Voorpagina Brief aan nani

Nani: “Imams dressed in red”

786
11 disembar 2005, Rawalpindi

Salaamalaikkoeeem,
Beta, je moeder is nu al two weeks hier bij ons in Pakistan. Het is heel gezellig met haar en we praten elke dag over haar leven in Halaind en over jullie.

Je moeder kwam natuurlijk omdat ik heel ziek was, maar alhamdulillah, de doctor zei dat het nu veel beter gaat met mij. Je hoeft je verder geen zorgen te maken om mij. Lukt het thuis allemaal zonder je moeder?

Er gebeuren wel hele wacko things daar in Halaind vertelde je moeder. Maar wat ik me nu toch echt afvraag is het volgende: doen de Imams in Halaind in de winter rode kleren aan en breken ze in bij mensen met kleine kinderen en hoezo worden die kinderen daar blij van? Ik maak me zorgen…

Laat snel wat van je horen.

Khuda Hafiz,
Nani


23 december 2005, Den Haag

Salaamalaikum,

We probeerden u nog te bellen, maar we kregen van opa te horen dat u naar het ziekenhuis was. Ik ben erg blij om te horen dat het al veel beter gaat met u.

Oma, hoe vaak moet ik u wel niet zeggen dat u de praatjes van mijn moeder niet te serieus moet nemen. Vooral niet als ze begint over mij of Nederland.

In Nederland gaan de imams liever langs bij de sociale dienst om wat warmte te ontvangen, maar ik zal uitleggen hoe dat zit met imams, rode kleren en kleine kinderen. In Halaind kennen ze iets als een kerstman. Die is eigenlijk te dik voor zijn kleren en draagt dan in december rode kleren omdat dat blijkbaar mooi wordt gevonden. Het heeft ook iets te maken met Coca Cola zeggen sommigen. De kerstman is dan iemand met superpowers en zit in een kar met vliegende herten. Hij gaat in een of twee dagen rond over de hele wereld om alle kinderen blij te houden en springt daarom ook door de schoorsteen naar binnen en hij legt dan gratis cadeautjes neer bij een boom in de kamer en…

pfff… ok moeder heeft gelijk. De imams doen inderdaad rode kleren aan in Nederland en breken in bij kleine kinderen.

Oh ja, het gaat thuis heel goed. Mijn zus begint het koken onder de knie te krijgen en papa verbrandt de roti’s steeds minder vaak. Als de vorderingen doorgaan, zal ik over een aantal dagen geen buikpijn en braakneigingen meer hebben.

Salaamalaikum,

Umar

Lees alle brieven van nani