Voorpagina Ervaringen

Abdelkarim in de supermarkt

Daar sta je dan. In de rij. Kassa 11. Voor me staan drie, met acne gezegende pubers die in hun schoolpauze wat ‘prestatieverhogende’ gif energydrankjes komen scoren. Achter me bespreken Letitia en Vanessa, heel verrassend, de nieuwste trends omtrent eyeliners, vriendjes, schoenen én Edsil’s drie vermeende bastaardkinderen. Ik nader de kassa, leg de banaan en appel op de band en haal ik parcimonieus mijn portemonnee tevoorschijn. Tijdens het oogcontact met de kassadame maak ik een schatting van de totaalprijs. Twee stuks fruit, kan toch niet meer kosten dan vier dubbeltjes? Niets is minder waar. Ozlem het kassameisje maakt de balans op en presenteert de rekening. Schade: 1,40. Eén euro veertig! Voor twee stuks modaal fruit!

Even slikken, kassameisje kan er ook niets aan doen; maar alles voor de goede zaak. Geeft in ieder geval genoeg stof tot nadenken. Na het weglopen uit de supermarkt snap ik weer waarom ik al twee jaar geen paprika heb gegeten. Ik bedenk me opeens dat ik wel een idee heb hoe frambozen smaken. En het ergste is dat ik laatst twee knapen peultjes zag versnaperen; ze zagen er o zo gelukkig uit.

Daarom zoek ik bij dezen toevlucht tot mijn Heer. Heer en Schepper van hemelen en aarde; ik vraag U geen rijkdom en geen macht, maar het volgende wil ik u nederig vragen:

Laat de prijzenoorlog zich gelieve zo snel mogelijk ontketenen! Moge de veldslag beginnen. Laat de waakhonden der supermarkten de scanners prepareren en de klant daarmee vele kortingen doen toekomen. Want wie voor een banaan en een appel tezamen 1,40 durft te vragen, heeft lef. Sterker nog: wie totaal geen medeleven heeft met de welwillende, gezond gedragende burger verdient een langzame en pijnlijke dood faillissement. Toon geen genade voor degenen die misbruik maken van het recht op bikkesement. Mijn Heer, het frappante is dat zij zich ervan bewust zijn dat ze de klant confronteren met een dilemma. Want fruit is weldadig, dat weten zij. Misschien zelfs onontbeerlijk, net als wc-papier. En fruit wordt bij een ontoereikend saldo zelden opgeofferd. Nee, het zijn meestal de zakken chips die het onderspit delven. Ik stem voor een revolutie; ook de armen hebben recht op vers fruit van de supermarkt. Amien.


Hmmmmmm

Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"

Lees andere stukken van Abdelkarim