Voorpagina Islam

De waarheid, vervormd door sektarisch denken

Met de regelmaat van de klok verschijnen er een drietal mailtjes in mijn inbox: fatawa over het vieren van kerst (niet doen), ervaringen met het niet bijster halalle gevogelte van KFC (niet doen) en sektarische uitnodigingen die de onderstaande uitspraak van de Profeet (vzmh) misbruiken:

De Profeet (vrede en zegeningen zijn met hem) heeft gezegd (wat vertaald kan worden als volgt):
"Voorzeker, de mensen van het Boek die er vóór jullie waren, splitsten zich op in 72 groepen. En voorzeker, de volgelingen van deze religie zullen zich opsplitsen in 73 groepen, waarvan er 72 in het vuur zijn, terwijl er één in het paradijs is, en dat is de Jama’ah." (overleverd door Abu Dawud en Ahmad).

De jama’ah, zo legt ons een andere overlevering uit, is de ‘geredde’ groep en zal de groep zijn die is zoals de Profeet (s) en zijn metgezellen. En daar heb ik uiteraard totaal geen problemen mee, zoals je zult begrijpen. Anders had ik maar geen moslim moeten worden. Uiteraard is er wel een ander probleem dat ik heb, maar dat is voornamelijk met de mailtjes zelf.

De onmetelijke arrogantie die in dit soort emails naar voren komt, is duidelijk: de afzender beweert tot de uitverkorene groep te behoren en de juiste geloofsleer te volgen. Hij of zij probeert je vervolgens murw te beuken met hun interpretatie van overleveringen en koranteksten. Voor elke interpretatie is wel een andere, vaak aardigere interpretatie te stellen. Helaas beuken de manipulatieve afzenders maar door, tot je bij jezelf denkt: delete.

Het is echter niet specifiek iets islamitisch, maar zal voor een ieder die ooit in contact is gekomen met de Mensen van het Grote Gelijk behoorlijk bekend voorkomen. Het is de arrogantie van de mens die beweert tot de juiste overtuiging te behoren en je min of meer verplicht je bij hem aan te sluiten. Evangelisatie van de lelijkste soort en zeker geen vriendelijke da’wah (uitnodiging tot de Islam).

De jehova aan je deur. De prediker op de hoek van de Dam en Kalverstraat. ‘Is your name written in the book of the lamb of God?’ Alleen door Jezus is de weg en de waarheid. Behoor je tot de ‘elect’ van Calvijn? De uitverkorene van het Joodse volk? De überkaste van de hindoes? Of misschien wel tot de door hunzelf uitgeroepen verlichte geesten van het athëïsme, of de technogelovigen? De jonge gozer die je wantrouwend aankijkt in de moskee en je vraagt bij wie je les volgt en of die persoon wel te vertrouwen is. De omgekeerde wereld: we behoren elkaar te vertrouwen tot het tegendeel bewezen is, niet andersom. Waar is broederschap anders voor?

De gelijkhebbers – ze zijn er in grote getale en beperken zich zelfs niet tot religie. Ze zijn te vinden onder areligieuzen zoals Atatürk en de Sjah van Perzië, onder Hitler en zijn volgelingen, onder de Vooruitblikkers en Onderdrukkers van Reagans jaren ’80. De AIVD met hun schone praatjes over je steentje bijdragen aan de veiligheid van de maatschappij en beeldvorming van de moslims. Ze pikken je weerstand niet en beuken net zo lang op je in met woorden en sektarische truukjes tot je sterretjes ziet. Ik blok jullie allemaal, druk op de ontvriendknop en grimlach me suf.

‘Broeder, waarom zien we je nooit meer? Geef me je nummer, dan bel ik je’ (dag en nacht zei hij er niet bij, maar toch doen, weer een zieltje erbij, of ik het wil of niet). Onlangs een verhaal gehoord van een jonge zuster die door een enge overenthousiaste moerid (soefieleerling) tot in de lift werd achtervolgd, zonder schaamte – laat je ahlaaq maar achter bij de garderobe, mafketel.

In de moslimsiaanse wereld zie je het volgende: iedereen zweert bij de Qur’an en volgt de Soennah (zeggen ze). Iedereen volgt de ‘correcte’ leer (zeggen ze) maar toch doen die soefie’s, selefi’s, tablighi’s, hizbie’s, liberalen, asocialen en radicalen allemaal wat anders met die twee basisvormen. Toon me een moslim, ik geef je een mening.

En uiteindelijk volgens de perfecte paradox toch allemaal hetzelfde: mailen, bellen, lastig vallen en de waarheid in pacht hebben. Terwijl de Waarheid enkel zichzelf is. En niemand zal ooit een ander kunnen overtuigen van de waarheid als de ander er niet open voor staat. Wat voor nut heeft het om met harde woorden iemand met weerstand murw te kleppen met je woorden? Je wordt er niet aardiger door gevonden, je zult ze niet overtuigen (is helemaal niet jouw taak ook trouwens) en je zult alleen maar chaos creëren.

Natuurlijk heb ik die waarheid ook niet in pacht en als ik dat ooit ga beweren, geef me alsjeblieft een (verbale) draai om mijn oren. Ik mag echter hopen dat ik nooit die scheidslijn overtreed waarbij ik geen oog meer heb voor het behoorlijke, het fatsoenlijke: geef me die da’wah als ik er om vraag, geef me dat advies als ik het nodig heb, maar parkeer je arrogantie maar op het dak van de Arena, thank you very much.

Moge Allah swt ons allen tot de groep van het Paradijs doen behoren en onze arrogantie doen verdwijnen als vieze sneeuw voor de zon. Amien!

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van