"Liefde is de weg naar God. De hoogste vorm van liefde is overgave. Overgave betekent offers brengen. Het hoogste offer is zelfopoffering."
Eid Mubarak, gezegend offerfeest! Een aantal dagen geleden stonden de bedevaartgangers daar, met hun handen naar de hemel gericht. Op de Jabbal Ar-Rahma, de ‘berg van barmhartigheid’. Dat is een andere naam voor de berg Arafat, die zijn naam dankt aan de allereerste love story op aarde. Het verhaal van Adam en Eva, die na de val niet alleen van God en het paradijs loskwamen, maar ook van elkaar verwijderd raakten. Volgens de overleveringen kwam Adam na de val in India terecht (volgens volksverhalen in Sri Lanka op Adam’s Peak) en Eva in Arabie. Zij hervonden elkaar en leerden elkaar opnieuw kennen (‘Arafat’ betekent (her-)kenning) op deze berg, waar Allah hun fouten vergaf. Met liefde is alles mogelijk…
Op deze zelfde berg vond volgens de overleveringen ook het verhaal van het offer van de profeten Ibrahiem en Isma’il (Abraham en Ishmael) plaats. En op dezelfde plek gaf de profeet Mohammed (vzmh) zijn afscheidsrede tijdens zijn hajj. Het is de plek waar alle moslims jaarlijks bijelkaar komen, als kinderen van Adam en Eva. Op de plek waar het verhaal van de mens begon en als voorproefje op de grote verzameling van de mensheid op de Dag des Oordeels.
Waarom Ibrahiem?
Zowel de jaarlijkse bedevaart (hajj) als het offerfeest (eid-ul-adha) zijn gerelateerd aan de profeet Ibrahiem (Abraham). Het is op het eerste gezicht opmerkelijk dat het offerfeest het grootste feest in de islam is en niet het suikerfeest (eid-ul-fitr) dat gerelateerd is aan de vastenmaand en de maand van de laatste openbaring: de Koran. Toch is dit niet zo heel vreemd. Door de herinnering aan Ibrahiem’s rituelen gedurende de hajj en het offerfeest worden moslims eraan herinnerd dat ze geestelijke erfgenamen zijn van Ibrahiem en daarmee ook verwant zijn aan de andere twee abrahamitische godsdiensten: jodendom en christendom. De islam ziet zichzelf niet als een nieuwe religie maar als een herbevestiging van de zuivere godsdienst die voor de meningsverschillen tussen het jodendom, het christendom en de polytheistische arabische religies bestond.
Nu kun je je afvragen waarom de islam juist op Ibrahiem en niet op één van de israelitische profeten teruggrijpt die ook het zuivere geloof aanhingen. Een mogelijk antwoord is dat het jodendom het eigen volk een goddelijke status toekende als "God’s uitverkoren volk" en de God van het universum tot de eigen stamgod hadden gereduceerd ("God van Israel"). De Christenen daarentegen accepteerden de universaliteit van God maar hadden de status van de laatste israelitische profeet en Messias gelijk aan die van God gemaakt ("God’s Zoon"). Ibrahiem kon als niet-jood en niet-christen als acceptabel voorbeeld dienen voor zowel joden als christenen. Hij is een profeet die bij zowel christenen als joden hoog in aanzien stond (en staat), doch zelf noch israeliet was, noch God tot een stamgod maakte, noch een zoon toekende. Ibrahiem was geen jood, geen christen, geen arabier en geen polytheist, maar gaf zich slechts over aan de Ene God.
