Bergen op Zoom, 29 december 2008, 23:30 uur. Nadat ik een half uur onder een hete douche heb gestaan, ga ik naar mijn slaapkamer. Adam is bij zijn papa. Ik weet hoe geweldig hij het daar vindt en maak me dan ook geen zorgen over hem. Met de grootste vanzelfsprekendheid stap ik mijn gedegen zwarte Ikea-bed in. Heerlijk warm en knus. Alles is zo gewoon: de warmte van de dekens, het zachte kussen waarop ik mijn hoofd ter ruste leg en het gebloemde lampje dat ik soms “per ongeluk expres” aan laat staan. Het enige geluid dat te horen is, is mijn eigen gesnurk. Voor de rest is het muisstil…
Gaza, 29 december 2008, 00:30 uur. Net op het moment dat zij in slaap valt, schrikt ze wakker door een keiharde klap. Angstvallig kijkt ze om zich heen. Uit het raam ziet ze een paar straten verderop rook uit een gebouw komen. Ze springt op en rent naar haar kind. Hij is wakker en kijkt vragend naar zijn moeder. Ze neemt hem in haar armen. Ondanks de dikke truien, broeken en twee paar sokken die ze aan hebben, bibberen ze als blaadjes aan een boom. Ze staat op en probeert het licht aan te doen. Geen stroom. Er volgt weer een klap. Ditmaal is het geluid dichterbij waardoor het oorverdovend is. Haar zoontje begint te huilen..
Bergen op zoom, 30 december 2008, 10:00 uur. Ik word wakker en bedenk wat ik vandaag eens zal gaan doen en welke outfit ik aan zal trekken. Alvorens ik naar beneden loop om te ontbijten, werp ik een blik op Adams kamer. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht wanneer ik mijn blik werp op zijn mooie tekeningen. Een aantal had ik namelijk nog niet gezien. Zijn beer, die hij ‘Beer’ noemt, ligt er eenzaam bij. Zou hij Adam net zo veel missen als ik?
Gaza, 30 december 2008, 11:00 uur. ’s Nachts heeft ze geen oog dicht gedaan. Niet door de bommen die continu over en weer vliegen, maar door de herinnering aan haar overleden man. Zijn stilzwijgende schreeuw klinkt nog altijd pijnlijk hard in haar oren. Ze weet niet wat ze moet doen. Terwijl ze haar zoontje bij zijn armpje pakt, werpt ze een blik op de kamer. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht wanneer ze de gebedskleedjes van haar man en zoontje gewaar wordt. Zou hij zijn vader net zo veel missen als ik?
Twee dagen voordat het nieuwe jaar in de gehele wereld feestelijk wordt ingeluid met het lawaaierige en vaak ook gevaarlijke knalgebeuren, wordt -elders op de wereld- op deze nacht een 22 dagen durende oorlog ingeluid. Israel valt de Gazastrook op een grootschalige en allesvernietigende wijze aan..
Hoeveel verschil ik van deze Gazaanse vrouw? Zij, die iedere dag een strijd moet leveren om zichzelf en haar kind te voeden en te kleden. Hoe anders is mijn leven dan haar leven? In essentie zijn zij en ik hetzelfde. Wij beiden zijn moeder van een kind. Een kind, dat opgroeit zonder zijn vader (dagelijks) te zien. Wij beiden kennen gevoelens van angst, eenzaamheid, verdriet en volharding. Echter ik hoef mij geen zorgen te maken over de veiligheid van mijn kind. Ik hoef mij geen zorgen te maken over de basale benodigdheden, alle dank aan Allah.
Ik heb mijzelf afgevraagd wat ik moet doen met het feit dat ik gezegend ben met zoveel zorgeloosheid. Mijn antwoord is zeer duidelijk. De mensen, die gebukt gaan onder zoveel geweld, bezetting en onderdrukking, steunen en helpen. Ik heb gekozen om nee te zeggen en te strijden tegen de belegering van Gaza en Palestina. Nee tegen de onmenselijke en zeer erbarmelijke omstandigheden waarin Palestijnen leven. Ik weiger ziende blind en horende doof te zijn! Daarom zal ik 26 december 2009 naar Gaza vertrekken om op 29 december (een jaar na de eerste aanval) de vrouw, van wie ik hierboven een korte schets heb gemaakt, te ontmoeten..
18 Reacties op "Zij en ik"
Ikram, mooi beschreven en succes met je reis!
Het onrecht is rijk verdeelt over deze wereld.
En doe haar de groeten van ene NuÑb uit Oldenzaal. Een gewone, voor haar onbekende, kerel die met haar te doen heeft.
Niceeeeeeeeeeeeeeeeeee
Salamo Allah 3alayki ya bent khale!
Zoals jij als geen ander weet, is dit waarvoor jij staat, een van mijn grote levensdoelen. Blij word ik ervan, wanneer ik mij besef dat een aantal van mijn levensdoelen gerealiseerd zullen worden Insha Allah, door mijn bent Khale! Het is niet meer ver weg voor jou om voor de tweede keer deze zeer waardevolle reis te maken. Hoe graag ik mezelf ook naast je zie staan in deze reis en strijd naar Rechtvaardigheid voor Gaza en de rest van Palestina, weet ik dat voor mij de tijd nog komen zal insha Allah. Daarom mijn lieve bent Khale, zal ik achter jou staan om jou op te vangen, wanneer jij moe zal zijn van alle moeilijkheden tijdens deze reis, zal ik jou mijn hand toe reiken, wanneer jij die nodig zal hebben, zal ik de fluisteringen in jouw oor zijn om jou te steun te bieden, wanneer de hoop ver te zoeken is!
