Voorpagina Ingezonden

Rajae en haar muziek

Ik ben Rajae El Mouhandiz. Geboren in Larache Marokko en getogen in Amsterdam Osdorp. Mijn moeder is Algerijnse en ik heb een hele grote familie! Ik ben Sufi en hoop dat m’n muziek en andere activiteiten een reflectie zijn van m’n levensfilosofie: zo vrij en universeel mogelijk denken, voelen, spreken en handelen.

Ik maak al heel lang muziek, ben begonnen met klassieke muziek en ben me daarna gaan verdiepen in het schrijven van songs. Dat is een rocky road geweest, maar hamdulilah, ik heb er mijn beroep van kunnen maken.


Foto: lamrabat.be

Ik reis veel, ontmoet veel mensen en dat is een groot geschenk, want daardoor heb ik Islam en andere visies op het leven leren zien vanuit verschillende culturen. De Nederlandse beleving is niet de Amerikaanse beleving en niet de Indonesische beleving. Simpelweg, omdat het verbonden is aan lokale culturen en talen. Ik heb daardoor bewust gekozen voor de engelse taal in mijn songs. Veel moslims spreken namelijk niet arabisch of zijn ergens anders opgegroeid. Ik open hierdoor ook een deur naar andersdenkenden, waardoor dialoog kan ontstaan en hopelijk ook meer begrip en respect.

Ik maak geen Nasheed muziek. Ik vind Nasheed mooi en het heeft zijn plek, maar ik sta anders in mijn artistieke aanpak. Ik wil nl dat Moslims een normaal onderdeel worden van de samenleving en ook van de muziek en media industrie. Simpelweg omdat moslims ook de mainstream zijn : ) En ik hoop daarmee veel mensen te kunnen bereiken, zodat emotie besproken kan worden en jongeren cultuur voor moslims mainstream zal aanvoelen. Beeldvorming is namelijk het gesprek van de dag. Politici en religieuze leider doen enorm hun best, maar de media en entertainment sector kun je daarin niet achterwege laten. Zeker niet in een tijd waarin corporate media de meningen van mensen domineren.

Het heeft lang geduurd voodat ik het podium op durfde en nog langer voordat ik klaar was om een clip op te nemen. Ik was er vooral geestelijk nog niet aan toe, omdat je veel op je afroept door zo prominent in beeld te treden. En ja, ik ben vrouw, maar so what! We leven in 2010 : ) Ik draag geen hijab, ik houd van couture en ik werk voor en achter de schermen.

Voor veel conservatieve moslims en voor islam bashers is dat voer voor rouinaaaa… oftewel drama. Ik ben me daar bewust van, maar dat weegt niet op tegen de steun die ik krijg vanuit de hele wereld. Van Imams, theologen, koningshuizen, wetenschappelijke instituten, vakbladen, (mannelijke en vrouwelijke) feministen, religieuze leiders uit andere religies, artiesten, de muziek industrie, bobo’s en….. jonge, oude, rijke, arme, alle kleuren en genders van de regenboog… mensen over de hele wereld. 

Popcultuur breekt altijd barrieres en kennelijk is het nu tijd voor een jonge moslima om de mic te pakken en niet vanuit frustratie, haat en boosheid te schreeuwen, maar vanuit tijdloze songs, vanuit liefde en vanuit de vastberadenheid om mensen te inspireren en bij elkaar te brengen. Ja dat is wat muziek doet… dat is de kracht van deze universele taal. Ik hoop dat jullie het me gunnen. Het was een lange leerweg, vooral een eenzame weg en geen enkele artiest kan groeien zonder steun en positieve feedback. 

Malcolm Lateef Shabazz

Mijn eerste videoclip heet Malcolm Lateef Shabazz, een van de nummers van mijn cd ‘Hand of Fatima’. Het nummer is geïnspireerd door de kleinzoon van Malcolm X (1925-1965), een van de meest prominente Afrikaans-Amerikaanse leiders in de Amerikaanse geschiedenis. Malcolm Lateef Shabazz is zijn eerste nazaat in de mannelijke lijn.

Ik ontmoette hem vorig jaar tijdens een bijeenkomst van jonge moslimleiders in Qatar. Tussen zeker driehonderd deelnemers uit de hele wereld zag ik hem staan en mijn hele energie werd naar hem toegezogen. We raakten in gesprek en bleken veel overeenkomsten te hebben. Ook Malcolm is half Algerijns en zonder vader opgegroeid. Ik was onder de indruk van zijn persoon, zijn eerlijkheid. Een man die door het beladen verleden van zijn grootvader veel naars heeft meegemaakt. Tot zonsopgang hebben we met elkaar gesproken en naar muziek geluisterd. Toen vertrok hij om de inauguratie van Obama bij te wonen.

In het vliegtuig naar huis schreef ik een liedje voor hem. Een ode aan een man die zich jarenlang miskend heeft gevoeld; die leeft onder een vergrootglas – waar iedereen een verwachting van heeft die hij niet kan of wil waarmaken, omdat hij zijn grootvader niet is én omdat hij de ruimte nodig heeft om zijn eigen stem en zijn eigen doelen te zoeken. Deze man zing ik toe: I want to thank you, for / Letting me be, letting me see / That I can be who I wanna be.

Wat mij betreft is dat de grootste waarde in menselijke contact: elkaar laten zijn wie we zijn.

Check mn clip hier http://www.tmf.nl/video/43167/  en geef me thumbs up als je me wil steunen en vraag je vrienden dat ook te doen, zodat ik ooit de mainstream charts kan bereiken. 

De viral versie met Malcolm’s eerste video interview zal later te zien zijn. 

Salaam,

Rajae 

Ps: In dit stuk heb ik stukjes uit een interview verwerkt, die ik met Leonard Groeneveld van Vruchtbare Aarde heb gedaan. 

Rajae online: Rajae.nl | MySpace | Twitter | Vimeo | Youtube | Facebook | Facebook Fanpage

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van Wij Blijven Hier!