‘Abraham was noch een Jood, noch een Christen, maar hij was een oprecht Moslim. En hij behoorde niet tot de afgodendienaren.’ (3:67)
Om deze boodschap te verkondigen en een oplossing te brengen voor het dispuut tussen jodendom en christendom was het ook niet logisch dat na de onwelkome behandeling van de laatste israelitische profeet en messias, God nog een volgende israelitische boodschapper zou sturen die waarschijnlijk hetzelfde lot te wachten stond. Ook was het vanuit dit perspectief niet logisch dat christenen, die de Messias onterecht een goddelijke status toekenden, de boodschap van een nieuwe niet-goddelijke profeet die volgens hun theologie lager in rang zou staan, zouden steunen. Zeker niet als deze de goddelijke status van hun Messias verwerpt. Het leek logischer dat God een profeet zou sturen die niet uit het joodse of christelijke volk zou komen, maar tegelijkertijd wel verbonden was met Ibrahiem.
Ibrahiem was volgens de overleveringen de voorvader van zowel arabieren als joden. De arabieren stammen van zijn ene zoon Isma’iel (Ishmael) af en de joden (en joodse profeten waaronder ook Jezus(vzmh)) stammen af van Ishaq (Izaak). Abraham’s tweede zoon Ishaq woonde in Jeruzalem en zijn eerste zoon Isma’iel vestigde zich in een valei in het Arabische schiereiland waar hij samen met zijn vader Ibrahiem de Kaaba bouwde. Deze vesting zou later uitgroeien tot de stad Mekka waar vele generaties later de profeet Mohammed(vzmh) werd geboren. De mannelijke besnijdenis is een teken van het verbond van Ibrahiem met God dat de ishmaelieten (arabieren) en joden met elkaar gemeen hadden, alvorens de komst van de profeet Mohammed(vzmh).
De Arabische profeet Mohammed(vzmh) was dus zowel spiritueel als genealogisch verbonden met Ibrahiem(vzmh), alswel met de israelieten. En hoewel de polytheistische arabieren aanvankelijk ook vijandig stonden ten opzichte van het monotheisme van Mohammed vzmh (zoals Ibrahiem ook werd tegengewerkt door zijn eigen polytheistische volk), lukte het hem toch na vele offers om veel steun te verwerven en weerklank voor zijn boodschap in de wereld te krijgen.
Waarom offeren?
Tijdens het grootste feest van de islam herdenkt men het offer van Ibrahiem. Maar wat is nu precies de betekenis van dit offer? Volgens de Koran werd profeet Ibrahiem meerdere malen in zijn leven beproeft door God. In een droom werd hij door God gevraagd zijn zoon Isma’iel te offeren. Na overleg met Isma’iel stemden beiden in. Nadat Ibrahiem de beproevingen van de Satan had weerstaan om hem op andere gedachten te brengen, wilde Ibrahiem de goddelijke opdracht uitvoeren. Op dat moment krijgt hij een openbaring dat hij de beproeving had volbracht. Het was slechts een test geweest om zijn liefde voor God te bewijzen. Hij werd beloond met een ander offer (ram) en kreeg daarop het goede nieuws van een tweede zoon: Ishaq (37:102-112).
Het verhaal herinnert moslims eraan dat overgave aan God (betekenis van ‘islam’) betekent dat men bereid moet zijn om offers te brengen. Liefde is de weg naar God. De hoogste vorm van liefde is overgave. Overgave betekent offers brengen. Het hoogste offer is zelfopoffering.
Het offeren vindt men in de 5 zuilen van de islam terug:
- De shahada; geloofsbelijdenis. Hier getuigt de mens dat er slechts 1 God is en dat Mohammed zijn boodschapper is. Men verklaart alle afgoden inclusief de ego op te offeren voor de ene God en zijn boodschapper als voorbeeld te nemen.
- De zakaat; de armoedebelasting. Een deel van het bezit wordt geofferd aan de armen.
- De salaat; het gebed; De moslim offert tijd en energie op om God te aanbidden.
- De ramadan; vastenmaand. De moslim offert hier overdag eten, drinken en sexuele handelingen op.
- De hajj; de bedevaart naar Mekka. De moslim maakt zich los van zijn thuisplaats. Huis en haard worden achtergelaten op zoek naar God, om op het hoogtepunt van de hajj te voelen hoe het is om temidden van gelijken ‘naakt’ voor God’s aangezicht te staan.
