Vorige week woensdag maakte de Kamer bekend dat Guido van Woerkom, thans hoofddirecteur van de ANWB, voorgedragen wordt als de nieuwe Nationale Ombudsman. Op dinsdag 3 juni aanstaande zullen leden van de Tweede Kamer een definitief besluit moeten nemen over zijn benoeming daartoe. Het moge duidelijk zijn: dit artikel is er niet om de beste heer in het zadel te helpen en wel om de volgende reden. Guido van Woerkom is de persoon die vier jaar geleden op 55-jarige leeftijd tijdens een congres van de VNF zei dat hij zijn vrouw liever niet in een taxi ziet reizen met een Marokkaan achter het stuur. Nog voordat anderen ermee komen, geef ik het maar meteen ruiterlijk toe: inderdaad, als we anno 2014 de ‘minder-minder-toespraak’ van Wilders als standaard zouden nemen, dan kan deze uitlating van Van Woerkom zeker niet beschouwd worden als zijnde “racistisch”. Echter, een weldenkend mens weet dat een dergelijke uitlating een goed mens niet betaamt. En zeer zeker niet de hoogste baas van de ANWB, en al helemaal niet de beoogde Nationale Ombudsman waarvan verwacht mag worden dat die er voor iedereen zal zijn. Ook voor de taxichauffeur van Marokkaanse komaf.
Nu zouden sommigen kunnen denken: “Ach, doe niet zo moeilijk. Hij heeft zich op fatsoenlijke wijze laten excuseren. En nu moet hij dat ambt kunnen bekleden.” Daar ben ik het niet mee eens. Ik doe niet moeilijk. Voor de duidelijkheid: ik ken de heer Guido van Woerkom verder ook niet. Hij kan best wel een goed mens zijn, een goede buurman zijn of een goede huisvader zijn, maar een Nationale ombudsman die er voor iedereen is, zal hij spijtig genoeg nooit zijn.
Let wel mensen, ten tijde van de uitlating was deze directeur 55 jaar, en niet een jongetje van 16 of 17 dat bepaalde dingen nog moet leren. En ik mag, hoop ik, aannemen dat zijn prefrontale cortex helemaal is volgroeid. Hij had als weldenkende mens een dergelijke uitlating nooit mogen maken. Zo simpel is het. Hij zal daarom nooit alle blaam van zich af kunnen werpen.
Nu staat er op de website www.nationaleombudsman.nl dat de Nationale ombudsman onafhankelijk en onpartijdig is. Wat betekenen de begrippen onafhankelijkheid en onpartijdigheid eigenlijk? Nog voordat er in wordt gegaan op de twee voornoemde begrippen, is het belangrijk vast te stellen dat de functie van de Nationale Ombudsman iets wegheeft van rechtspraak en van advies. (M. Oosting, ‘De overheid beoordeeld door de Nationale ombudsman’, Bestuurswetenschappen 1990, p. 3 e.v.)
Welnu, bezien vanuit de staatsrechtdoctrine kan de onafhankelijkheid gesplitst worden in enerzijds de subjectieve onafhankelijkheid en anderzijds de objectieve onafhankelijkheid. De Nationale ombudsman moet aldus intrinsiek onafhankelijk zijn, maar ook de schijn van onafhankelijkheid laten blijken. De onafhankelijkheid van de Nationale ombudsman is geschonden zodra deze concrete bevelen krijgt van een hogerhand. Aan de onafhankelijkheid van Van Woerkom twijfel ik dan ook niet.
De onpartijdigheid van de Nationale ombudsman ziet daarentegen op de verhouding burger – overheidsinstantie. En daar kunnen we weer dezelfde scheiding maken, te weten de subjectieve onpartijdigheid en de objectieve onpartijdigheid. De eerste gaat over de vraag of de Nationale ombudsman werkelijk partijdig is. Daarin zit wederom het element dat ziet op de intrinsieke eigenschap. De objectieve onpartijdigheid gaat over de schijn die mogelijk bestaat. En dat is in casu het cruciale punt. De heer Van Woerkom heeft met zijn uitlating over de Marokkaanse taxichauffeur een schijn van partijdigheid gewekt die niet meer te affineren valt.
Aldus wil ik via dit stuk een oproep doen richting de Tweede Kamerleden. Denkt u er alstublieft nog eens goed over na. Willen wij daadwerkelijk een persoon die zoiets op zijn kerfstok heeft staan? Guido van Woerkom zal de ombudsman zijn van vele Marokkanen, noch die van mij. Ik wil mijn stuk graag eindigen met een quote van de grootmeester van de Vlaamse poëzie, Guido Gezelle:
“De woorden doen de man kennen.
Waar ’t woord niet en deugt,
Daar en deugt de man niet.”
Harun Öztürk
Harun is jurist in het staats- en bestuursrecht. Hij is geboren en getogen Eindhovenaar wiens (ouderlijke) roots in Sivas, Şarkışla liggen.Lees andere stukken van Harun
25 Reacties op "Guido van Woerkom is Nationale ombudsman onwaardig"
Nu zouden sommigen kunnen denken: “Ach, doe niet zo moeilijk. Hij heeft zich op fatsoenlijke wijze laten excuseren. En nu moet hij dat ambt kunnen bekleden.”
Dit dus.
