Hier zit ik dan. Na een dag van werken, communiceren, delegeren, recapituleren, telefoneren, en nog veel meer triviale noodzakelijkheden, mag ik eindelijk uitrusten en heb ik even tijd voor mezelf. Ik vlij neer op de Marokkaanse banken in het huis van mijn geliefde ouders. Het huis waarin ik van meisje tot jongvolwassene ontsproot. Terwijl ik om mij heen kijk, overmant mij een gevoel van nostalgie. De nostalgie voert een strijd met mijn ratio, maar wint het. Zij nestelt zich in de warmte van mijn gezichtsveld. Voor mijn ogen ontspringt een tafereel, dat mij meeneemt naar mijn jeugd.
Ik zie mezelf in de huiskamer, jong en onschuldig, spelend met de prachtige porseleinen pop die ik net daarvoor van jou heb gekregen.
Een cadeautje uit Spanje, dat jij voor jouw enige dochter hebt meegenomen. Ik kijk naar je en de glimlach die zich op dat moment op jouw gezicht ontvouwt, is nog veel schoner dan de pop die ik stevig in mijn handjes vasthoud. Wanneer ik je zie lachen, krijg ik nog steeds dat gevoel en denk ik terug aan dat ene dierbare moment. Je bent erg zuinig met jouw lach, maar wanneer hij op jouw gezicht verschijnt, is hij gemeend en laat hij jou stralen.
Jouw lach is niet het enige wat jij mij hebt gegeven. Jij hebt mij onder andere jouw engelengeduld gegeven. Ik ben vaak (en nog steeds) koppig (geweest), maar ondanks alles ben je er voor me. Is het niet met woorden dan is het wel met jouw blik en jouw daden. Deze zeggen namelijk meer dan 1000 woorden. Jij hebt mij jouw vertrouwen en de vrijheid gegeven om mijzelf te ontwikkelen en te zijn wie ik nu ben.
Wanneer ik aan jou denk, denk ik aan jouw directheid. Je bent streng doch rechtvaardig, toegewijd, volhardend en ambitieus. Jij kwam in 1973 naar Nederland om een toekomst op te bouwen. Je hebt altijd keihard gewerkt en gestudeerd. Je zet je als vrijwilliger in voor een rechtvaardigere samenleving waarin iedereen kan en mag participeren. Vroeger wenste ik soms, dat je net als zoveel andere Marokkaanse vaders de Nederlandse taal niet goed beheerste alsook het Nederlandse schoolsysteem. Zo zou ik je een hak kunnen zetten. Vandaag de dag kan ik niet meer dan zo trots als een pauw zijn, dat jij mijn stoere, motorrijdende papa bent.
Allah swt draagt ons op om onze ouders te gehoorzamen. We kennen allemaal het principe, dat wij onze moeders moeten eren. In de overleveringen wordt uitgelegd, dat onze moeders het meeste recht hebben op ons gezelschap. Pas na de derde keer worden onze vaders genoemd. Met deze brief wil ik jou laten weten dat ik jou noem. Jij hebt ervoor gezorgd dat wij een dak boven ons hoofd hadden. Doordat jij je verantwoordelijkheid als liefhebbende vader nam, konden wij eten, onszelf kleden en hadden wij een zorgeloos leven.
Deze brief is voor jou lieve papa, omdat ik van jou houd en omdat ik het een eer vind om als jouw dochter door het leven te gaan en jouw naam te mogen dragen. Jij bent de belangrijkste man in mijn leven!
ps: Vandaag komt papa terug van de pelgrimstocht naar Mekkah en Madinah
20 Reacties op "Brief aan mijn lieve papa"
Heel mooi.
eindelijk! een keer een ode aan Papa…dear Mama dit…i luvv my mama dat…;-) mooi geschreven en Haj Mabrouk aan alle Haji’s & Hajja’s!
Heel mooi Ikram….