Het offerfeest heeft ook een sociale functie doormiddel van de nadruk op het delen van het vlees met de naasten en minderbedeelden. Het brengen van offers in de islam wordt gezien als een continuiteit van een praktijk die in andere religies ook bestaat: En voor elk volk hebben Wij handelingen van offer en wijdingen vastgesteld, opdat zij de naam van Allah mogen uitspreken over het vee dat Hij hun heeft gegeven. Uw God is dus Eén God, weest daarom onderdanig aan Hem. En geef blijde tijding aan de ootmoedigen. (Koran 22:34) Zoals bij andere handelingen in de islam gaat het om de intentie achter de daad: Hun vlees noch hun bloed bereikt Allah, doch uw godsvrucht bereikt Hem. Aldus heeft Hij hen aan u dienstbaar gemaakt, opdat gij Allah moogt verheerlijken wegens hetgeen waartoe Hij u heeft geleid. En geef blijde tijding aan de goeden. (Koran 22:37)
Kamel Essabane
Kamel Essabane is het stilste jongetje van de klas dat toch begon te praten en zijn klasgenoten soms hard aan het lachen wist te maken. Hij overwon zijn angsten en maakte van praten voor groepen zijn beroep. Doordeweeks loopt hij met de pet op van docent islamitische godsdienst rond op een hogeschool en voorziet hij tevens diverse scholen van advies als onderwijsbegeleider identiteit en levensbeschouwing. Ook vertelt hij soms filosofische verhalen aan het Fahm Instituut. Af en toe plaatst hij vanachter zijn laptop in alle stilte een ernstige tekst op het net. Misschien dat iemand het leest.Lees andere stukken van Kamel
20 Reacties op "The Love Mountain – 1/2"
“op deze berg, waar God hun fouten vergaf (2:37, 7:23)”
Ik wist niet dat er in jullie versie van de ‘Islam’ Profeten fouten konden begaan.
Mag ik vragen uit welke Quran je dat gehaald hebt en welke ‘grote’ geleerde de zorg droeg voor de vertaling?
Je verricht een exegese. Heb je dat uit een Tafsierboek of is het een eigen aanname? Graag je referenties.
@redactie evalueer je wijze van controle op Quranische stukken.
Nu is meneer niet geschoold en ongeletterd. Maar dergelijke misstappen KAN leiden tot afvalligheid, bepaalde woorden in de Heilige Quran kunnen niet zo worden vertaald. Schakel je Mufti in en vraag het even na.
Met vriendelijke groet,
John Doe
*Modbreak: Dank voor je reactie. Het gedeelte kan er inderdaad op duiden dat zij zondes begingen, terwijl Profeten in Islam geen zondes begaan. Kamal zal hier persoonlijk op reageren*
Mooi stuk Kamal… ik ben benieuwd naar het vervolg!
Hi-Kamal,zeer duidelijk geschreven en gemakkelijk te lezen, vooral voor mij
met mijn gebrekkige woordenschat.
Gewoonlijk haalt men uit een geschrift
alleen wat men wilt accepteren en niet iedereen handelt en denkt het zelfde dus critiek is te verwachten. Rijk zijn de mensen die liefde kennen en geven. Ook ik lees graag meer van Uw stukken.
Cheers van Christchurch.
@1 John schreef:
Je verricht een exegese. Heb je dat uit een Tafsierboek of is het een eigen aanname? Graag je referenties.
Commentaar:
Je verricht zelf een exegese van mijn woorden zonder bewijs
Je beweert dat ik een misstap maak. Dan is de bewijslast bij jou. Is het maken van een ongegronde beschuldiging niet een zonde?
