Dit is deel 12 van Jouw Dagelijkse Dosis. Iedere dag in Ramadan schrijft een team van schrijvers een reflectie over de juz’ die praktisch de hele oemmah die dag leest. Alle lezers worden uitgenodigd hetzelfde te doen, en hun eigen reflectie op de juz’ van de dag in de reacties te plaatsen. Iedere dag kiest een jury de beste reflectie. De winnaar krijgt een exemplaar van De Levende Koran thuisgestuurd.
Als escapistische peuter was mijn favoriete profetische verhaal natuurlijk dat van Yusuf. Waar ik toen vooral werd gegrepen door de levendige, directe vertelwijze van het verhaal, waren het later de vele diepere betekenissen die mijn liefde voor het hoofdstuk alleen maar deden toenemen.
Nu ben ik, als escapistische puber zijnde, absoluut niet capabel om dergelijke betekenissen naar juistheid over te brengen, noch is mij de kunst van het levendig vertellen beschoren. Daarom zou ik graag drie, ogenschijnlijk, simpele lessen uit soera Yusuf, het hart van het twaalfde gedeelte van de Koran, met jullie delen. Maar onthoud, de meest eenvoudige dingen in het leven, kunnen soms de grootste impact hebben.
Pijn en principes
Toen profeet Yusuf al was geplaagd door een reeks ontberingen, vormde het dieptepunt van zijn sombere crisis dat hij dreigde te worden opgesloten, tenzij hij zou toegeven aan de pogingen tot verleiding van de vrouw van zijn meerdere. Zijn ongekende repliek zoals opgenomen in de Koran:
‘’Mijn Heer, de gevangenis is voor mij liever dan waar zij mij toe uitnodigen. En indien Jij hun list niet van mij afwendt, zal ik naar hen verlangen en tot de onwetenden behoren.’’
Het moge duidelijk zijn dat, hoe diep je ook in de fecaliën zit, de beloning voor het vasthouden aan goede principes alles overschaduwt.
Rivaliteit en ruzie
Ongezonde rivaliteit (een mix van ijverzucht en jaloezie) is de nummer één doodsoorzaak van gezinnen, vriend- en gemeenschappen. De vader van profeet Yusuf waarschuwde zijn zoon hiervoor:
‘’O mijn lieve zoon, vertel jouw droom niet aan jouw broers, anders zullen zij tegen jou een [boosaardig] plan smeden. De satan is inderdaad een duidelijke vijand van de mensheid.’’
Wees dus niet te enthousiast over ontvangen zegeningen of stappen die je maakt richting een beter leven, soms zelfs niet tegenover geliefden zoals familieleden en vrienden. Het is beter je dromen slechts met een enkeling te delen, totdat je ze gerealiseerd hebt en ze voor eender wie te aanschouwen zijn.
Hoop en harmonie
Vader Jacob gaf nooit de hoop op wat betreft het vinden van zijn zoon. Hij droeg de broers van profeet Yusuf op te blijven zoeken, zeggende:
”O mijn zonen, ga heen en doe onderzoek naar Yusuf en zijn broer. En wanhoop niet aan de genade van Allah; niemand wanhoopt aan de genade van Allah, behalve de ondankbare ongelovigen.”
Hij was zijn zoon vele jaren kwijt, toch leefde hij in harmonie met de situatie zoals die was, terwijl hij altijd vurig bleef hopen dat op een dag zijn gebeden beantwoord zouden worden en hij zou worden herenigd met zijn zoon. Velen van ons hebben moeite om ergens een paar uur of een paar dagen op te wachten, laat staan jaren of decennia!
Houd je vast aan je principes, waak voor ongezonde rivaliteit en wanhoop nooit. Makkelijk gezegd, moeilijk gedaan (of moet ik voor mezelf spreken?). Voor meer details aangaande de besproken punten en nog veel meer moois wil ik u vriendelijk verwijzen naar hoofdstuk 12 van de Koran. Maar als het goed is stond je net op het punt je exemplaar van De Levende Koran (nogmaals: Suikerfeest-cadeautip!) open te slaan. Bladzijde 225.
Foto: Mohammed J
2 Reacties op "Juz’ 12 – Yusuf en de tien broers"
Interessante reflectie, dank je wel.
Wat ik leerzaam vind aan het verhaal van Yusuf, is dat zelfs families van profeten blijkbaar niet perfect waren, en grote problemen kenden. Laat staan hoe het dan voor ons simpele zondaars is. Het verhaal van Yusuf laat daarmee denk ik ook zien, dat hoeveel je ook meemaakt met elkaar, en hoeveel pijn je elkaar als familie ook kunt doen, dat er altijd hoop is op verzoening en vergeving.
Profeten en boodschappers vzmh allen hebben een voorbeeldfunctie voor hun volgelingen en ze zijn idd blootgesteld aan alle dagelijkse natuurlijke menselijke problemen.
Een volgeling zou anders kunnen weigeren een voorbeeld aan te nemen aan zijn profeet omdat zij niet dezelfde behoeften en of leefomstandigheden delen. En Allah weet het beste