Angst, tradities, gewenning. Om maar met wat termen te strooien. Wat drijft jou in het leven? Wat het ook is, maak kennis met je onechte zelf. Een veel gebruikte oneliner: ‘You do not know where you are going if you do not know where you are from’. Op zoek gaan naar je identiteit. Wie ben ik? Geschiedenis bestaat al veel langer dan jouw bestaan. Kan je in jouw stamboom vinden wie je bent? Ik dacht het niet. Wat dat betreft, is het veel belangrijker om te weten waar je naar toe gaat. Waar je naar toe gaat, definieert namelijk waar je bent geweest en niet andersom.
Mensen die continu op zoek gaan naar hunzelf, zijn naar mijn mening hoogmoedige neuzelaars, bezig met het geven van enige betekenis aan hun leven. Klampen zich op een geven moment vast aan bepaalde waarheden, onder de noemer identiteit. Een goed voorbeeld hiervan zijn de pragmatische gelovers. Die gaan namelijk alleen maar uit van zichzelf.
Ik, wij, jij, hij, zij… Just get over yourself. Het zijn de woorden van de beroemde Ierse dichter Jonathan Swift die in dit geval heel toepasselijk zijn: “Ons geloof is net sterk genoeg om elkaar te gaan haten en niet sterk genoeg om elkaar lief te hebben”.
Waarom gelooft iemand in een bepaalde religie? Is de keuze van religie niet heel vaak gemanipuleerd door traditie en angst?
Ik merk namelijk heel vaak in mijn gesprekken met mijn medegelovigen, dat het vaak gaat over ‘Het Paradijs’, oftewel leven voor het hiernamaals. Daar is op zich niks mis mee, als je het moraal kan vinden.
Bijvoorbeeld: het geven van aalmoezen is in de Islam een plicht. Heeft het geven van aalmoezen dan nog enige intrinsieke waarde. Misschien koop je in dit geval wel letterlijk je schuld af. Doe je ‘goed’? Is het uit egoïsme (om niet in de hel terecht te komen) of uit liefde voor Allah. Je hoeft in ieder geval niet te wachten op het hiernamaals om nader te komen tot Allah.
Wil je echt nader komen tot Allah? Maak dan kennis met je onechte zelf. Een goed voorbeeld hiervan is het verhaal van Mozes die de berg Sinaï beklimt. Luister er naar met het innerlijk oor.
Toen hij op de top van de berg kwam, zag hij een bliksemschicht, die zo helder was, dat hij door zijn hele wezen heen ging. Mozes viel bewusteloos neer en toen hij weer tot bewustzijn kwam, verkeerde hij in een staat van verlichting.
Wanneer men denkt ‘Ik ben niet’, dit is de ware zelfverloochening. Het is de vernietiging van het onechte zelf, die het ware zelf naar voren doet komen. Vanaf dat ogenblik komt de mens nader en nader tot Allah.
Misschien doelde Muhammed Ali (bokser) hier onbewust wel op, when he said:
“I know God, I know the real God. I talk to God everyday”
20 Reacties op "I talk to God everyday…"
Gut, toch wat een kunstzinnig autistische betoog, ik moest haastige naar de wasbak rennen om te kokhalzen? Wij vereren God niet om die duizenden redenen die mensen kunnen opsommen, maar omdat God het waard is om aanbeden te worden en dat is het ultieme doel. De rest is bijzaak en instrument op deze wereld. Wij leven in het hier en nu, aan kronkelden filosofische gedachten, daarmee kan je de magen van mensen niet mee vullen.
@Driss,
Dat je moet kokhalzen van de religieuze beleving van een ander (over trouwens hetzelfde geloof wat jij belijdt) zegt toch meer iets over jezelf dan over de ander. Kennelijk ledigt de jouwe de magen ook omdat je ervan moet kokhalzen :)
@Driss: trieste reactie… Vind wel dat Kashif een punt maakt. Veel mensen hebben als hoofddoel het paradijs, waar an sich helemaal niets mis mee is. Maar er is een hoger doel… slechts en alleen omwille van Zijn tevredenheid, nabijheid, etc…
Rabi’a Basri schreef daar ook een mooi gedicht over. Iets van:
als ik u aanbid uit angst voor de hel, werp mij daarin / als ik u aanbid omwille van de hemel, weer houd mij daarvan / maar als ik u aanbid omwille van U, weerhoud mij dan niet van Uw Eeuwige Schoonheid.
Zouden wel meer mensen/moslims moeten doen: echt contact maken met God. Doen we te weinig als je het mij vraagt..