Dat Adam en Eva een fout begingen is de gangbare interpretatie. Of deze fout een zonde is lopen de meningen uiteen zoals we onder zullen zien. Feit is dat ik het woord zonde niet gebruik. Een fout is niet noodzakelijk een zonde, het kan een inschattingsfout zijn of een fout door vergetenheid of onbewust!
in 7:23 vraagt Adam vergeving voor zijn 2:37 zegt dat Adam vergeven werd Welke andere interpretatie heb jij?
De website van moslimbroeders waaronder imam Qaradawi
“But committing a sin or making a mistake, as Adam and Eve did, does not necessarily deaden the human heart, prevent spiritual reform, or stop moral growth.”
http://www.islamonline.net/servlet/Satellite?c=Article_C&pagename=Zone-English-Living_Shariah%2FLSELayout&cid=1158658484785
Een meer salafi georienteerde website:
http://islamqa.com/en/ref/1684/adam%20sin
“The majority of scholars take the following as evidence to support their claim that the Prophets are not free from minor sins: Adam’s sin in eating from the tree from which Allaah had forbidden him to eat.”
Een meer madhabs georienteerde website
http://qa.sunnipath.com/issue_view.asp?HD=7&ID=4659&CATE=108
“For example, our liege-lord Adam�s �disobedience� (upon him peace) meant forgetfulness, or he was given Prophethood after he was forgiven. The consensus is that Prophets were sinless but were not necessarily created so nor made so from the very beginning of their Prophetic mission. ”
“As for the ‘errors’ mentioned from the Prophets, they none of them entailed deliberate contravention of the Divine Command.” http://qa.sunnipath.com/issue_view.asp?HD=7&ID=4567&CATE=108
Zie ook tafsir ibn Kathir
“Some scholars said that it is possible that Shaytan led Adam and Hawwa’ astray on his way out of Paradise.(…)” Surah 2 Al-Baqarah – chapter ‘Doubt and rebuttal’ http://www.tafsir.com/default.asp?sid=2&tid=1692
En dan een zuid-afrikaanse mufti ;)
Allah Ta’ala has mentioned incidents of some prophets who were rebuked by
Allah for making decisions that were not contextually appropriate (judgment
by err
Vervolg En dan een zuid-afrikaanse mufti ;)
Allah Ta’ala has mentioned incidents of some prophets who were rebuked by
Allah for making decisions that were not contextually appropriate (judgment
by error). That is not a sin.
http://www.islam.tc/cgi-bin/askimam/ask.pl?q=3306&act=view
Mvg
Nice!
Bedankt voor de heldere uiteenzetting van de betekenis van ‘offers’ in de islam. Soms vergeet ik waarom sommige onderdelen in het leven zo moeilijk en zwaar zijn. Maar dat komt natuurlijk doordat het OFFERS zijn, zo simpel is het!
Wow Kamal… Mooi stuk, omdat hier alles inderdaad verduidelijkt wordt, mashaAllah!
Interessant, ben benieuwd naar het vervolg.
Beste Kamal,
Aansluitend op je verweer zal ik hier in twee keer antwoorden. Het eerste gedeelte betreft het uitvoeren van Exegeses van de Heilige Quran. Het tweede gedeelte voor het claimen van fouten dat vergeven worden aan het adres van de Perfecte Geschapen Dierbare Profeten van Allah, Vrede en Zegeningen zij met Hen Allen. Mijn referentiekader is de Ahlus Sunnah Wal Jama’ah met de Maslak van A’la Hazrat. Mijn antwoord is dan ook Soennitisch volgens de Ahle Selef gebonden.
Indien je de Wahabitische kaders hanteert of anders de Ahmadiyya, Ahle Hadith, M’utazili, Ghaardjie etc. is het misschien verstandig dat je dat duidelijk aangeeft. Die verschillen namelijk enorm. Het kan dus zijn dat je volgens andere niet-Soennitische kaders, dus relatief gezien, gelijk kan hebben.
Het eerste gedeelte.
