Voorpagina Maatschappelijk

Het consumentisme

Het is tegenwoordig helemaal hip om te zeggen dat religies de basis zijn van alle misstanden in de wereld. Dat de slechtheid in de mens wordt aangewakkerd door religieuze teksten. Dat er een klip & klaar verband bestaat tussen slechtheid én het geloven in een hierna-iets. Dat er zonder de islam geen vrouwenonderdrukking meer zou zijn. Dat de wereld zonder het katholicisme kindermisbruik-vrij zou zijn. Dat er zonder het jodendom geen mensenrechten meer zouden worden geschonden. Dat opheffing van de Rokerskerk zou leiden tot een rookvrije wereld. Kortom, dat de meest moreel verwerpelijke zaken zouden condenseren als we het nietsisme zouden introduceren. In dat geval, weg met alle religies. Kuche, kuche, laten we ons vooral richten op dé religie van de 21ste eeuw: het consumentisme.

Uitleg. Er is een uitverkoop bij een of ander winkelketen waar ik nog nooit van gehoord heb: American Apparel. (Voor de mensen die de winkel wél kennen: ik vergeef het je deze ene keer.) De winkeleigenaar rekent niet op massa’s mensen. En je raadt het al, de mensen komen wél in groten getale opdagen. Die mensen willen graag spullen kopen. Maar op=op. De mensen worden boos. Op elkaar. Op de winkel. Op de politie. Zelfs op de auto’s. Let vooral op ‘Tarzan’: de man die op de motorkap springt omdat die ene witte Armani broek hoogstwaarschijnlijk is uitverkocht. Het is een trieste aangelegenheid en het bewijst maar eens dat dat de radicale variant van het consumentisme langzamerhand in alle lagen van de maatschappij infiltreert.

Want demonstreren tegen honger, oorlog, afschaffing basisbeurs, homogeweld, inperking privacy, corruptie, Blackberry’s? Waarom zou je? Mensen hebben wel ‘betere’ dingen te doen. We bekeren ons liever massaal tot het obsessief-consumentisme. Zo waarlijk helpe mij God almachtig dat ik nooit zo zal eindigen.

Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"

Lees andere stukken van Abdelkarim