D’r blijft ook zo weinig tijd over voor God als je de godganse dag reacties moet typen hier naar al die verrekte kuffaar :P
Verfrissend stukje trouwens, maar ik vraag me af hoe praktisch het is op je op zoiets relatief vaags als ‘nabijheid’ of ‘verlichting’ te richten en het niet gewoon veel eenvoudiger is gewoon te handelen naar het beloning/straf systeempje waar we zo netjes voor opgeleid zijn woef.
Haal de beloning en de straf weg en wat is er uberhaupt zo interessant aan onze lieve Heer?
Oh het belletje gaat, etenstijd.
@ Larie
Jij zegt wel heel gemakkelijk wat er uberhaupt zo interessant is aan onze lieve heer?
Nou een hoop, ALLES om concreet te zijn.
Larie is ongelovig???
Dat is het hele eieren eten, Larie, als je niet omwille van beloning en straf gelooft is de ´beloning´ des te groter: de warme nabijheid van God.
Het was alleen bedoeld als sarcasme, dus olie in het vuur gooien en reactie uitlokken. Dit test geeft aan hoe snel mijn medemoslims zich op zijn tenen voelt getrapt. Weinige die het kunnen afweren met humor en hoffelijkheid, maar direct met een stok gaan slaan. Hoe pathetiek kunnen mensen niet zijn tegenwoordig?
@nordin
‘waar an sich helemaal niets mis mee is. Maar er is een hoger doel… slechts en alleen omwille van Zijn tevredenheid, nabijheid, etc…’
Het paradijs kent dan ook 7 hemelen.
De hoogste gradatie djennat al Firdaus is denk ik dan ook zeker niet weg gelegd voor de moslims die ‘simpelweg’ dingen doen of nalaten om in het paradijs te komen…en boven djennat al Firdaus is Zijn Troon. De mensen die daar dus terecht komen zullen dus het dichtst bij Allah zijn.
@Larie
‘Haal de beloning en de straf weg en wat is er uberhaupt zo interessant aan onze lieve Heer?’
Mag ik aannemen dat dit voor jouw een niet te beantwoorden vraag is? En dus eigenlijk een beetje onnodig, of ben je werkelijk benieuwd naar hoe anderen denken?
Jullie doen nu net alsof Islam alleen maar om spiritualisme draait.
@ Driss
Nou het heeft niet alleen maar te maken met het feit dat men (moslims) gauw op hun tenen getrapt zijn, maar meer het feit dat je geeft om jouw geloof (de Islam), elghira 3le dinek.
dus het pijn in jouw hart voelen als er iets negatiefs over jouw geloof gezegd word.
Nee dat doen we heleaal niet niet, we (ik) zeggen dat het OOK daarom gaat, maar dat dat vaak helaas wordt genegeerd..
Het is trouwens spiritualiteit, niet spiritualisme.
Het wordt helemaal niet genegeerd. Ik krijg van deze reacties enkel een beetje de indruk dat het een elitair Sufi-onderonsje begint te worden, waarin met niet zoveel woorden wordt neergekeken op anderen die niet zo spiritueel zijn zoals zij.
nee hoor, je vergist, er is even veel aandacht op deze site aan ´niet-elitaire’ moslim-praxis..
Ik had het niet over de gehele site.
Ah, ok…
een bekende qoute onder Amerikaanse atheisten
“adults with imaginary friends are stupid”
—
Als ik er in zou geloven, dan zou ik liever de duivel aanbidden.
God en Allah willen dat je Hem aanbid, op je knieën leeft, voor Hem door het stof kruipt, Hem vreest, en Hij straft je tot in de eeuwigheid.
De duivel wilt dat je die barbaar verwerpt en geniet van het leven.
“”˜You do not know where you are going if you do not know where you are from’”
Oneliner? Naah, dat heeft Galilei (Latijnse naam: Galileo) gezegd.
Niks mis met wat sufi aandacht. De sufi’s zijn de Jedi’s onder de moslims tenslotte en dat is altijd cool.
Izzzadiiin.. i am your father….
noooooooo
[i]’What we are is God’s gift to us. What we become is our gift to God.'[/i] ~Eleanor Powell
Als je elke dag wakker wordt, moet je jezelf kunnen aankijken in de spiegel. Je mag denken en doen uit vrije wil, God/Allah heeft je dat gegeven.
Hoe jij je gaat neerzetten op deze wereld met je daden (hoe je zorgt voor je medemens en hoe je aan God/Allah denkt) en hoe je omgaat met het ‘leven’, zal je band kweken met God/Allah.
Dat is hoe ik erover denk.