Kamal commenteert:
Je verricht zelf een exegese van mijn woorden zonder bewijs
Je beweert dat ik een misstap maak. Dan is de bewijslast bij jou. Is het maken van een ongegronde beschuldiging niet een zonde?
antwoord:
Het spijt me Kamal als je terug kunt lezen zul je opmerken dat ik slechts datgene herhaal wat je gepost hebt. Ik vraag slechts waar je de vertaling van gehaald hebt en waarop je je exegese op baseert. Het is dan ook erg jammer dat je het tegenovergestelde beweert. (Bovendien zijn er verschillen in regels met het exegeten van Quranische Ayaat en jouw persoonlijke woorden.)
De Islamitische Soennitische regels zijn als volgt:
1. Een Tafsier doen volgens je eigen redenering is Haram. Het is een vereiste dat er altijd een referentie wordt gegeven opdat het gemeenschap onderscheid kan maken wat de Islamitische standpunt is van voorgaande Mujaddidin (Islamitische herlevers) en de Aslaaf (de eerste drie generaties van de Heilige Profeet Vrede zij met Hem) met iemand die ongeletterd is en volgens eigen bekrompen en vervalste redenering iets toeschrijft aan de Onvatbare Heilige Woorden van de Al Quran Al Mu’arra i.c. de intenties van Allah.
Zonder referenties, Tafsier verrichten wordt daarom nooit geaccepteerd. Sterker nog de claimende wordt tot een zondaar gerekend. Zie in de Heilige Hadies Bundel Mishkaah
من قال ÙÙ‰ القرءان برأيه Ùليتبوء مقعده من النار
en verder
من قال ÙÙ‰ القرءان برأيه Ùاصاب Ùقد أخطأ
“Wie dan ook betreffend de Quran volgens zijn eigen redenering heeft gesproken, heeft zijn plek in het hellevuur
من قال ÙÙ‰ القرءان برأيه Ùاصاب Ùقد أخطأ
“Wie dan ook betreffend de Quran volgens zijn eigen redenering heeft gesproken, heeft zijn plek in het hellevuur gemaakt”
“Wie dan ook betreffend de Quran volgens zijn eigen redenering heeft gesproken, terwijl hij gelijk had heeft verkeerd en fout gehandeld”
Ondersteunend hierbij lees de Tafsier van Ayah 106 Surah Al Baqarah.
ÙÙ‰ جاء الØÙ‚ من Ù…Ùتى اØمد يار خان نعيمن على الصÙØØ© 19
Dja-al Haq Mufti Ahmad Yaar Khan (Mufassir en auteur Tafsierun Na’eemi). pg 19
Betreffend Tafsier ligt de bewijslast dus bij jou. Ik begrijp dat je de niet-Islamitische normen wilt hanteren maar gezien het hier om de Woorden van Allah gaat dienen de Islamitische omgangsregels gehanteerd te worden. Dus de bewijslast ligt bij jou. Hierbij graag nogmaals uw verduidelijking betreffend de interpretaties en vertaling met referentie.
Even ter informatie de door jou gegeven vertaling is incorrect. Volgens de aanduiding moet het gaan om Surah Al Baqarah Ayah 37 en Surah Al-A’raaf Ayah 23.
Nogmaals graag uw verklaring, vertaling?, interpretatie en allen met referentie.
Ter attentie:
Tahreeful-Quran is Kufr. Dja-al Haqq pg 20
Dit houdt in dat men de uitleg van de Heilige Quran zodanig doet dat in tegenstrijd is met de Idjm’a-Ummah, Aqiedah-Islamiyyah of Idjm’a-Mufassirien. Net zoals het ontkennen van een Ayah Kufr is, is het ontkennen waar een consensus over is van de Aslaaf, eveneens Kufr.
@redactie
Het is uw verantwoordelijkheid betreffend de inhoud en wat uw schrijvers hier bijdragen.
Ik doe dit éénmalig: het kost ontzettend veel tijd voornamelijk het aankomende tweede gedeelte.
