Voorpagina Ervaringen, Islam, Spiritualiteit

De Kamers

Het is voor mij zonder twijfel een van de verwarrendste, maar ook inhoudelijk rijkste hoofdstukken uit de Qur’an. Soerah Al-Hoedjoeraat (49) laat zowel het mooie van de mens als het zelfvernietigende aspect naar voren komen, met een klap op den kanis. Al-Hoedjoeraat (De Kamers) behandelt o.a. omgangsvormen tussen de gelovigen en de Profeet (vzmh), het belang van het stichten van vrede tussen moslims onderling maar ook tussen andere volkeren ("met rechtvaardigheid, en weest onpartijdig. Voorwaar, Allah houdt van de onpartijdigen."49:9). Ook de verschillende stadia van geloven komen er in voor: van directe overgave aan de Schepper tot de krachtige overtuiging van het hart.

Twee punten die ik nog niet genoemd heb, zullen mensen mogelijk bekend voorkomen.

Allereerst is daar QS 49:13. Dit is hét beroemde vers waarin Allah swt uitlegt waarom Hij alle mensen verschillend en verscheiden heeft gemaakt (wat vertaald kan worden als volgt):

‘O mensheid, Wij hebben jullie geschapen uit een man en een vrouw en Wij hebben jullie tot volken en stammen gemaakt, opdat jullie elkaar leren kennen. Voorwaar, de meest edele van jullie is bij Allah degene die het sterkst bewust van Allah is. Voorwaar, Allah is van alles op de hoogte, Alwetend.’

Naast de broodnodige aansporing aan de mens om diversiteit niet zomaar klakkeloos van zich af te schuiven, of zelfs actief tegen te gaan (met alle oorlogsellende en onderdrukking van dien), zit er in dit vers een extra schoonheid verborgen. Soms vragen mensen mij waarom ‘onze’ God Allah heet. Een van de fundamenten van dit misverstand is dat men denkt dat Allah enkel God over de moslims is.

De aanhef van dit vers laat zien dat niemand de barmhartigheid van de Schepper hoeft te missen, want hij richt zich tot de gehele mensheid, of ze nu wel of niet in Hem geloven en of ze Hem nu wel of niet gehoorzamen: de zon komt voor je op of je nu moslim bent of niet, evenzo met het inademen van de lucht en de schoonheid van de sterren in de hemel.

Een ander punt dat ik aan wilde stippen is een andere reden waarom dit vers vaak wordt genoemd (maar helaas veel minder vaak wordt nagevolgd), is het gedeelte over roddel en achterklap:

‘Oh jullie die geloven, vermijdt veel van de kwade vermoedens. Voorwaar een deel van de kwade vermoedens is een zonde. En bespioneert elkaar niet en spreekt geen kwaad over elkaar in elkaars afwezigheid. Zou iemand van jullie het vlees van zijn dode broeder willen eten? Jullie zouden het zeker haten. En wees je bewust van Allah. Voorwaar, Allah is Berouwaanvaardend, Meest Barmhartig.’ (QS 49:12)

Ik moest hieraan denken van het weekend toen ik na een tweetal gezellige etentjes mezelf er toch weer toe verleidde. Het begint altijd met gezelligheid, met een aardige opmerking, met een nuancering, maar uiteindelijk flap je toch wat onaardigs eruit.

In dit geval zaten we eerst met wat mensen in de auto. Het gesprek kwam op verschillende islamitische organisaties. Op dat moment moet je al horen: ‘fitna alert, fitna alert, fitna alert!’ Want, laten we wel wezen: organisaties zijn echt lastige wezens, vaak zonder moraal, meestal met welwillende mensen die door politieke intriges toch onderuit gaan of andere tacklen. Enfin, binnen deze eerste discussie kon ik mezelf nog handhaven: ik dropte een duit in het zakje dat we beter niet met naam en toenaam over mensen konden spreken en dacht ‘ziezo, dat scheelt me weer wat vuig geroddel.’

Een dag later had ik mezelf toch nog te grazen genomen en proefde ik alras ‘van het vlees van mijn dode broeder’. Hoe het kwam weet ik niet, maar toch liet ik een nare opmerking ontvallen gedurende een avond, die voor de rest prima melig was. Mijn gezelschap was er als de kippen bij om mijn hypocrisie/onoplettendheid onder de hoeven te vertrappelen. Dat deed pijn, maar het was meer dan terecht. Wat praat ik nu over anderen waar ze niet bij zijn? Zal ik het dan nooit leren?

Bij thuiskomst besloot ik het vers er maar weer eens bij te pakken. Even mezelf laten vermanen – net als betadine bijt het een beetje in het begin, maar daarna voel je je toch beter. En het mooie ervan is dat je nog gratis al die andere wijsheid erbij krijgt ook. De Kamers: altijd goed voor je bovenkamer.

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van