Voorpagina Politiek

Het Rapport en de Reactie

Het rapport van commisie-Davids waar zo lang en vol spanning op was gewacht, werd al weer snel opzij gelegd. De aandacht is volledig verschoven naar de reactie van onze premier. Beetje raar allemaal. Waarom is de afgelopen dagen niet over de inhoud van het Irak-rapport gesproken? Kennelijk zijn er voor verschillende partijen andere zaken belangrijker. Kunnen we de premier (het CDA) in een kwaad daglicht zetten? Kijken wat de PvdA doet (staan niet zo goed in de peilingen)? Moet het kabinet nou vallen of juist niet? Één ding staat wel vast: In Den Haag is partijpolitiek op dit moment belangrijker dan de uitkomsten van het Irak-rapport.

En dat terwijl het natuurlijk veel interessanter is om over de bevindingen van de commissie te discussieren. Of schamen we ons zo erg voor onze domheid van toen dat we het maar negeren. Waar blijven die echte kamervragen? Waarom hebben we toen Amerika en Engeland zo blindelings gevolgd? En waarom gaf de regering onjuiste informatie aan de kamer (en aan de bevolking)? Is dat geen oplichting? En waar is de toenmalig minister van Buitenlandse Zaken, Jaap de Hoop Scheffer, die kritiekloos en zo’n beetje in z’n eentje uiteindelijk de beslissing nam? En is het toeval dat hij daarna secretaris-generaal van de NAVO werd?

Of nog belangrijkere vragen: Wat leren we nou hieruit? Wat doen we met ministers die de bevolking voorliegen? Moeten we voortaan Amerika en Engeland wel geloven op hun blauwe ogen? Moeten we onze blindelinge volgzaamheid van andere landen (lees: Israël) misschien evalueren en eventueel aanpassen?

Nee, laat dat laaste maar. Is nog een beetje taboe. Zijn we nog niet klaar voor. Dus wat ik wil zeggen is: Waarom is de laconieke reactie van Balkenende belangrijker dan de keiharde bevindigen van het rapport?

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van