Voorpagina Ervaringen

Mission Accomplished

Niet alleen de beheersing van de Nederlandse taal is sindsdien vooruitgegaan, maar ook de huur wordt tegenwoordig op tijd betaald. Niet alleen marmita, maar ook voor een stamppot mag je me wakker maken uitnodigen. lk lees tegenwoordig en ga op tijd slapen. Ik vind studeren weer leuk. En dat allemaal dankzij Maarten. Mijn huisgenoot. Ik noem hem nu even ‘huisgenoot’, omdat de term ‘vriend’ door applicaties als Hyves en Facebook aan waarde heeft ingeboet. Nee, een ‘huisgenoot’ is in dit geval veel meer dan een vriend. Dankzij deze huisgenoot leven mijn vissen nog steeds. Ik weet niet of ik hem daarvoor moet bedanken, maar mijn vissen zullen hem ongetwijfeld gaan missen. Vissen en missen, dat rijmt. 


Maarten de Mocro

Na zes jaar geassimileerd te zijn houden we het voor gezien. Allebei toe aan een groter appartement. Wij allebei vijfentwintig jaar. Té wijs om nog een keer samen te gaan wonen. Bovendien heeft hij een vriendin. Een gezellige vriendin waar ik maar al te graag mee debatteer en sushi eet. Hij lust geen vis. Toch een mooi moment om samen te gaan wonen. Ik gun het ze van harte. Wanneer kan ik komen klussen? En jullie bij mij?

Desalniettemin zes mooie jaren gehad. Kan het iedereen aanraden om een Hollander in huis te nemen. Of een Marokkaan. Iemand nog plek? Ben nog student. Hij binnenkort afgestudeerd als criminoloog. Komt zeker snel aan een baan. Zie het al voor me bij kopje ervaring: zes jaar van zeer dichtbij Marokkaan geobserveerd, alle gedragingen tot in details bestudeerd. Een betere pré kan ik niet bedenken.

Hoewel ik me af en toe de leplazerus ben geschrokken door die buitenaardse Armageddon-scheten van ‘m, wil ik Marty bedanken voor de gezelligheid, het geduld en de ongekende vrijgevigheid. Trouwens, ook tof dat hij wat gebruiken van me heeft overgenomen. En dat hij bereid is om in deze moeilijke tijd, waarin het zeker geen pretje is om Marokkaan genoemd te worden, even te benadrukken dat mooi rood wel degelijk lelijk kan zijn. Het zit erop. We hebben het overleefd. Mission accomplished. Het ga je goed. 

Maar je bent natuurlijk nog niet van me af. Kan je trouwens die fiets – waarvan je het slot zou openbreken – voor me meenemen? Zou chill zijn. 

Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"

Lees andere stukken van Abdelkarim