Voorpagina Gastarbeiders

Veldbezoek met Islamic Relief aan Mali

, 6 april 2010, 8 reacties

In maart ben ik als ambassadeur van Islamic Relief voor een week naar Mali afgereisd. Samen met de andere ambassadeurs Abdelhakiem (Ab&Sal tv-maker en schrijver), Salah Edin (rapper) en Islamic Relief Nederland medewerkers hebben we verschillende projecten bezocht. Dit hebben wij als ambassadeurs gedaan om in Nederland een grote doelgroep te kunnen bereiken en de boodschap van deze mensen te kunnen uitdragen. Een voorproefje is alvast het benefiet wat op 2 mei wordt georganiseerd. Tijdens dit benefiet zullen wij onze ervaringen delen en hopen we Mali dichter bij de mensen in Nederland te brengen.

Geraakt door de mensen en de omstandigheden waarin ze leven, kan ik zeggen dat deze reis mij op een bepaalde manier veranderd heeft. De krachtige vrouwen uit de weduwe organisaties, de weeskinderen en de kleine schooltjes waar de kinderen les in moeten volgen hebben mij geraakt. Ik heb veel mensen gesproken en veel kunnen zien. Ik zie het daarom nu als mijn taak om te zorgen dat hun verhaal wordt gehoord zodat met meer donateurs hun omstandigheden kunnen worden verbeterd.

Onze reis begon op 14 maart op schiphol. Met een overstap op Casablanca, die we door vertragingen net aan hadden gered, vlogen we door naar Bamako de hoofdstad van Mali. We hebben in Bamako uit verschillende districten burgemeesters bezocht en allen waren erg betrokken met de gemeenschap. Zij konden ons een overzicht geven van de problemen die in de gemeenschap speelden en de samenwerking met Islamic Relief. Het probleem dat in verschillende districten werd aangekaart is sanitatie. Wereldwijd zijn er 2,5 miljard mensen die geen toegang hebben tot sanitatie. Ook in Mali is dit een groot probleem wat weer zorgt voor ziektes. Maar ook het afval dat ze niet kwijt kunnen is een groot probleem.

Verder werd er aangekaart dat er veel weduwen zijn omdat mannen soms vroegtijdig sterven aan ziektes zoals malaria. Deze vrouwen moeten dan in het onderhoud van hun gezin voorzien en hebben hiervoor vaak een lening nodig om een project te starten. Vele instellingen willen dit niet doen omdat de vrouwen geen garantie kunnen bieden voor een lening. Islamic Relief helpt door het verlenen van renteloze microkredieten. Hiermee kunnen de vrouwen in hun eigen inkomen voorzien. De vrouwen investeren het geld uit het microkrediet in materialen om bijvoorbeeld zeep, sieraden, noten, thee en kleding te maken om te verkopen. We hebben verschillende van deze projecten bezocht en ik vond het geweldig om te zien hoe georganiseerd deze vrouwen zijn.

Wekelijks hebben de vrouwen vergaderingen om de voortgang van de projecten en hun problemen te bespreken. Ook lost iedere vrouw wekelijks een deel van het microkrediet af. De winst van de verkochte producten is het inkomen van deze vrouwen. De dankbaarheid van de vrouwen heeft me ontzettend geraakt. Ze vertelden hoe ze voorheen huilden omdat ze alleen waren en niet in het onderhoud van hun gezin konden voorzien. Met de komst van het project van Islamic Relief zijn hun tranen gedroogd en kunnen ze in hun eigen inkomen voorzien. ‘Geef ons niet een vis, maar een hengel zodat we kunnen leren de vis zelf te vangen’ was een uitspraak van een van de vrouwen.


Weduwe die een microkrediet krijgen geven een demonstratie in het maken van zeep

Sommige van deze vrouwen hebben ook weeskinderen die worden gesponsord door Islamic Relief. Veel weeskinderen wonen in sloppenwijken onder erg slechte omstandigheden, weinig toegang tot schoon drinkwater en vaak geen sanitatie. Vanwege het gebrek aan hygiëne (doordat het afval nergens heen kan en er geen sanitatie is) krijgen de kinderen verscheidene ziektes. Ik heb een aantal weeskinderen gesproken. Een meisje Adam vertelde dat haar droom voor de toekomst was om dokter te worden. Ze wil doktor worden om mensen te helpen zoals haar grootouders en anderen die het echt nodig hebben. Haar vader is overleden omdat er geen dokter was, haar moeder is naar de stad getrokken om daar te werken. Ze is in haar dorp achtergebleven met haar grootouders.


Weeskind

Na bepaalde projecten in Bamako te hebben bezocht zijn we naar Timboektoe gevlogen. Vanuit daar zijn we meer het platteland in getrokken om ook de afgelegen gebieden te bezoeken. Transport is er een groot probleem omdat de dorpen erg afgelegen liggen. Islamic Relief heeft zich daarom ingezet voor een radiostation dat een bereik heeft van 100 kilometer. Hierdoor kunnen alle mensen op de hoogte worden gehouden van de omstandigheden. Er wordt op het radiostation veel aan educatie gedaan voor onder andere vrouwen en er wordt informatie verspreid over ziektes. Dit is de ideale manier voor deze mensen om toch te leren gezien, zij niet de mogelijkheid hebben om zich op 1 punt te verzamelen.

Islamic Relief heeft in Mali ook verschillende waterpompen gefinancieerd. Schoon drinkwater is een groot probleem, mensen gaan daarom vaak naar rivieren en drinken daar vervuild water. Een tekort aan schoon drinkwater levert wereldwijd meer doden op dan het aantal slachtoffers in oorlogen. Tijdens een schoolbezoek was ik erg blij om te zien dat midden in de school door Islamic Relief een waterpomp was geplaatst. De leraren vertelde dat de kinderen voorheen naar de rivier liepen om te drinken en vaak ziektes opliepen. Dankzij de waterpomp hoeven de kinderen het schoolterein niet meer te verlaten om water.

Na 2 dagen projecten in Timboektoe te hebben bezocht, vlogen we weer terug naar Bamako om daar nog wat projecten te bezoeken. En na bijna een week met een heel gevuld programma zat het er helaas alweer op. De reis naar Mali was voor mij een leerproces waarin ik gehoord heb wat er in de gemeenschap speelt. Maar nu begint het pas, door het vertellen van de verhalen van deze mensen hoop ik een beeld te hebben geschetst over hoe dankbaar ze zijn en de impact die de projecten van Islamic Relief hebben op hun levens. Maar er is hier te weinig ruimte om een volledig beeld te geven. Daarom hoop ik iedereen ook te zien op het benefiet op 2 mei!