal Wilders niet aan politieke steun verliezen, want zijn aanval tegen de (politieke) islam, speelt Israël nog altijd in de kaart in het conflict met de Palestijnen, die naast de Palestijnse identiteit op de eerste plaats moslim zijn voor Wilders en geestverwanten. Dat is de reden waarom Wilders de anti-islam kaart trekt. Ik kan het niet vaak genoeg benadrukken, maar de Israëlische component mag absoluut niet ontbreken in dit verhaal.

De bijzondere vriendschap van een Nederlandse parlementariër met Israël moet ook de aandacht van de AIVD zodanig hebben getrokken dat zij de gangen van Wilders al jaren geleden heeft nagetrokken. De eerste observaties van de AIVD moeten aanleiding hebben gegeven om Wilders’ achtergrond verder te onderzoeken en hem scherp in het vizier te houden. De bijzondere interesse van de AIVD in Wilders heeft er zelfs toe geleid dat de dienst heeft geprobeerd Wilders af te luisteren binnen de dikke muren van de Israëlische ambassade.

Meneer maakt zelf ook geen geheim van dat hij in de afgelopen vijfentwintig jaar Israël zo’n veertig maal heeft bezocht. Wilders is niet de premier van dit land noch de minister van Buitenlandse Zaken, maar heeft politieke zwaargewichten als Ariel Sharon en Ehud Olmert ontmoet tijdens zijn verblijf in Israël. Het is alleen niet bekend in welke hoedanigheid. Wilders maakt er eveneens geen geheim van dat hij mensen kent bij de Israëlische geheime dienst de Mossad.

Stel dat Wilders nu aan de macht komt en mag regeren, waar steeds minder mensen in geloven in dit land. Als het dan toch zover komt, achten zij de kans op een herhaling van het LPF-drama groot, maar dan zijn we er nog niet. De vraag die mij bezig houdt, is wat kan een Nederlandse politicus, die met zijn Partij voor de Vrijheid de cohesie en uiteindelijk de Nederlandse rechtsstaat en democratie ondermijnt en dus een reëel veiligheidsrisico vormt voor de Staat der Nederlanden, verwachten aan tegenwerking van de AIVD.

Wilders heeft zich hoe dan ook in een bijzonder lastige positie gemanoeuvreerd door aan de ene kant frontaal de aanval te openen op de (politieke) islam waarmee hij sociale onrust probeert te veroorzaken in het land onder de Nederlandse bevolking. Aan de andere kant door de verdenking op zich te laten de politieke en militaire belangen van een ander land te verdedigen. Wilders’ aanhangers vinden dit misschien een onbelangrijk gegeven, maar sterk aan de oppervlakte aanwezige krachten op het speelveld hebben hier grote moeite mee.

Mijn liefde voor dit land is groter dan die van Geert Wilders. Ik ben verwikkeld in een polemische strijd met populisten, die zogenaamd het beste voor hebben met dit land. Ik ben Ata, beetje burgerlijk ongehoorzaam en al heel wat lentes jong. Mijn naam is seculier, mijn pen messcherp en voel me gelukkig nog altijd thuis in dit land. Ook ik blijf hier!

Lees andere stukken van Ata