Hopelijk geeft dit aan tot waar u uw verantwoordelijkheid kunt nemen.
Ik adviseer u om credo gerelateerde zaken te vermijden of anders de heer Essabane te excluderen, gezien hij Islamitisch gezien niet bevoegd is om Credo als Tafsier te behandelen. Zie verkeerde vertaling. Tevens kunt u de zorg niet dragen voor het bewaken van de Soennitische kaders, althans als dat hetgeen is wat het schrijversplatform moet voorstellen.
Tip: hanteer de Tafsier in de vertaalde Quran door A’la Hazrat Ahmad Raza Khan. Moge Allah hem Genadigd Zijn.
De volgende keer zal ik helaas de moeite niet nemen gezien het uw verantwoordelijkheid is. Dwaling als gevolg van het schrijven en lezen van artikelen zal geheel in uw boeken komen te staan.
Met vriendelijke groet,
John Doe
Beste John Doe,
Dwaling? Credo gerelateerde zaken? Essabane buiten sluiten? Dus jij komt hier even de schrijvers het zwijgen opleggen? Omdat jij vindt dat men niet mag spreken over het geloof, de interpretaties. Maar pas wanneer je echt heeeeeeeeeeeeel erg geleerd bent?
Get a life.
Beste John
Mag ik u eraan herinneren dat op het moment dat u uw wijsvinger uitsteekt naar uw medemen er 3 vingers naar uzelf wijzen?
Uit post #1 begrijp ik dat u vindt dat de zin “”op deze berg, waar God hun fouten vergaf (2:37, 7:23)” met betrekking tot vergiffenis in 2:37 en 7:23 islamitisch incorrect vindt.
U zegt dat ik een foute vertaling geef? Allereest geef ik helemaal geen vertaling van die ayats (verzen). Dat beweer ik ook nergens. Het zijn slechts referenties die men terug kan lezen in de Koran, waaruit samen met overleveringen(hadiths) een interpretatie volgt dat Adam vergiffenis vroeg en in samenhang met het verhaal van de verleiding met de boom in het paradijs en de val, afgeleid kan worden dat Adam (vzmh) vergeffenis voor zijn fouten vroeg. U zegt vervolgens dat dit geen correcte vertaling of tafsir (exegese) is. Op het moment dat u een beschuldiging doet dat ik lieg, verdraai of vals getuig ligt de bewijslast toch echt bij u. Dat is een algemeen principe, ook in het islamitisch recht!
Maar wat is dan uw bewijs dat mijn interpretatie niet klopt? Ik heb in #4 volgens mij voldoende bewezen dat dit een gangbare interpretatie is. U weerspreekt dit bewijsmateriaal vervolgens ook niet. Maar misschien heeft u een ander referentie kader dan de fatwa’s op de gegeven websites en tafsir ibn kathir. In tegenstelling tot wat u doet, ga ik u er niet op veroordelen af te wijken van het gangbare. U bent er wat mij betreft vrij in een eigen interpretatie of een interpretatie van een door u geprefereerde Shaykh te volgen die hier vanaf wijkt. Al zou het wel handig zijn voor de discussie als u met de volgens u ware tafsir komt die we allemaal zouden moeten volgen.
Ondanks uw afwijkende meningen en de beschuldigingen naar mijn adres die u niet hard kon maken, ga ik u niet veroordelen. Hoop dat ondanks de meningsverschillen u dat respect ook kunt opbrengen voor mij en anderen op deze kleine planeet. Zonder respect komen we nergens.
Mvg
‘Wie dan ook betreffend de Quran volgens zijn eigen redenering heeft gesproken, heeft zijn plek in het hellevuur gemaakt’
Kortom, wie het lef heeft zelf na te denken wordt geroosterd? Getverdemme.