Ik ben er helemaal mee eens met bovenstaande. Dhr. Van woerkom is niet geschikt voor de functie van nationale ombudsman vanwege zijn eerdere uitlatingen. in ieder geval hij wordt niet mijn nationale ombudsman. (Waar rook is , is vuur.)
Ja, toegegeven; Van Woerkom heeft destijds een zeer onhandige uitspraak gedaan. Wanneer je een uitspraak doet, moet je die overwogen en gespecificeerd doen, niets aan eigen interpretatie van de toehoorder over laten. Dat is een eerste vereiste in een land waar het traditie nummer één is, ongeacht iemands oorsprookelijke afkomst, om te muggenziften op woorden. En van een persoon op een bepaald niveau en met bepaalde functie mag je verwachten dat hij de vaardigheid beheerst om dingen zodanig te zeggen dat de bedoeling duidelijk is en niemand zich ten onrechte aangesproken kan voelen.
Er is niets mis mee om bepaalde mensen aan te spreken. Maar laat het wel duidelijk zijn wie er aangesproken wordt!
“Een Marokkaan achter het stuur van een taxi” kan over iedere willekeurige Marokkaan gaan en dat generaliseert iedere Marokkaan die taxi rijdt. Dat praat je achteraf niet meer recht door excuses te maken.
Ik weet zelf wel wat Van Woerkom waarschijnlijk heeft bedoeld.
Vanaf het moment dat het taxi rijden vrij werd gegeven en iedereen met een rijbewijs en chauffeursdiploma zonder al te veel problemen een taxivergunning kan krijgen, heb ik de taxiwereld in Amsterdam voor het grootste deel zien overnemen door Marokkanen. Op zich niets mis mee ware het niet dat het gepaard ging met heel veel mistoestanden.
Nog dagelijks spreken mensen mij aan die klachten hebben over hun taxi rit. Enkele voorbeelden:
– Op een afstand van niet eens 3 kilometer tussen hotel en station rijdt men een half uur om zodat men meer moet betalen dan feitelijk nodig zou zijn geweest. Dat gebeurt vooral bij toeristen.
– Taxichauffeurs zie oneerbare voorstellen doen aan vrouwelijke passagiers.
– Taxichauffeurs die torenhoge prijsafspraken van soms wel 200 euro met de klant maken wanneer de trein naar Schiphol uitvalt, misbruik makend van het feit dat de klant geen alternatief heeft en per se het vliegtuig op tijd moet halen.
– Taxichauffeurs die niet uitstappen om klanten in te laten stappen, de klant zelf de koffers in de wagen laten tillen, die er niet netjes gekleed bij lopen.
– Taxichauffeurs die hun rittenstaat niet bij houden en om die manier sjoemelen met geld.
Ik kan nog een tijd doorgaan met opsommen, maar dit schetst al genoeg een redelijk beeld van wat er gebeurt op de taxi. En omdat de meeste taxichauffeurs Marokkaan zijn, worden deze feiten ook het meest gepleegd door Marokkanen. Dat is logisch.
En dat is vast en zeker ook wat Van Woerkom moet hebben bedoeld.
Maar ik ken ook Marokkaanse taxichauffeurs die het wel goed doen. Ik hoor hen ook steen en been klagen over “hun eigen soortgenoten” die het voor hen bederven en een slecht imago geven waardoor klanten vaak bewust kiezen voor een niet-Marokkaanse chauffeur.
Door de niet-gespecificeerde uitspraak van Van Woerkom worden deze Marokkaanse taxichauffeurs op één hoop gegooid met de rest. Het is niet de man uit de straat of een toerist die het zegt, maar de directeur van de ANWB en mogelijk nieuwe nationale Ombudsman. Iemand met een bepaalde positie dient duidelijk te zijn en kan niet zomaar een uitspraak doen!
Maar maakt dit voorval hem ongeschikt als Nationale Ombudsman?
Ik weet het niet. Iedereen kan fouten maken en daar kan men van leren. Over hem is deze uitspraak bekend, maar wordt het een ander, dan heeft die persoon wellicht nog veel meer uitspraken gedaan waar we geen weet van hebben.
We moeten de persoon zelf onderzoeken. Ik zie liever iemand op die plek die als mens redelijk neutraal, objectief en onpartijdig is maar wel eens een onhandige en onduidelijke uitspraak heeft gedaan dan iemand van wie geen van dergelijke uitspraken bekend is maar als mens een sterk bevooroordeelde gedachte heeft over bevolkingsgroepen, misschien racist is en niet objectief en onpartijdig zaken behartigt.
Je schrijft: “Voor de duidelijkheid: ik ken de heer Guido van Woerkom verder ook niet”. Wellicht een goed idee om hem wel verder te leren kennen en niet op een uitspraak alleen af te gaan voordat je hem kwalificeert als “onwaardig” voor de functie van Nationale Ombudsman.
Jij en ik zeggen ook wel eens iets verkeerds of iets dat verkeerd begrepen wordt. Dat wil nog niet noodzakelijkerwijs iets zeggen over wie we werkelijk zijn en hoe we werkelijk zijn.
En voor alle duidelijkheid; ook ik moet Van Woerkom meer leren kennen voordat ik durf te oordelen of hij het wel of niet zou moeten worden.
