Afgelopen week stond in het licht van vrouwenrechten. Maandag 8 maart was het namelijk de Internationale Vrouwendag. Internationale Vrouwendag werd voor het eerst uitgeroepen door Clara Zetkin in Kopenhagen in het jaar 1910. Dit ging voornamelijk om de strijd voor het algemeen kiesrecht. Door de jaren heen kwam er steeds meer belangstelling voor deze dag en in 1978 is deze door de Verenigde Naties erkend als officiële feestdag. Ook dit jaar werd er veel aandacht aan deze dag besteed en heb ik me bezig gehouden met allerlei activiteiten omtrent deze dag.
Sommigen zullen mij kennen van mijn speerpunt: water als een mensenrecht. Maar daarnaast is vrouwenrechten voor mij ook een belangrijk thema waarvoor ik mij wil inzetten. Vrouwen in conflict situaties heeft daarbij vooral mijn interesse. Hierbij vind ik het belangrijk dat de vrouw niet meer als slachtoffer wordt gezien maar als peace-maker. En om vrouwen meer te betrekken in besluitvorming en overleg. Samen met de VN vrouwenvertegenwoordigers hebben wij daarom een opiniestuk geschreven over een resolutie die vrouwenrechten betreft en verbeterpunten die wij zien.
Maar vooral de aanloop naar 8 maart was voor mij een drukke periode. WomenInc, een organisatie die jaarlijks aandacht geeft aan deze dag, organiseerde een groot event en verschillende talkshows. Ik was hierbij uitgenodigd om deel te nemen aan een van de talkshows vanwege mijn verkiezing als VN jongerenvertegenwoordiger vorig jaar. Een andere gast was Marieke Stellinga die het boek ‘De mythe van het glazen plafond’ heeft geschreven. Hierin stelt zij dat het glazen plafond in Nederland niet meer bestaat omdat er geen bewijs is dat vrouwen nog stelselmatig worden gediscrimineerd. Dit is een onderwerp wat veel discussie oproept en dat heb ik deze week ook gemerkt. Ik heb veel vrouwen gesproken en bijna allen voelden dat ze nog niet dezelfde kansen krijgen als mannen en dat er dus wel degelijk sprake is van zo’n glazen plafond. Ik zelf was het toch redelijk met Stellinga eens, hierbij ontken ik niet dat discriminatie van vrouwen nog steeds voorkomt maar of dit stelselmatig is, betwijfel ik. Toch dat boek binnenkort maar gaan lezen waarin ze haar stelling met ‘feiten’ onderbouwt.
Om dit glazen plafond te breken zouden we meer vrouwen in topfuncties moeten hebben. Hier ben ik helemaal voor. Echter, dan moeten er wel genoeg vrouwen full-time werken. En Nederland staat bekend als kampioen deeltijd werken door vrouwen. Maar is hier wat mis mee? Op het WomenInc festival werd een onderzoek van de Nationale Jeugdraad (NJR), waar ik als jongerenvertegenwoordiger zelf onder val, gepresenteerd en werd gezegd dat het een probleem vormt dat vrouwen in Nederland massaal deeltijd willen werken. Maar wat als sommige vrouwen in Nederland nu helemaal geen behoefte hebben aan een fulltime baan buitenshuis ? Maakt dit je minder ambitieus? Ik vind van niet. Ambitie staat voor mij namelijk naar het streven naar meer en naar beter worden in wat je doet. Dit hoeft dus niet puur op carrière te zijn gericht. Ambitie was ook het thema van een ander panel waar ik aan deelnam in de loop naar Internationale Vrouwendag.
Al-Nisa, een moslimvrouwenorganisatie, had tevens een dag georganiseerd met het thema ‘Vrouwen met ambitie’. Samen met onder andere Famile Arslan, ook wel bekend als de eerste advocate met een hoofddoek, nam ik deel aan dit panel. Hierbij werden de ambities van verschillende vrouwen besproken en de obstakels. Ook hier was ik nog wat feller dan de rest toen het ging om de invoering van quota. De overheid zou bijvoorbeeld een quota kunnen invoeren waarbij een minimaal percentage vrouwen wordt vastgesteld dat topfuncties moet bekleden. Ik zelf ben hier principieel tegen omdat discriminatie in wat voor vorm dan ook, positief of negatief, naar mijn mening niet wenselijk is. Toch kon ik weinig mensen vinden die het met mij eens waren. Velen zagen zo een quota toch als een steuntje in de rug voor succesvolle vrouwen om in de mannenwereld binnen te komen. Nu ben ik het er zeker mee eens dat we er in Nederland nog niet zijn als het gaat om vrouwenrechten. Vrouwen worden namelijk nog steeds niet hetzelfde betaald als mannen voor dezelfde functie. Ik denk ook dat hier beleid voor moet komen maar niet in de dwingende vorm van een quota, opgelegd door de overheid.