Aan jou en allen met jou die strijden voor Rechtvaardigheid en een vrij Palestina insha Allah, wens ik alle kracht, geduld, liefde, rust, wijsheid en zo nog veel meer goeds toe.
Dat deze reis jou en vele andere een stap dichterbij de vrijheid voor Palestina zullen brengen en dat de wereld jullie moge volgen vanuit elke hoek insha Allah!
Neem mijn hartelijke groeten en liefde mee, voor al die jij tegen komt! Kus de grond voor mij, laat het zand door je vingers glijden wanneer je er bent, met mij in je gedachte.
La ilaha ila Allah, Muhamed ya Rasolollah, fa man yatawakal 3ala Allah, fa Allahoe yansoeroho bi Nasrihi insha Allah…
Een warme groet uit mijn hart,
Rasha (je nichtje)
Moge Allah met jouw zijn.
Ik vlieg morgen naar Tel Aviv, als je zin hebt om koffie te drinken als Nederlanders onder elkaar hoor ik het wel. Kan ik je meteen voorstellen aan wat Israelische vredesactivisten die zich al hun halve leven inzetten voor de Palestijnen.
What benefit is there to toasting bread instead of just eating it untoasted? If there is no benefit, how much electric energy is wasted on toasting in the U.S. of A., do you think?
@ Nurb: ik zal jouw groeten zeker overbrengen!
@ Rasha: dank je wel voor je zoete woorden!
@ Danoenie: ik zou heel graag gebruik hebben gemaakt van jouw aanbod. Echter ik zal in Gaza zijn. Dus het zal moeilijk worden om van daar uit naar Tel Aviv te reizen. Daarnaast lust ik geen koffie :-p
Love & Peace
Ikram J.
Een nobel streven Ikram.
Wat ga je er precies doen eigenlijk? Is dat op eigen houtje of is dat via een organisatie oid?
Wellicht dat anderen ook we voor iets dergelijks te bewegen zijn.
Laat even wat weten.
Veel succes in ieder geval.
@slimMo: Codepink (Amerikaanse vredesorganisatie (hoe paradoxaal :-))heeft dit georganiseerd. Vanuit Nederland gaan er 14 mensen (onder wie Gretta Duisenberg). De bedoeling is dat we de 29ste Gaza binnen zullen gaan en de 31ste een vredesmars gaan lopen om aandacht te vestigen op de blokkade van Gaza en een einde aan deze blokkade op te eisen.
Voor meer informatie kijk op: http://www.steunpalestina.nl
Vredige groet,
Ikram J.
Macha’allah. Ik kreeg er kippenvel van. Het is de harde waarheid. Alvast Triq Salama Sis!! En ik hoop dat zondag wereldwijd vele miljoenen mensen op straat komen om hun solidariteit met ghaza te tonen!!
Je zet me wel aan het denken hoor dame. Als we onze bewustwording kunnen omzetten in daden, dan zou de wereld er mogelijk anders uitzien. Moge Allah rust en vrede brengen.
Ikram,
Het stuk dat ik nu heb gelezen heeft me zeer emotioneel gemaakt. Als moeder zijnde wens je je kinderen altijd een zorgeloos leven toe en het beste van het beste. Moge Allah swt deze vrouwen bijstaan inscha Allah..
Verder ben ik natuurlijk zeer trots op je en hoop ik echt inscha Allah dat je een stap dichter bij je doel komt.
Ik hou van je Ikkie inou….
salaam lieverd,
dit heb je echt weer mooi gebracht.
je bent echt een wereld vrouw en ik ben trots op je.
moge allah jullie allen bijstaan.
als ik je niet meer zie voor je vertrek moet je weten dat ik van je hou, en dat ik voor je zal bidden dat je ditmaal inshaallah de grens overkomt.
moge allah de obstakels voor elke moeder verwijderen en ze vrede en rust in hun hart geven, ameen…
dikke kus
x x x
WE WILL NOT GO DOWN (Song for Gaza)
(Composed by Michael Heart)
Copyright 2009
A blinding flash of white light
Lit up the sky over Gaza tonight
People running for cover
Not knowing whether they’re dead or alive
They came with their tanks and their planes
With ravaging fiery flames
And nothing remains
Just a voice rising up in the smoky haze
We will not go down
In the night, without a fight
You can burn up our mosques and our homes and our schools
But our spirit will never die
We will not go down
In Gaza tonight
Women and children alike
Murdered and massacred night after night
While the so-called leaders of countries afar
Debated on who’s wrong or right
But their powerless words were in vain
And the bombs fell down like acid rain
But through the tears and the blood and the pain
You can still hear that voice through the smoky haze
We will not go down
In the night, without a fight
You can burn up our mosques and our homes and our schools
But our spirit will never die
We will not go down
In Gaza tonight
http://www.michaelheart.com/Song_for_Gaza.html
Is het wel wijs om daarnaartoe te gaan?
http://in.reuters.com/article/idINIndia-44968920091224
Ik weet nu al hoe deze actie zal eindigen. Allen worden gearresteerd en belanden in een Egyptische of Israelische gevangenis.