@ John Doe
Beste Johne,
U bent het type figuren waaraan ik de meeste hekel aan heb. Dit zijn een van de vele redenen dat moslimswereld zoveel te lijden heeft van jullie. Profeten zijn zonden vrij maar niet menselijke fouten. Zelfs de profeet Mohammed (vzmh) maakt als mens kleine fouten (zie soera 80) ( hij fronste en keerde zich af tegen blinde man). Fouten maken maakt ons menselijke en zondes is meestal ons ondergaan.
@Dieudonne
Geachte heer Dieudonne,
Ik wil graag wat meer over u leven als immigrant en vooral hoe het is om te wonen en te werken in NZ. Zijn de omstandigheden voor praktiseren moslims moeilijke inde zin van xenofobie zoals in België en de buurlanden eromheen of valt het mee. Wij zijn gezin van 4 personen (2 volwassen en kinderen van 5 en 2 jaar, beide van Marokkaanse orgine met als moedertaal nederlands). De ene is bijna klaar als huisarts en de andere is röntgenlaborant. Kent NZ huisartssysteem zoals in Nederland. Ik probeer via u een beeld te krijgen van NZ. Wij zijn het oriënteren (Met Gods wil) om te beginnen 1 a 2 jaar ergens te tijdelijk te wonen werken voordat wij die grote stap gaan zetten.
mvg
Driss
D.lakbiach@gmail.com
Beste Kamal,
Het tweede gedeelte betreffend de interpretatie komt nog, heb even geduld.
Ik ben blij dat je achteraf aangeeft dat het niet de vertaling betreft, alhoewel het zeer misleidend en incorrect is op de manier waarop je het schrijft.
Je geeft een citaat weer met daarin twee referenties van waar het te vinden zou kunnen zijn. Beiden incorrect vertaald en geciteerd.
Aanhalingstekens gebruikt u in de volgende gevallen:
– om letterlijk te citeren;
de overige situaties zijn hierbij niet van kracht en dus niet genoemd.
Je bent hierom dus zelf verantwoordelijk voor de illusie die je creëerde (het is namelijk niet terug te vinden op die Heilige plekken). Ik heb je daarom terecht om verduidelijking gevraagd, vooralsnog wil ik van jou de Tafsier ervan met referenties van hetgeen je toeschrijft aan het Boek van Allah.
Ik zou zeggen doe de ontleding voor me o.b.v. Sarf en Nahw en toon het aan me, mocht je van mening zijn dat het dat betekent (extensive).
Betreffend de interpretatie zie ik dat je voornamelijk blind accepteert van wat huidige ‘ulama’ vertalen en begrepen hebben en niet controleert of het correct vertaald en of begrepen is. Ik ben wat dat betreft zeer sceptisch en controleer altijd uit de echte bron. Verder zijn je referenties bijna allemaal van Wahabitisch of Deobandisch afkomst. Ik ga ervan uit dat je dus het Wahabitische of Deobandi credo aanhangt. In dat geval kan ik kort zijn, ik ben een Soenniet.
Maar iets dat ik in het tweede gedeelte zal behandelen.
Je verhaal over respect is erg mooi, alleen op gebied van het Islamitische Credo en met name het respect voor de Dierbare Profeten -VREDE ZIJ MET HEN- is geen concessie mogelijk. Je zult je dus duidelijk moeten verantwoorden.
Met vriendelijke groet,
John Doe
Beste John,
Ik accepteer niets blind, ik gaf gewoon aan dat het een breed geaccepteerdee interpretatie is. U vergeet dat ibn kathir er ook tussen staat…is geen deobandi of selefi bij mijn weten.
Ik heb geen hokjesgeest en ik verlaag me niet tot het niveau van elkaar bestempelen …
Mvg
Wat een ontzettend nare vent die John Doe, trek je er maar niets van aan Kamal!
In het vorige deel is de betekenis van het offerfeest behandeld. In dit deel een uitwijding op een minder positief gehoorde reactie op het offerfeest. Waarom waarom?Het offerfeest wordt helaas niet door iedereen goed begrepen of positief gewaardeerd. De v