Geloof me, het hele instituut Nationale ombudsman is niet onafhankelijk en onpartijdig. Overduidelijk vriendjespolitiek van Brenninkmeijer wordt daar met nog meer vriendjespolitiek onder het tapijt geveegd. Misschien wordt het tijd dat we zien wat voor instituut het werkelijk is…..
Tja is ook wel de Marokkaanse aard, maak een keer een opmerking en je hoort dat de rest van je leven. Sterker nog de traditie is dat dit wordt overgedragen van vader op zoon en dat generaties lang, aan vetes komt nooit een einde gaan generaties lang door. Overigens niet uitsluitend tegenover anderen maar vooral ook onder de Marokkanen zelf. Verdraagzaamheid is een begrip dat nog niet geland is, zal ooit wel komen hoop ik.
Absoluut verkeerde opmerking van dhr. van Woerkom, dat zeker, maar oordelen op basis van een enkele uitspraak is een slechte zaak want wie zou je nog kunnen benoemen dan?
Nou nou Piet van Wissen, toen in de Tweede Wereldoorlog er vele Nederlanders de joden verraadden was het toch wel Marokko die open stond voor de burgers die moedwillig de ovens in werden gestuurd. Gaatie leuk een geschiedenis lesje geven, zo kan ik het ook wel.
Houd toch eens op met de cultuur van zieligheid bij alles wat er over Marokkanen wordt gezegd.
Ik sluit me aan bij Piet.
Ben het met Pluizebol wel een deel eens.
Onafhankelijkheid en onpartijdigheid, althans zeker op de manier waarop het wordt voorgesteld, bestaat niet en zal ook nooit bestaan, nu niet, nooit niet en nergens niet.
De eerste en voornaamste reden is dat ieder mens, in welke functie dan ook, zich nooit volledig los kan maken van zijn eigen persoonlijkheid, denkwijze, mening of wat dan ook.
Neemt niet weg dat er wel mensen bestaan die op een aardig niveau slagen in hun streven naar die onafhankelijkheid en onpartijdigheid, althans op een niveau dat de meerderheid hier redelijk mee kan leven.
Een andere zaak is de genoemde vriendjespolitiek.
Je krijgt een bepaalde functie vaak alleen door je te schikken naar die vriendjes. En wil iemand zich handhaven in die functie, dan zal hij zich ook maar al te vaak moeten schikken om niet volledig buiten spel gezet te worden.
Er zijn nu eenmaal krachten die sterker zijn dan de hoogste integriteit van personen. Dat zie je overal en in elk land.
Dat weerstaan is vaak een zelfmoord in iemands functie of carriere.
Beste Piet van Wissen, door te spreken over een Marokkaanse aard, klinkt het als iets van bijna genetische aard waarmee je weer alle Marokkanen generaliseert.
Onverdraagzaamheid kom je overal tegen, ook onder niet-Marokkanen. Het kan verschillende oorzaken hebben waaronder opgedane trauma’s door bijvoorbeeld onderdrukking.
Zo zie ik dat er nog steeds bij Nederlanders onverdraagzaamheid is naar Duitsers vanwegen de Tweede Wereldoorlog. Het is wel minder geworden, maar het is nog steeds in de Nederlandse samenleving aanwezig.
Nu heeft de onderdrukking van Nederlanders door Duitsers maar vijf jaar geduurd en is nu alweer zo’n 70 jaar geleden.
Als ik kijk naar de Marokkanen, dan zijn zij veel langer onderdrukt door de Fransen die het land als kolonie bezet hielden. Dat is ook nog eens minder lang geleden. De Franse invloed is in Marokko nog steeds sterk aanwezig.
Systematisch is altijd geprobeerd om de Marokkanen zichzelf minderwaardig te laten voelen. Het is nog maar zeer recent dat alle onderwijs, ook het basisonderwijs, in het Frans was. Stel je eens even voor dat wij hier onderwijs in het Duits hadden gekregen alsof je eigen taal, en dus afkomst, iets tweederangs was?! En de Berbertalen en cultuur is nog steeds niet hersteld van de onderdrukking.
Ik heb zelf Marokkaanse schoolboekjes in handen gehad die nog tot in de jaren ’80 gebruikt werden. Daarin zag ik verhaaltjes over het jongetje François met mooie korte broek en glimmend gepoetste schoenen naast Ahmed met een vuile en kapotte jelabbah en blote vuile voeten. In de verhaaltjes werd duidelijk neergezet wie eerste en tweede rangs burgers waren. Overigens deden Nederlanders hetzelfde in Suriname..
En dan heb je ook nog de geschiedenis van de gastarbeiders.
Bij de selecties in Marokko begon het al door mensen aan te spreken in het Frans. Konden ze fatsoenlijk antwoorden, dan waren ze naar school geweest en ongeschikt om naar Europa te worden gestuurd. Ze zouden dan wel eens tegen de mistoestanden in verzet kunnen komen.
Eenmaal in Europa moesten de meesten het vuilste werk doen, werden vet onderbetaald en op kamers opgehokt. Iets wat nu ook nog al te vaak met o.m. Polen gebeurt. Ze waren de tweederangsburgers in dit land geworden.
En nu, zoveel jaar later sinds de periode van gastarbeiders, wordt het ouderen kwalijk genomen wanneer ze geen of gebrekkig Nederlands spreken terwijl dat juist is wat men destijds wilde als deel van de onderdrukkingsstrategie.