Jouw vader, de broer van mijn moeder, wat hem mijn lieve oom maakt, is zeker de liefste papa die er is! Hoe mooi jij hem ook beschrijft, het is slechts het topje van de ijsberg.Hij is nog zoveel meer, een man die altijd sterk in zijn stoenen staat no mather what. Voor de beste oprechte adviezen kan je altijd bij hem terecht, en met zijn luisterd oor, welgemeende lach en bezorgdheid is hij er 1 uit duizende.
Ik hou van mijn lieve oom! En van zijn lieve enige dochter, die o zo verschilt van hem maar toch o zo veel op hem lijkt.
[b]Heel erg mooi geschreven weer Ikie![/b] I’m proud of you. Jij zet mij hiermee weer aan tot denken, over hoeveel mij vader voor mij betekent. Mijn vader is meer dan een vader voor mij, hij is zelfs mijn beste vriend. Nou ik heb meteen inspiratie gekregen om weer eens het inkt van mijn balpen op mijn kladblaadje te laten vloeien.
Thanks for that!
[b]1001 Kusjes![/b]
Het is me eer jouw en je vader te kennen.
Wat mooi Ikram. Ik heb ook zo’n lieve vader, en door jouw stuk ga ik hem dat meteen even smsen! :)
Respect voor de wij blijven hier crew. Vind jullie nieuwe aanwisten, geweldig! En mooi om te zien dat er een (eerste http://www.wijblijvenhier.nl/archives/1832-Superdad!.html ) tweede ode is aan de ‘vader’
Top team!
Dank jullie wel!
Mijn ouders zijn veilig en wel thuis. Wat heb ik hen gemist, zeg!
Moge Allah ons allen genoeg tijd geven om onze dierbaren te koesteren en hen de liefde te geven waar ze recht op hebben, ameen….
Correctie:
Je bent niet goed ingelicht. Ik ben niet in 1973, maar in december 1970 naar Nederland gekomen. Keihard heeft gewerkt, maar nog steeds keihard werkt.
Ik ben biijzonder ontroerd door je brief. Mooie geschreven. Geeft aan dat je bijzondere dochter bent. Dat je van me houd, gaat niemand aan twijfelen. Wat je bijzonder maakt is wat uit je pen uitkomt. Het is ook niet bewonderlijk, want je behoort tot een familie (moeder kant) ook die traditie heeft. Je opa, je ooms Jamal en Mohamed. Je mag ze gerust noemen. Het motto is kennis is macht, je pen is je wapen.
Je verbaast me telkens weer. Ik moet toegeven, dat je goed ontwikkeld bent. Ik ben zeer blij om. Je suis fière de toi.(Ik ben trots op je)
Papa.
Zo vader zo zoon.
Voor me een brief naar mijn vader is al te laat. Hij is niet meer. Fysiek natuurlijk. In mijn gedachten en mijn haart is hij nooit weggeweest.
In vele opzichten kan ik me vergelijken met mijn vader. Was keihard werker. Goudeerlijk, mensen helpen, direct, spontaan. Hij was vrijgevige mens (Kareem) Allaho kareem johibbo alkoramaa.
Hij heeft gekozen om mij naar school te sturen ipv achter een kudde schapen/geiten te laten lopen, dat in mijn omgeving de gewoonste zaak van de wereld was. Hij heeft me de kans gegeven. 58 jaar later kan ik met trots zeggen mijn vader had wel een visie. Kon vooruit kijken en nadenken. Deze laatste kenmerk kan ik zeker met hem delen etc……..
M.M.Jaballah
Vader van Ikram.
Lieve papa,
Wat een ontzettend ontroerende reactie. Je hebt het zeker niet van een vreemde. Ik ben blij, dat jullie veilig terug zijn en dat jullie deze mooie reis hebben mogen meemaken. Moge Allah SwT ons nog vele jaren van samenzijn geven. Jaren waarin we ons nog meer ontwikkelen en naar elkaar toegroeien. Ik hou van jullie met heel mijn hart…
Je dochter Ikram
Prachtige conversatie. Zo vader, zo dochter: de twee gelukkige motorrijders..
