Voorpagina Media

Aardig staaltje journalistieke veroordeling richting Ibn Ghaldoun leerlingen

Raadsel: wat is het verschil tussen een Servische oorlogsmisdadiger, de moordenaar van Pim Fortuyn en leerlingen van ibn Ghaldoun? Het verontrustende antwoord las ik vandaag in de Volkskrant.

Een aantal keer per jaar geef ik gastcolleges aan studenten journalistiek over de implicaties van woordkeuze, foto’s en titels. Daar heb ik in de loop der jaren aardig wat materiaal voor verzameld en vandaag kan ik daar een nieuwe casus aan toevoegen.

Wie een beetje het nieuws volgt, weet dat we het met name over drie rechtzaken hebben: De Servische oorlogsmisdadigers Karadzich en Mladic, de moordenaar van Pim (Volkert van der G) en de leerlingen van Ibn Ghaldoun die verdacht worden van examendiefstal.

De oplettende lezer, zal zien dat Karadzich (ja, deze) nog net niet als ideale schoonzoon naar voren komt en wordt omschreven als ´hoffelijk´ en ‘bijna aangenaam gezelschap’. Bij Volkert van der G zien we dat de PVV tegen zijn vrijlating is en hem het liefst nog langer zien wegrotten in de bajes. Echter, de partij vindt geen steun en wordt van repliek gediend dat ‘de rechtsstaat een overwinning moet zijn op de natuurtoestanden van emoties en driften’ en dat de politiek dus niet gaat over het het al dan niet langer vasthouden van Volkert in het rijkshotel.

Eens! Tot we het gingen hebben over ibn Ghaldoun. Toen deinsde de krant er niet voor terug om de leerlingen bij voorbaat al te veroordelen. Het gedrag van de drie hoofdverdachten wordt door de verslaggeefster omschreven als ’tactiek’, waarbij een van de drie wordt omschreven: “zijn performance is gangster-acteurwaardig”. En dat oordeel… laten we toch liever over aan de rechter.