Ik laat nog maar een tipje van een ijsberg zien.
Hoeveel is er nodig om een complete bevolkingsgroep een trauma mee te geven??? Marokkanen hebben meer meegemaakt en over een langere periode dan de Nederlanders met een korte bezetting van vijf jaar dat alweer 70 jaar geleden is. Toch zijn alle Nederlanders daar nog niet helemaal los van, dus wat verwacht je van Marokkanen?
Dat Marokkanen (in z’n algemeenheid) getraumatiseerd zijn, mag een feit genoemd worden en hierdoor is het verklaarbaar dat er een overgevoeligheid bestaat wanneer er iets onheus gezegd wordt. En overgevoeligheid kan ook onverdraagzaamheid worden, dat is zeker.
Maar noem het geen Marokkaanse aard. Het is niet genetisch. Ook zijn er vele Marokkanen die zich wel bewust zijn van hun geschiedenis, maar die zich niet laten leiden door traumatische gevoelens en niet lopen klagen. Zij gebruiken het als een drijfveer om zich niet langer te laten knechten, er boven uit te stijgen door zich te ontwikkelen en een volwaardige positie in de maatschappij aan te nemen, zowel op academisch niveau als op ander niveau tot de automonteur aan toe.
Dat zou allemaal niet het geval zijn wanneer er sprake was van een volksaard.
Beste Mahdi,
Genoten heb ik van jouw stuk – hopend dat je vaker je mening als standpunt te kennen wilt geven.
Het ga je goed.
Taiyib
Directeur van een zekere universiteit in Rotterdam er dan ook maar uitgooien?
Beste Mahdi, ik heb met interesse je stuk gelezen waarin je nader in gaat op trauma’s en het ontstaan daarvan. Ergens in de historie heeft ieder volk te maken gehad met onderdrukking en de gevolgen daarvan dat is zeker waar. Dat Nederlanders nog op Duitsers afgeven is ook de ‘aard van het beestje’ (Nederlandse aard) maar onverdraagzaamheid wegens de oorlog is het absoluut niet. Mijn vader heeft in een kamp in Duitsland gezeten en waar ging de familie met vakantie naartoe in de jaren 60, juist naar Duitsland. Het is heel goed mogelijk om onderscheid te maken tussen oorlog, onderdrukking en een volk, er zijn talloze goede Duitsers.
Je benoemd overgevoeligheid als gevolg van getraumatiseerd zijn en dat is goed nieuws want daar komt eens een einde aan. In dat verband begrijp ik niet goed dat nog zoveel jongeren hier geboren en getogen en dus niet getraumatiseerd zijn die overgevoeligheid nog altijd in zich dragen. Waar dat dan vandaan komt is voor mij een raadsel?
Jammer dat bepaalde mensen uit de Marokkaanse gemeenschap zich alleen maar bezighouden met negativiteit.
Hebben jullie wel eens bij een “typische” Marokkaanse taxichauffeur in de auto gezeten?? Zo een waar van Woerkom op doelde. Ik wel. Niet echt een geweldige ervaring. Weet je ook wie er in het nieuws kwamen omdat ze blinde mensen met een geleidehond weigeren?
Dan hoor je niemand uit de Marokkaanse gemeenschap. Net als over al die andere negatieve zaken waar bepaalde mensen uit jullie gemeenschap mee in het nieuws komen , en blijven komen.
Richt eens wat pijlen op jullie zelf.
Zelfreflectie heet dat.
Geen zelfmedelijden dus. Dat is zwak.
Slechts één vrucht is voldoende om de aard van de boom te kennen.
Beste Piet van Wissen,
Ik denk niet dat Marokkaanse jongeren, die hier geboren en getogen zijn, ook in alle gevallen niet getraumatiseerd zijn.
Ouders en grootouders geven gewild en ongewild dingen door. Daar bovenop komt nog dat ze maar al te vaak als groep van iets beticht worden terwijl een individu iets heeft gedaan. In de media wordt vrijwel altijd de afkomst genoemd van een crimineel behalve wanneer het een autochtone Hollander betreft.
Ik kom vaak in een Marokkaans gezin waar absoluut nooit gesprekken over dit soort zaken plaats vinden met of in het bijzijn van de kinderen. Toch hoorde ik hun kleine zoontje laatst vragen waarom de Marokkanen zo slecht zijn terwijl hij nooit iets verkeerds heeft gedaan… Bij mij brak mijn hart bijna; een klein onschuldig jongetje dat op die manier al beschadigd wordt, als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik heb de tweede wereldoorlog zelf niet meegemaakt, mijn moeder wel. Ik was een jaar of 6 dat de sirene af ging terwijl het niet de eerste maandag van de maand was. Mijn moeder heeft mij en mijn broertje en zusje meegesleurd uit de tuin en we hebben gescholen onder de trap terwijl mijn moeder vreselijk huilde.
Tot op de dag van vandaag kan het geluid van een ouderwetse sirene bij mij nog angst en emotie oproepen en komen de tranen in mijn ogen. Combineer dat met alles wat mijn moeder mij heeft verteld over de oorlog en ja, dan heb ik zeker, in bepaalde mate, een trauma door de oorlog opgelopen, ook al heb ik deze zelf nooit meegemaakt.