Wanneer komt het boek uit?
Mooi artikel met veel gevoel. Je ouders zijn inderdaad het belangrijkste wat er bestaat op deze wereld (na Allah swt en Mohammad saw).
Het moment dat zij deze wereld verlaten laat ons pas beseffen dat wij in grote mate tekort hebben geschoten in wat wij allemaal wel niet voor hen hadden kunnen doen….
Ik ben zelf ook net terug van de Hadj (inclusief mijn ouders)en ik moet je eerlijk zeggen zo een prachtige reis bestaat er echt niet…Allah swt met al zijn Macht waakt over ons. En de liefde van de profeet saw straalt op de dag van vandaag nog steeds vanuit Madinah. Ik raad iedereen aan om de Hadj zo snel mogelijk uit te voeren nu het nog kan. Allah weet het beste wat in jullie lot staat.
Had ik maar zo een vader :-(. Een vader die van zijn dochter houdt, haar dit toont en het beste met haar voor heeft. Ipv een vader die zijn dochter altijd pijn heeft gedan, haar te vernederen door te slaan, schelden haar geestelijk kapot maken.
Altijd heb je me pijn gedaan en zovaak gezegd dat ik niks zal bereiken in mijn leven en zie nu baba het is je ook gelukt. Al die slagen en vernederingen die je hebt gericht op mij, die ene keer dat je op me had gespuugt. Nooit zal ik dat vergeten, alsof iemand mij in mijn hart had gestoken.
Waar verdien ik dit aan baba? Was ik maar losbandig ofzo, dan kon ik u gedrag verklaren. Altijd thuis en deed niks verkeerds, maar je moest jou levens frusraties op mij afreageren.
Het is je gelukt baba ik ben kapot. Ik kan niet meer, heb het gehad met dit leven en mijn doelloze rol hierin.
Safi je hebt gewonnen baba
salaam,
ja ikkie je hebt een vader waar je trots op mag wezen. iedereen die hem kent zal dat beamen. niet iedereen heeft dat geluk… wees er zuinig op.
ik weet natuurlijk dat jij heel trots op hem bent, en dat zijn mening over alles heel belangrijk voor je is.
het is best wel mooi om een vader en dochter zo close met elkaar te zien..
moge jullie nog vele jaren samen hebben, ameen…
geef je ouders een groet van mij
x x x
Beste Laila,
Niemand heeft het recht om jou te kleineren en te vernederen.
Laat je niet klein maken door mensen die geen respect voor je hebben. Ook al is dat in dit geval je vader. Je bent gefrustreerd, omdat je je o.a. afvraagt waaraan je zo’n slechte behandeling van je vader hebt verdiend. Je probeert een rationele verklaring voor je lijden te vinden. Wij mensen zijn al gauw geneigd om te denken dat mensen die slecht worden behandeld het op één of andere manier hebben ‘verdiend’. Niets is minder waar. Het zijn voornamelijk ‘goede’ mensen die pijn moeten lijden. Logisch, zij zien het verschil tussen goed en kwaad. Kwaadaardige mensen zijn verblind door hun eigen kwaadaardigheid en kunnen kwaad en goed niet (meer) onderscheiden. Het lijden wordt veroorzaakt door het kwaad. En dit lijden zorgt weer voor kwaad. Dat is het kwaad wat jij nu voelt, de woede en teleurstelling voor je vader. Als je hier aan toegeeft, zul je eeuwig gevangen blijven in de circel van het kwaad. Stap uit deze viceuze circel, en steek over naar het goede. Richt je aandacht op het verrichten van goede daden. Verdoe je tijd niet met het nadenken over het kwaad.
Natuurlijk worden we grotendeels door ons leefmilieu (familie, vrienden) gevormd. Echter, daarna ga je zelf een grote rol spelen in het vormen van jezelf. Je dient zelf (m.b.v. wat je hebt geleerd en meegekregen) voor een levensdoel te kiezen. Ons leven kunnen we niet kiezen, dit is ons gegeven. We hebben er nooit om gevraagd om geboren te worden. Wél kun je de invulling van je leven zelf kiezen. Doe dit dan ook zoveel mogelijk ZELF, en laat het niet aan anderen over om dit voor jou in te vullen. En al helemaal niet als deze ‘ander’ de nodige kwaadheid in zich heeft.
