Voorpagina Islam

De dood en het blonde jongetje

In een commentaar op een oude post van mij verwees ‘sincere’ naar een fijngevoelige lezing over de dood. Ik moest hier aan denken toen ik gisteren op Funx een jonge programmamaker genaamd Yeghia in ‘debat’ hoorde gaan met een Wildersadept met de zeer Turkse naam Mehmet. Ik weet niet of ik de namen goed hoorde, maar het debat dat volgde, was op zijn minst opmerkelijk te noemen, alleen al vanwege de categorische misverstanden tussen de beide heren.

De adept dook meteen op de vermeende etnische herkomst van de filmmaker, weigerde onderscheid te maken tussen reëel dreigement en (onsmakelijke?) fictie.

Daartegenover was de filmmaker opgewekt, licht prikkelend, maar zeer zeker niet religieus onderlegd. Hjj vermeldde de satirische insteek van het filmpje (foute en lompe ondertiteling, Godfathervibe, GW naast een beburqade dame) en de vele andere spoofs die zijn website vermeldde (Kempi die spijt had van zijn tattoo, Gordon die het haasje was in Moskou).

De adept was echter strak in zaken des media’s getraind, roffelde er een paar strakke (maar buitencontextuele) Quranische quotes uit, waaruit moest blijken dat de Islam uiteraard boosaardig en gewelddadig was, en dat de maker een marokkaan en dus moslim was en dat deze film klaarblijkelijk niet onder de vrijheid van meningsuiting viel en zeer onfatsoenlijk was. Uiteraard in smetteloos Nederlands van de kakkineuze variant.

Het contrast tussen beide filmpjes is zeer groot: de één fictie, amusant bij vlagen maar onsmakelijk in het overkoepelende thema. De ander een religieuze realiteit – oprecht, confronterend, principieel, maar ook in het bezit van een overrompelende eenvoud en schoonheid.

Weet je wat, oordeel zelf maar. Ik knikker in ieder geval de mooiste hieronder online. Van die ander krijg je alleen de link. Verschil moet er wezen.

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van