Wat ik wil zeggen is dat je niet per definitie tot de generatie hoeft te behoren die iets mee heeft gemaakt om toch een trauma, groot of klein, mee te krijgen.
In het algemeen heb ik echter geen overgevoeligheid tegenover Duitsers. Ik kan met iedereen opschieten, ook met hen, en ik spreek de Duitse taal. Maar toch is er wel eens een verborgen overgevoeligheid naar boven gekomen. Dat was toen ik nog bij de NS wekte en, terwijl ik een reiziger iets stond uit te leggen, een Duitser mij bij mijn schouder pakte en de vraag toesnauwde: “Zug nach Enschede?”. Ik ben toen vreselijk uit mijn slof geschoten en heb in hoog Duits geantwoord dat we hier sinds de oorlog niet meer afgeblaft wensen te worden door Moffen en dat hij maar op zijn gestolen fiets naar Enschede moest rijden.
Ik schrok van mijn woorden maar ik meende het wel op dat moment. Het was toch een stukje overgevoeligheid dat te herleiden was tot een klein trauma voortkomend uit de oorlog waar ik zelf nooit bij ben geweest.
Mijn uitleg over het ontstaan van trauma’s bij veel Marokkanen en wat het gevolg daarvan kan zijn, is alleen een stukje verklaring om iets te begrijpen. Het mag geen excuus zijn in de zin van “ik ben getraumatiseerd dus ik mag mij irritatie maar vrij bot vieren”. Zo werkt het natuurlijk niet.
Maar erkenning door de (Nederlandse) omgeving dat het er is, kan wel helpen om beter ermee om te gaan. Gelijktijdig is het ook goed dat iemand van zichzelf weet waarom hem iets meer irriteert dan bij een ander en waarom hij misschien feller reageert. Door zelfkennis en kennis van eigen achtergrond kan men ook in zichzelf iets veranderen.
Nu is ieder individu natuurlijk verschillend, ook onder Marokkanen. Daarom zal de ene makkelijker zichzelf los maken van bepaalde zaken dan een ander. Maar het werkt niet wanneer men steeds weer terug wordt geworpen in het zich tweederangs moeten voelen dankzij het generaliseren door o.m. de media, problemen bij stage of werk krijgen omdat men een Marokkaanse naam heeft en……. Ja, laat ik dat voorval toch maar vermelden waar ik zelf bij was..
Ik stond met een aantal Marokkaanse jongeren te praten om de hoek van een drukke straat op een plek waar het relatief donker was. Na even kwamen er twee agenten die ieder van ons een identiteitsbewijs vroegen. Toen één van de agenten mijn ID bekeek en mijn Hollandse naam las, keek hij pas op en zag hij dat ik Hollander was. Zijn verbasing werd nog groter toen ik mijn petje af zette en hij mij herkende van het bureau waar hij enkele maanden eerder nog met mij gewerkt had.
De controle op straat was natuurlijk snel afgelopen, ook omdat ik kon vertellen dat deze jongens gewoon hard werkten voor hun examen en daarnaast slecht een bijbaantje hadden en absoluut geen tijd voor criminaliteit.
Ik heb later die collega’s aangesproken. “Ja maar… we zagen een groepje marokkanen dus dachten….”. Ik vroeg of ze dat ook zouden hebben gedacht bij een groepje Hollandse jongens?
En wat zou het gevolg zijn als ze op die manier een groepje Joodse jongens in Buitenveldert zouden controleren? Juist, er zou een vette klacht worden ingediend en het CIDI zou er bovenop zitten. geen twijfel mogelijk!
Een stukje controle is goed, dat spreek ik niet tegen. Maar het is de manier waarop. Gewoon een praatje maken levert al veel op en je wint er wederzijds vertrouwen en respect mee. Daarvoor is het nodig om iedereen op dezelfde manier te behandelen en niet als aasgieren op een groepje duiken omdat het Marokkanen zijn.
Op die manier geef je mensen het gevoel tweederangs te zijn en daar zouden we na 70 jaar toch eens van af mogen zijn….
Het is inderdaad jammer dat bepaalde mensen uit de Marokkaanse gemeenschap zich alleen bezig houden met negativiteit. Daar hebben de andere Marokkanen ook last van omdat ze maar al te vaak met die bepaalde Marokkanen over één kam worden geschoren.
Maar wat wil men horen uit de Marokkaanse gemeenschap? Ik zelf hoor genoeg omdat ik veel onder Marokkanen ben en men spreekt van dezelfde dingen schande als de Nederlanders doen.
Of wil men steeds iemand op TV zien die excuses namens de Marokkaanse gemeenschap uitspreekt? Dat vind ik veel te ver gaan. Ik heb ook nog nooit iemand namens de Nederlandse gemeenschap dat zien doen. Misschien zijn er ook wel Marokkaanse kinderen slachtoffer geworden van een Nederlandse pedofiel? Het zou leuk zijn als dan namens de Nederlanders afkeuring en excuses wordt aangeboden. Wie weet doet een goed voorbeeld wel navolgen…?
Maar dit gaat niet gebeuren en hoeft ook niet te gebeuren.
Het zijn altijd individuen die iets verkeerds doen, eventueel samen met andere individuen. Je kan niet verlangen dat een hele gemeenschap, die part noch deel uit maakt van die foute activiteiten, de verantwoording op zich gaat nemen.
