Voorpagina Ervaringen

En dan is het zover…

26 december in de ochtend – Op de valreep nog even een artikel. Vandaag vertrek ik namelijk van huis. Alles is ingepakt, maar ik heb het idee dat ik toch nog heel veel mis. Ik denk dat ik het gemis van mijn ventje nu al begin te voelen. Ok, niet zeuren, ik ben insha Allaah weer heel gauw terug. Gisteren heb ik nog een leuke avond gehad met mijn meiden. We hebben onszelf de ZIRF-brigade genoemd. Mijn nichten Zakia, Rasheeda en Fouzia maken deel uit van deze brigade die als levensmotto heeft: ‘Wie lacht die blijft’. Nadat we wat hadden gegeten in een Marokkaans restaurant in Rotterdam gingen we op weg naar de bioscoop. Mijn kletsmajoor was ook mee dus we moesten rekening houden met onze jonge chaperon. De film die wij, met goedkeuring van ons jongste baasje, zouden gaan zien, was ‘Old Dogs’ met John Travolta en Robin Williams. De moraal van het verhaal (uiteraard vanuit mijn visie) was dat familiebanden en lange vriendschappen heel belangrijk zijn. Het zijn relaties die je moet koesteren en onderhouden…

En nu schrijf ik een artikel. Adam zit/ligt naast mij op de bank. Hij kijkt naar Cartoon Network en vraagt of ik aan zijn haar wil zitten. Hij vindt dat namelijk lekker, zoals hij zelf aangeeft. Ik hou het maar even vol, want ik moet een artikel voor wbh schrijven en dat is uiteraard veel belangrijker (:-p). Mijn hart houdt een marathon en ik kan haar maar moeilijk bijhouden. Er gaan honderden gedachten en woorden door mijn hoofd waardoor ik het maar moeilijk vind om iets op papier te zetten. Ik denk dan ook dat dit artikel een onsamenhangend geheel van losse woorden zal worden, maar hey, dat is op dit moment mijn gemoedstoestand..

Terug naar mijn reis. Om 14:00 uur en 18:00 uur zijn er twee uitzwaai-acties op Schiphol, georganiseerd door Palestina-Komitee Nederland. Ik vlieg om 17:35 uur met Turkish Airlines (Ya Allaah, sta mij bij!!) richting Istanbul en daarna naar Cairo. Ik zal, insha Allaah, om 01:50 uur aankomen. En dan gaat het echte werk beginnen. De Egyptische overheid heeft namelijk al geroepen, dat zij de GazaFreedommarch-gangers geen toestemming zal verlenen Gaza binnen te treden. Hun advies? Blijf allemaal maar thuis of kom als toerist genieten van het uitzicht op Cairo vanaf de moskee van Mohammed Ali die naar het voorbeeld van de Blauwe Moskee in Istanbul is gebouwd. Wij, de 1326 deelnemers, mogen de geplande bijeenkomst van 27 december niet meer bijwonen. Elke bijeenkomst van 6 deelnemers of meer wordt als illegaal beschouwd met alle gevolgen van dien. Ik weet dat de Egyptische overheid goed is in dreigementen en om de haverklap een ander aanbod doet. Dit om deelnemers af te schrikken en de hoop die zij hebben te ontnemen. Ik heb het al een keer eerder (in mei dit jaar) mogen meemaken. Naar aanleiding van het verbod op de bijeenkomst staan er een aantal andere activiteiten op de planning. Zo zullen de doden van de Gaza-aanval van vorig jaar worden herdacht op de 6 October Bridge in Cairo en gaat de 85-jarige Holocaust-overlevende in hongerstaking. Voor deze actie moeten we naar Taher Square waar we ook mee kunnen doen.

Er staat mij dus veel te wachten. De reis naar mijn Fooz aan wie ik al jarenlang financiële hulp geef, belooft een reis met veel obstakels te worden. Ik heb het gevoel dat het ook een spirituele reis zal worden, een reis naar mijn eigen ik. Ik zal mijn uiterste best doen om Fooz en mijzelf weer te vinden. Ik laat mij niet tegenhouden door een stelletje laffe Egyptenaren en heb vertrouwen in Allah SwT. Hij zal mij niet meer geven dan ik aankan. Dus kom maar op!!!

FREE GAZA NOW!!

P.s. Ik vraag jullie om mij niet te vergeten in jullie du3a!