Lieve Laila, probeer te groeien door de pijn die je hebt geleden. JIJ bent de baas over je gevoelens en leed, laat de leed niet de baas worden over jou! Je hoeft het niet te vergeten, maar gebruik de pijn en (negatieve)energie om iets moois van je leven te maken.
Hoezo is het te laat? Zolang je in-en uitademt is het niet te laat. Er is nog zóveel in dit leven wat jij graag zou willen doen en wil bereiken: werk er naar toe en uiteindelijk zúl je het bereiken. Denk niet in termen van ’tijd’ en ‘moeite’. Denk alleen aan het uiteindelijke doel dat je wilt bereiken. Dit zal je staande houden.
Denk niet aan de mensen die het goed hebben getroffen met een ideale vader, zoals Karima (tbarkAllah, moge Allah jullie band
Beste Ikram,
Wat een prachtig stuk, je hebt me echt weten te raken. Jou vader vedient alle trots en dit zullen de mensen die hem kennen beamen. Mijn oom (jou vader) heb ik altijd gekent als een persoon die eerlijk, oprecht en serieus is. Hij heeft altijd het beste voor met iedereen en dat maakt hem een geweldige mens.
Ik ben trots op jullie beide!!!
Heel veel liefs van je nichtje
Fouzia
Dank je lieve Hope voor je reactie
Ik zie dat m’n reactie niet volledig is geplaatst. Hierbij opnieuw mijn (volledige) reactie:
Beste Laila,
Niemand heeft het recht om jou te kleineren en te vernederen.
Laat je niet klein maken door mensen die geen respect voor je hebben. Ook al is dat in dit geval je vader. Je bent gefrustreerd, omdat je je o.a. afvraagt waaraan je zo’n slechte behandeling van je vader hebt verdiend. Je probeert een rationele verklaring voor je lijden te vinden. Wij mensen zijn al gauw geneigd om te denken dat mensen die slecht worden behandeld het op één of andere manier hebben ‘verdiend’. Niets is minder waar. Het zijn voornamelijk ‘goede’ mensen die pijn moeten lijden. Logisch, zij zien het verschil tussen goed en kwaad. Kwaadaardige mensen zijn verblind door hun eigen kwaadaardigheid en kunnen kwaad en goed niet (meer) onderscheiden. Het lijden wordt veroorzaakt door het kwaad. En dit lijden zorgt weer voor kwaad. Dat is het kwaad wat jij nu voelt, de woede en teleurstelling voor je vader. Als je hier aan toegeeft, zul je eeuwig gevangen blijven in de circel van het kwaad. Stap uit deze viceuze circel, en steek over naar het goede. Richt je aandacht op het verrichten van goede daden. Verdoe je tijd niet met het nadenken over het kwaad.
Natuurlijk worden we grotendeels door ons leefmilieu (familie, vrienden) gevormd. Echter, daarna ga je zelf een grote rol spelen in het vormen van jezelf. Je dient zelf (m.b.v. wat je hebt geleerd en meegekregen) voor een levensdoel te kiezen. Ons leven kunnen we niet kiezen, dit is ons gegeven. We hebben er nooit om gevraagd om geboren te worden. Wél kun je de invulling van je leven zelf kiezen. Doe dit dan ook zoveel mogelijk ZELF, en laat het niet aan anderen over om dit voor jou in te vullen. En al helemaal niet als deze ‘ander’ de nodige kwaadheid in zich heeft.
Lieve Laila, probeer te groeien door de pijn die je hebt geleden. JIJ bent de baas over je gevoelens en leed, laat de leed niet de baas worden over jou! Je hoeft het niet te vergeten, maar gebruik de pijn en (negatieve)energie om iets moois van je leven te maken.