Ik ben voor de directeur van de Echte Nederlandse FietsersBond als Ombudsman!
“Ik heb later die collega’s aangesproken. “Ja maar… we zagen een groepje marokkanen dus dachten….”. Ik vroeg of ze dat ook zouden hebben gedacht bij een groepje Hollandse jongens?
En wat zou het gevolg zijn als ze op die manier een groepje Joodse jongens in Buitenveldert zouden controleren? Juist, er zou een vette klacht worden ingediend en het CIDI zou er bovenop zitten. geen twijfel mogelijk!”
Waarom gebeurd dit? Omdat je nooit, maar dan ook nooit gevaar te duchten hebt van een groepje joden. Snap dat dan. Groepjes marokkanen zorgen in elke stad (ja in elke stad) voor ellende. Groepjes joden nergens. En voor iemand over palestina begint: Als ik agressief ga doen tegen zimbabwianen omdat daar blanken worden gepest zou je me voor gek verklaren. En terecht.
Beste Jago,
Laten we Palestina er hier inderdaad maar buiten laten.
Dat is een totaal ander onderwerp terwijl we het over hier en nu hebben. Daarbij laat je in je vergelijking al zien dat je totaal niets af weet van de situatie in Palestina, dus eens te meer een reden om die discussie maar te laten liggen.
Je bent heel stellig dat je nooit, maar dan ook nooit gevaar te duchten hebt van een groepje joden.
Laat ik een illusie ij je weg nemen en vertellen dat joden toevallig ook mensen zijn waaronder je goede en slechte hebt zitten. En ik ken feiten waar net wel joodse jongeren bij betrokken zijn.
Maar je hebt gelijk dat het stukken minder voor komt. En zal ik je vertellen waarom?
De joodse gemeenschap is heel klein vergeleken met de Marokkaanse gemeenschap om het simpele feit dat de meerderheid destijds is uitgemoord en afgeslacht.
In de aanloop naar en tijdens de tweede wereldoorlog werd er net zo gesproken over joden als nu over Marokkanen en moslims. Het is slechts een handjevol dappere Nederlanders geweest die voor de joden op kwam en hen onderdak bood toen de razzia’s werden gehouden. Inderdaad, een handje vol want de waarheid over de geschiedenis komt de laatste tijd steeds meer naar boven en daaruit blijkt dat Nederland echt niet uit een dapper verzetsvolk bestond.
Nu zijn er maar al te veel, inclusief een bepaalde politieke partij, die graag met Marokkanen en moslims hetzelfde ziet gebeuren als destijds met de joden.
Wanneer we dat niet stoppen, zullen jouw kinderen straks ook kunnen zeggen dat er nooit, maar dan ook nooit gevaar te duchten is van Marokkanen.
Hoe los je problemen op? Door een bevolkingsgroep te minimaliseren. En dat begint met “minder, minder” te roepen en een leider die zegt: “Dan gaan we daarvoor zorgen!”.
De oplossing die ik voor sta is iedereen gelijkwaardig behandelen, mensen als individu beschouwen en geen groepen generaliseren en marginaliseren.
En die oplossing zou iedereen zich aan moeten houden, autochtoon, allochtoon of what ever.
Beste Mahdi,
Tja lang verhaal met veel goede dingen en wijze woorden waarvan ik hoop dat zowel Nederlanders als Marokkanen dit goed in zich opnemen. Zeker geroerd door je verhaal over de kleine jongen, dat mag niet gebeuren want kinderen zijn onbedorven en bepalen de toekomst. Wel vraag ik mij af hoe deze jongen dat weet, kranten zal ‘ie nog niet lezen en moet dus van horen zeggen zijn en dat brengt ons bij de opvoedkundige taak van ouders en oudere broers en zussen. De familie hoort er voor te zorgen dat deze kinderen niet gevoed worden met het gif dat nu eenmaal in iedere samenleving aanwezig is.
Bij ons thuis werd vroeger nooit over de oorlog gesproken pas toen wij volwassen waren hebben onze ouders verteld wat zij hadden meegemaakt en dan nog alleen globaal en geen details. Je moet hoe dan ook voorkomen dat jongeren het gedrag / de mening van ouderen overnemen, dus totaal afzien van welke beïnvloeding dan ook.
In NL wonen heel veel buitenlanders zoals Italianen, Spanjaarden, Chinezen, etc. waar zelden tot nooit problemen mee zijn. Mijn dochter ging eens stappen in Schagen (10 jaar terug) en werd door een goepje M. aangesproken met ‘Psst Hoer kom hier’. Mijn zoon die mee was sprak het groepje aan op hun gedrag en kwam bij kennis in het Ziekenhuis. Omdat wij veel Marokkaanse mensen kennen hebben die uiteindelijk verteld dat mijn zoon nooit de groep direct had mogen aanspreken want dat is een gebrek aan respect. Is dit dan een verschil in cultuur of moet de eindconclusie zijn dat wij elkaar totaal niet begrijpen. Waarom wordt er zoveel in groepsverband gedaan en waarom dan allen tegen 1? Ben toch bang dat de opvoeding hier in behoorlijke mate schuldig aan is en is dat dan uit eigen frustratie die overgebracht wordt aan het kind?