Maar dit is slechts mijn mening. Naarmate ik me langer bezig houd met mijn functie als jongerenvertegenwoordiger begin ik te zien hoe groot de uitdaging is, namelijk de stem van de Nederlandse jongeren laten horen die toch erg divers is. Maar ik heb nog tot oktober voordat ik mijn speech aan de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties geef. Dus nog genoeg tijd om uit te vogelen wat de Nederlandse jongeren nou precies denken en hoe al die verschillende meningen kunnen samen komen. Een grote uitdaging, maar genoeg ambitie om deze te vervullen!
12 Reacties op "Internationale Vrouwendag"
Hey Elsa,
Leuk om te lezen. Ik kon me alleen niet aan de indruk onttrekken dat men zich in deze discussie vooral laat leiden door emotie en idealen, en niet door onderzoek. Of misschien gebeurt dat wel maar kwam het niet zo naar voren.
En ik kan het niet zo vinden in dat je ambitieus kan zijn én part-time wil werken. Je kan ook niet een speciale olympische spelen gaan organiseren voor mensen die maar de helft aan trainen doen en verder willen tv-kijken toch? Ambitie houdt volgens mij ook in dat je offers maakt in je persoonlijke leven en het is dus een keuze om dat wel of niet te doen. Voor een dubbeltje op de eerste rang zitten past gewoon niet daarin.
Wat dat lagere salaris betreft heb je helemaal gelijk, maar ik zou toch graag willen weten waar dat dan door komt: naar wat ik begreep zijn die aantallen gebaseerd op de gehele werkpopulatie en als de werkervaring bijv. ongelijk gedistribueerd zou zijn tussen de mannen en de vrouwen krijg je ook een scheve loonverdeling zonder dat er persé sprake is van discriminatie.
Helaas kon ik er niet bij zijn 7 maart, anders had ik zeker met interesse geluisterd! Veel succes met je verdere onderzoek van deze complexe thema’s in ieder geval en in oktober bij de VN insja’ Allah!
Ik houd mijn reactie verder voor mijn doen kort, want je richt je op jongeren, en onder die categorie val ik zeker niet meer :-)!
You go GIRL !!!!
Bij dit soort berichten denk ik gelijk aan ‘This is a man`s world’ van James brown.
‘This is a man`s world but it would be nothing without a women’ soo treu!
Veel succes in je strijd voor rechtvaardigheid!
Ik ben zeker van mening dat er nog het e.e.a. moet gebeuren voor de emancipatie van vrouwen. Maar ik vind niet dat we moeten doorslaan… zo slecht is het helemaal niet en misschien wordt soms gewoon iets te veel geinterpreteerd als vrouwonvriendelijk.
Misschien beetje hetzelfde als wat moslims soms ook doen… te vaak denken dat er anti-islamitische gedachten achter een fenomeen zitten.
Als atheistische blanke heteroseksuele man heb ik het verdomme ook altijd gedaan :P
Ik zou wel een belangengroep voor mijn soort willen oprichten maar in die tijd kan ik beter gaan werken :D
A white man’s burden, right;-)
Meer ‘a white boy’s burden’, ben nog niet zo oud :P Alles goed, letters?
En jij denkt dat je de hele wereld kan veranderen? Good luck.
@M nr9
De wereld veranderen gebeurt vaak als ieder individu zijn steentje bijdraagt, in plaats van uit zijlijn toekijken. Van haar kant kunnen we zeggen dat zij ten minste een poging waagt, alleen wij nog? Hoe vaak worden massa mensen niet geïnspireerd of enige hoop worden aangeboden voor betere toekomst voor iedere levende ziel. Dus kamp ermee met humeurige houding en ga wat meer positief in het leven staan?
Er is niks mis met mijn houding tegenover de rest van de wereld, een tekort aan positiviteit is ook niet ter sprake. Echter.. soms moet je realistisch zijn. Vandaar, dat ik ook een realistische vraag stel ;) Ik vraag me af of ze echt serieus denkt dat ze de wereld kan veranderen. Dat jij de conclusie trekt dat ik humeurig ben, zegt meer over jou dan over mij.
@M
Lekker boeiende opmerking? Het interesseert mij werkelijk geen zak wat je denkt, wat je voelt en wat je ermee doet, zo ben je nu tevredenen met dit antwoord?