Hoezo is het te laat? Zolang je in-en uitademt is het niet te laat. Er is nog zóveel in dit leven wat jij graag zou willen doen en wil bereiken: werk er naar toe en uiteindelijk zúl je het bereiken. Denk niet in termen van ’tijd’ en ‘moeite’. Denk alleen aan het uiteindelijke doel dat je wilt bereiken. Dit zal je staande houden.
Denk niet aan de mensen
Ik zie net pas dat een reactie gebonden is aan een maximum aantal tekens.. Had dat niet eerder gezien. Hierbij dan de rest van mijn (oorspronkelijke) reactie in delen:
..Denk niet (alleen) aan de mensen die het goed hebben getroffen met een ideale vader, zoals Ikram (tbarkAllah, moge Allah jullie band beschermen en behouden, Ikram). Denk ook eens aan degene die zonder vader is opgegroeid en het gevoel van ‘een vader hebben’ nog nooit heeft gekend. Zo’n persoon voelt zich enigszins gehandicapt, omdat ie een essentieel onderdeel in zijn leven mist, wat de meeste mensen wel hebben (gekend). Denk aan de mensen die blind of doof zijn. Wat zullen zij allemaal missen in hun leven? Ze kunnen alle mooie dingen op deze wereld niet zien, zoals de zonsondergang op zee, de ogen van een geliefde, de heldere lucht op een mooie zomerdag. Ze kunnen niet genieten van Mozart’s Wolfgang Amadeus.. Dit kun jij wel (of andere muziek natuurlijk ;-) )
Wat zij missen, dat heb jij weer wel. Zo zit een mensenleven nou eenmaal in elkaar. Ieder mens mist wel iets wat ie graag zou willen hebben, en dat een ander weer wel heeft. Het komt maar zelden voor dat een mens álles heeft wat zijn hartje begeert. En dan heb ik het niet over het materiële.
De pijn die jij hebt geleden zal je zeker in de toekomst helpen. Hoe? Niet alleen zul jij sterk opgewassen zijn tegen de struggles die je op je pad nog zult tegenkomen. Zo zul jij niet als een taart in elkaar zakken bij een beetje tegenslag in je leven. Daar staat onze ‘verwende’ medemens om bekend (including myself): wanneer er een nare gebeurtenis plaatsvindt, verliest men de controle over zijn leven. Wat voor de één een ongelofelijke klap is, zal voor jou een ‘kleine’ vervelende gebeurtenis zijn, waar je je makkelijk doorheen kunt slaan. Niet dat je je gevoelloos moet opstellen tegenover de wereld. Nee, blijf je gevoelige-ik behouden. Dit hoeft niet tegenstrijdig te zijn met een sterke persoonlijkheid. Je zult een uitmuntend voorbeeld zijn voor anderen. Ik weet zeker dat jij een sterke dame bent waar een prachtige persoonlijkheid achter schuilt. Anders zou je alle kwellingen die je hebt geleden niet hebben overleefd en de interessante blogs op deze website niet hebben gelezen. Dus geef niet op, maar BLIJF HIER.
“Any fact facing us is not as important as our attitude toward it, for that determines our success or failure.” [Norman Vincent Peale]
Fi amani Lah,
Hope.
Een gedichtje uit de oude doos, en toch zo nieuw:
Als je denkt ‘ik ben verslagen’
is je nederlaag een feit
Als je denkt ‘ik zal niet versagen’
win je op den duur de strijd
Moedelozen gaan ten onder
door hun twijfel, door hun vrees
Vechters winnen door een wonder
telkens weer de zwaarste race
Als je jammert ‘ik ben zwakker
dan mijn grote concurrent’
blijf je levenslang de stakker
die je ongetwijfeld bent
Denk ‘ik kan het’ en dan gaat het
Iedereen vindt bij wilskracht baat
en in zaken wint de daad het
van het nutteloos gepraat
Niet de Goliaths en de rijken
tellen in het kamp voor zes
maar de fermen die niet wijken
hebben vroeg of laat succes