Wat ik persoonlijk meerdere malen heb ondervonden is de enorme voorkomendheid van Marokkanen in de omgang terwijl wij Nederlanders vaak direct en bot zijn in onze contacten. De andere kant van de medaille is dat al die beleefdheid niet wil zeggen dat de relatie tot die persoon ook goed is. Want wat gezegd is wordt vaak niet gemeend maar gezegd uit beleefdheid en dat is voor Nederlanders moeilijk te doorgronden. Doordat ik voor mijn werk veel in Midden Oosten en Noord Afrika kom weet is na zoveel jaar wel aan de intonatie en gebruikte woorden dat er ergens iets scheef zit. Maar het is toch vooral een puzzel voor ons Nederlanders.
Mahdi ik denk niet dat men in NL op excuses zit te wachten dat is naar mijn mening meer gestoeld op de eigen gedachten gang. Zoals je zelf zegt de politie moet nu eenmaal handhaven en dan zijn groepjes rondhangende jongeren verdacht en helpt het ook niet als men zich al te snel aangesproken voelt of met onvoldoende respect benaderd vindt. Gewoon de controle ondergaan en dan door met waar je mee bezig was, vooral niet mee naar huis nemen en je kleine broertje mee lastig vallen. Controles en regels zijn nu eenmaal onderdeel van het leven in de EU.
Beste Piet,
Bedankt voor je uitgebreide antwoord.
Die kleine jongen had het gehoord op het journaal. Hij kijkt graag het journaal en jeugdjournaal en is behoorlijk wijs voor zijn leeftijd. Zijn vrienden hebben alle afkomsten dus hij verkeert niet in een eenzijdige omgeving. In zijn belevingswereld gaat het enorm goed met iedereen samen, ongeacht afkomst. Des te sterker komen journaal berichten op hem over als eenzijdig en onrechtvaardig.
Ik hoop dat hij zijn belevingswereld van nu meeneemt voor later. Dat betekent dan goede hoop voor de generatie van de toekomst. Ook zijn ouders brengen hem respect bij voor iedereen terwijl je toch verschillend over dingen mag denken.
Mijn moeder besprak met mij als kind heel veel, soms te veel. Dat heeft ook z’n redenen. Dat heeft z’n keerzijde, maar ik ben er ook dankbaar voor.
Die ervaring van je zoon en dochter kunnen natuurlijk absoluut niet dooor de beugel. Niemand heeft het recht om een vrouw of meisje zomaar voor hoer uit te maken.
Ik vermoed dat het van het soort gasten zijn geweest die zelf ieder meisje zullen pakken die ze kunnen pakken maar later wel verlangen dat hun aanstaande vrouw nog maagd is.
Het Nederlands gezegde “Verbeter de wereld, begin bij jezelf” heeft ook een Marokkaanse variant en is maar al te waar.
Ik ga graag en regelmatig in discussie met dit soort gasten. Het heeft dan best wel een voordeel dat ik moslim ben en de islam vanaf het begin heb bestudeerd. Wanneer men dan begint over hoe een vrouw gekleed zou moeten gaan en zich gedragen, dan vraag ik ze altijd wat er over de man wordt gezegd. Die behoort zich namelijk ook aan regels te houden en een belangrijke regel is de ogen neer slaan. Ik noem het altijd het verschil tussen iets zien en ergens (met lust) naar kijken. Het mes snijdt aan twee kanten en als je slechts één kant wilt door alleen naar de ander te wijzen en denken jezelf alles te te kunnen veroorloven, dan ben je heel fout bezig.
Ik weet niet wat het disrespect was van je zoon, maar een groepje aanspreken is niets mis mee. Ze zouden juist op prijs moeten stellen dat iemand hen op slecht gedrag wijst. Maar ja, om dat te begrijpen moet men wel een neiging tot het goede hebben en gezien hun reactie hadden ze dat niet.
Het is anders zoals ik het in mijn werk wel meegemaakt heb.. Van een groep was er één jongen die een overtreding beging en die van mij een bon kreeg. Natuurlijk wilde iedereen erbij staan. Ik heb ze verzocht om respect te hebben voor hun vriend en op afstand te wachten. Hun vriend hoefde niet af te gaan tegenover hen doordat ze alles zouden horen. En dat werkte zonder morren. Wanneer ik iets had gezegd als: “weg wezen, niet mee bemoeien”, dan zouden ze wellicht anders hebben gereageerd.
Maar dit is een andere situatie van je zoon en dochter; daar maakte de hele groep zich schuldig heb ik begrepen.
Binnen een groep waant iedereen zich sterk en men stimuleert elkaar in dingen. Dat was ook al toen ik kind was en het is nooit anders geweest. Ik weet niet of je bekend bent met Scouting, maar de oprichter, Lord Baden Powell onderkende de neiging tot groepsvorming en heeft daarom de patrouilles of groepen bedacht waarin men elkaar positief kon stimuleren en er een gezonde onderlinge competitie kon ontstaan. Dat zelfde heb ik ook nog meegemaakt tijdens mijn militaire dienst.
Een groep kan positief en negatief uitpakken, Het is de kunst om er het juiste in te stoppen en te weten wanneer je iemand individueel benadert en wanneer als groep.
