Voorpagina Algemeen

‘Islam kritiek makkelijk te weerleggen’

Nourdeen Wildeman is gastarbeider bij Wijblijvenhier.nl

Al enige tijd volg ik hem op twitter: @tofikdibi. Sinds hij de derde plaats toegewezen heeft gekregen op de verkiezingslijst van GroenLinks is hij zijn account ook actief gaan gebruiken. De 29 jaar oude Vlissingenaar poogt zo het rechtstreekse contact met zijn (potentiële) achterban te versterken, net als bijna al zijn collega’s. Door zijn eigen religieuze achtergrond in combinatie met zijn media exposure is hij een actief deelnemer aan ‘het islamdebat’. Bij Pauw&Witteman verdedigde hij zich in 2009 stellig tegenover arabist Hans Jansen; in maart dit jaar schreef hij nog een vurige brief aan onze vriendin Ayaan Hirsi Magan. Je zou je kunnen voorstellen dat hij ook een positie zou innemen ten aanzien van de verstoorde lezing van Benno Barnard door de groep Sharia4Belgium. Dit voorval domineerde de pers in zowel België als Nederland en een groeiend aantal mensen, niet-moslims overigens, namen het standpunt in dat Benno onnodige provocatie had gebruikt. Met enige verbazing las ik de tweet van Tofik over dit onderwerp. Gaat hij nu, als moslim, proberen alsnog een podium te bieden voor Benno Barnard? Tijd om hem even te bellen en uit te zoeken wat hier aan de hand is.

NW: Als ik je twitterbericht zo lees, komt het op mij over alsof je een lezing aan het organiseren was van Benno Barnard. Wat was het doel daarvan?

TD: Toen ik hoorde over wat er was gebeurd tijdens zijn lezing in Antwerpen kreeg ik een déjà vu gevoel omdat dit soort dingen vaker gebeuren. Het Islam debat is zo gepolariseerd, zo heftig, dat sommige mensen zich niet veilig voelen om zich uit te spreken en er hierdoor geen echt debat plaatsvindt. De een houdt ergens een monoloog en de ander houdt weer een eigen monoloog, maar echt dichterbij elkaar komen door inhoudelijk argumenten uit te wisselen, gebeurt zelden. Het leek mij een goed idee om dan zelf maar een debat te organiseren in Amsterdam over religiekritiek, vrijheid van meningsuiting maar ook vrijheid van godsdienst. Als deelnemers dacht ik aan mensen die zelf aan den lijve hebben ondervonden hoe moeilijk dat kan zijn; Benno Barnards was daar één van.

NW: Je intentie was dus niet om alsnog zijn lezing ergens te organiseren, maar vooral om een debat te organiseren waarbij hij ook met anderen in dialoog zou gaan?

TD: Ja dat klopt. Als hij dan daar alsnog zijn standpunten over Islam wil inbrengen, dan is dat prima. Ik ben niet zo bang voor Islam kritische geluiden; zolang je maar in gesprek bent, kan je die met gemak weerleggen. Als men in Antwerpen de lezing niet had verstoord, maar met een weerwoord had klaargestaan, was dat veel beter geweest. Pogingen tot censuur of intimidatie hebben juist een negatieve impact, zowel op het Islam debat als voor de positie van moslims.

NW: Maar het is dus niet gelukt om het debat te organiseren met hem?

TD: Ik kreeg een mailtje van Benno Barnard terug, nogal emotioneel. Zijn vrouw maakte zich ernstige zorgen en verbood hem min of meer om nog dergelijke optredens te doen. Hij gaf aan dat hij zich totaal niet gesteund voelde – veel mensen zeiden dat hij het incident aan zichzelf te wijten had.  Er was ook een noodzaak voor politiebeveiliging.

NW: Maar toch, als je zo’n debat wilt organiseren en het was gelukt,  dan draag je er wel aan bij dat iemand als Benno Barnard alsnog een podium krijgt om zijn verhaal te doen. Ben je niet bang dat sommigen nu denken dat je aan het ‘pleasen’ bent?

TD: Daar ben ik niet bang voor. Ik heb het niet nodig om leuk gevonden te worden door een bepaald deel van het politieke spectrum. Al zolang ik kamerlid ben, heb ik een duidelijke positie ingenomen in dit debat – ook GroenLinks trouwens. Als we stellen dat naast de Joodse en Christelijke traditie ook de Islamitische traditie een toekomst heeft in Nederland, dan moeten we ook accepteren dat de traditie van religiekritiek een onderdeel is van deze samenleving. We komen alleen tot een botsing als we zo doorgaan zoals het nu gaat. Ik probeer het debat iets meer ontspannen te maken. Tegelijk zijn vrijheid van godsdienst en vrijheid van kritiek wel essentiële waarden in deze samenleving. Iets dat boven alle kritiek verheven is, kan nooit goed zijn. Ook de Islam heeft zoveel verschillende stromingen en zoveel mensen die vanuit verschillende uitgangspunten deelnemen aan het debat. Dat moet volop kunnen plaatsvinden in Nederland. Het zou heel erg zijn als ik zou stoppen binnen dit Islam debat alleen om hoe mensen daardoor over mij zouden denken. Mijn intentie is altijd duidelijk geweest.

Nourdeen Wildeman is een Nederlander van christelijke komaf die op 24 jarige leeftijd moslim is geworden. Nourdeen is oprichter en voorzitter van Stichting as-Salaamah wal'Adaalah.

Lees andere stukken van