Ik zou hier nog heel lang over door kunnen schrijven omdat het me boeit en ik er zelf ervaring mee heb. Een puber van mijn ouder Scoutinggroep kwam ik vele jaren later tegen en hij bedankte mij omdat het groepsgebeuren binnen de Scouting had voorkomen dat hij aan de drugs was geraakt. Dat zegt voor mij een hoop…
Ik ben ook bekend met het cultuurverschil zoals jij noemt. Nederlanders zijn over het algemeen meer direct, soms tot het botte af terwijl de Marokkaanse omgangsvormen wat subtieler zijn en je het moet begrijpen om te weten wat er soms wordt bedoelt.
Datzelfde verschil is er trouwens ook tussen zuid Nederland, waar ik oorspronkelijk vandaan kom en Amsterdam waar ik nu het grootste deel van mijn leven al woon. Misschien zorgt mijn zuidelijke afkomst er deels ook wel voor dat ik mij makkelijk thuis voel binnen de Marokkaanse cultuur?
Er moet uiteraard gehandhaafd worden op straat en het is daarom goed om te weten wat groepjes op straat feitelijk daar doen. Het beste is om laagdrempelig contact te leggen, gewoon een praatje maken en belangstelling tonen. Is men verkeerd bezig, dan is het niet aantrekkelijk om daar langer te blijven met een gast in uniform in het midden. Maar is er niets aan de hand, dan kan je een band opbouwen, inzichten meegeven en dingen stroomlijnen als dat nodig is.
Op die manier verkeer ik vaak onder groepjes Marokkaanse jongeren. Ik ben wel altijd duidelijk dat we misschien goed met elkaar overweg kunnen, maar dat ik wel zal optreden als het nodig is. In eerste instantie krijg ik dan vaak een reactie dat ik dan wel moet kunnen matsen en dat ik de goede relatie niet op het spel moet zetten. Maar ik draai het dan om; degene die iets uitvreet waardoor ik moet optreden, die maakt het voor mij vervelend omdat ik een boete moet geven aan iemand die ik best wel mag. Dan zie je ze denken en dan lachen waarbij ik uiteindelijk volmondig gelijk krijg.
Door zo te werken is voor mij de straat een stuk leger met vervelende jongeren, want velen zijn dat namelijk helemaal niet. En daarmee kan ik me meer concentreren op de echte raddraaiers die het nooit zullen willen leren, en die zijn er van alle afkomsten.
Het begint een beetje op een persoonlijk verhaal te lijken, maar als er wat in zit waar anderen iets aan hebben, waarom ook niet?
Goed terug dan naar de issue van de Nationale Ombudsman, het ziet ernaar uit dat hij niet benoemd zal worden. Ik vind dat wel jammer omdat van Woerkom, ondanks die ene ongelukkige uitspraak, zeker een zeer integer mens is. Bedenkt ook dat vanwege die ene gewraakte uitspraak je kunt verwachten dat hij eventuele Marokkaanse klachten juist serieus en welwillend en met extra aandacht ter hand zal nemen.
Zo kun je een zwak moment in je eigen voordeel ombuigen maar dan moet je wel het vermogen hebben om te vergeven.
van Woerkom is benoemd!! 90 voor, 60 onthoudingen
Van Woerkom is benoemd?
Dan mijn felicitaties aan hem!
Ik hoop dat Piet gelijk heeft en dat hij heeft geleerd van die uitspraak. Per slot van rekening heeft niemand ooit leren lopen zonder te vallen en weer op te staan.
En wie weet leest hij stiekem ook wel mee in de discussie en helpt het hem ook in zijn nieuwe functie. Men moest eens weten wat ik allemaal opsteek door alleen mee te lezen…
Dus ik hoop het allerbeste en dat ik nooit een beroep op hem hoef te doen eigenlijk, dat is altijd het beste.
Ahmed Aboutaleb tijdens de benoemingsprocedure voor burgemeester in het AD:
“……laat m’n vrouw liever niet bij een Nederlandse taxi chauffeur instappen, die zal ongetwijfeld wel iets bij de ritprijs opdrukken! …..”
Als dit echt was gebeurd, hadden deze linkse zuurpruimen geen stennis geschopt, en rechtsen evenmin. Die laatsten hebben nog humor……!
van Woerkum is niet, en zal nooit zijn, mijn ombudsman.
Ik heb inmiddels begrepen dat deze heer uiteindelijk zijn kandidatuur ingetrokken heeft. Terecht. Maar wie moet het dan worden? Volgens de functie-eisen iemand die rechten gestudeerd heeft, ruime bestuurservaring, maar deze moet ook zich kunnen inleven in de mensen die beroep op hem/haar doen. Ik zet een vraagteken bij die rechtenopleiding. Waarom moet een voortrekker zo’n juridische achtergrond hebben? Hij/Zij zal toch gequalificeerde medewerkers hebben? Belangrijker lijkt mij dat het iemand is die zijn/haar sporen verdient heeft in belangenbehartiging van de minder bedeelden. Iemand die voeling heeft met Nederlanders van buitenlandse afkomst, iemand die bewezen heeft niet voor het geld te gaan. Met zo’n profielschets kom je op heel andere kandidaten uit dat de voorgekookte politieke benoemingen van lieden die meestal voordien geen enkele sociale bewogenheid tentoongespreid te hebben.