Songul Arslan schrijft een recensie over het nieuwe boek van Anja Meulenbelt over het Israëlisch-Palestijns conflict: ‘Oorlog als er vrede dreigt’.
Het Israëlisch-Palestijns conflict is er een van vele hoofdbrekens. Het is een van die conflicten waar je het in discussies maar niet over eens kunt worden. Discussies over dit conflict raken al snel verhit en worden haast net zo explosief als de situatie in Gaza.
Wat ik vaak mis in deze discussies en gesprekken is een inclusie van de historische feiten. Niet alleen de historische feiten die het ene standpunt benadrukken, maar alle feiten die relevant zijn voor de verschillende standpunten. Die zijn belangrijk omdat de historische acties van de betrokkenen bij het conflict inzicht in de problematiek bieden.
Anja Meulenbelt tijdens de presentatie van haar boek (Bron foto)
Het frustrerende van de discussie is dat het gereduceerd wordt tot een ‘wij’- en ‘zij’-denken waarbij het Westen als pro-Israël bestempeld wordt en bijvoorbeeld de Arabische regio als anti-Israël. Alsof alle mensen in het Westen of de Arabische regio een homogeen geheel zijn met dezelfde overeenkomende visies. Als Israël in Europa was geplaatst op dezelfde wijze als het nu op de huidige plek staat, zou de Arabische regio dan ook anti-Israël worden genoemd? Hoe zouden de Europeanen dan naar Israël kijken?
Het boek van Anja Meulenbelt Oorlog als er vrede dreigt geeft een verfrissende kijk op dit conflict. Het conflict wordt soms gereduceerd tot een conflict met slechts twee partijen. Maar die partijen zijn niet homogeen. Meulenbelt beschrijft hoe pluriform de (Israëlische) joden zijn. Er zijn seculiere joden, orthodoxe joden, niet-praktizerende joden enzovoort. En ze denken echt niet allemaal hetzelfde over Israël. Hetzelfde geldt voor de Palestijnen. Die zijn ook pluriform, ze hebben ook seculieren en orthodoxen en ze houden er ook verschillende meningen op na. Alleen is daar weinig aandacht voor. Daarnaast zit haar boek vol historische feiten die afgestoft en in de juiste context geplaatst worden en niet om het standpunt van de ene partij te benadrukken of de andere te ondermijnen.
Meulenbelt is van mening dat de discussie in Nederland over dit conflict “zwaar gepolariseerd” is. Daarin geef ik haar gelijk. En heel eerlijk geeft zij toe dat zij partijdig is. Haarfijn legt zij uit waarom zij ervoor kiest partijdig te zijn voor de Palestijnse zaak. Die argumenten die zij daarvoor geeft werken verhelderend en bieden een andere kijk op het conflict. Juist haar bevestiging dat ze partijdig is, ontdoet het Israëlisch-Palestijnse conflict van de spanning van objectiviteit. Overigens doet ze dat niet zonder kritisch te blijven, naar beide partijen. Wie verwacht een boek vol Israël bashing te lezen, komt bedrogen uit. Er zijn voldoende (Israëlische) joden die begrip hebben voor de Palestijnse situatie en die Israël niet onvoorwaardelijk steunen. Dat wordt nog wel eens vergeten.
Het boek van Meulenbelt legt gewicht in de schaal voor de Palestijnen en dat doet ze op elegante wijze. Hoewel het onderwerp een van de meest beladen en zware thema’s in zich draagt, is de stijl van het boek vlot. Het is helder en leesbaar en dat is nodig om je aandacht bij dit complexe onderwerp te houden. Het meest nuttige aan dit boek vind ik de uitgebreide literatuurlijst achterin met voldoende materiaal om zelf dieper in de materie te duiken.
Een oplossing voor het conflict heeft het boek helaas niet. Ik had graag gelezen over een diepere uitwerking van de alternatieven zoals het twee-staten model. Dat was in mijn optiek de perfecte afsluiting geweest. Voor de rest is het boek een must, zowel voor de leek als de specialist.
15 Reacties op "Oorlog als er Vrede Dreigt"
Er is wel een oplossing maar die vind Meulenbelt radicaal.
“Het Israëlisch-Palestijns conflict is er een van vele hoofdbrekens.”
Wat zijn de andere dan? (help me even)
Na jaren in Palestina te hebben gewoond en gewerkt en nu weer terug in Nederland zie ik maar 1 oplossing: het implementeren van internationaal recht, of dat nou in 1 staat, 2 staten of 17 staten is. Als ieders rechten worden gerespecteerd is er geen reden meer tot verzet van de Palestijnen en zullen ook de Israelis een beter leven hebben. Concreet betekent dit dat de Palestijnse vluchtelingen moeten kunnen terugkeren (en 80% van het land dat zij hebben verlaten is momenteel nog steeds onbebouwd, over de andere 20% zouden de onderhandelingen moeten gaan), de Palestijnen in Israël moeten gelijkwaardig behandeld worden en natuurlijk moet de bezetting van Gaza, Westbank en Golan Hoogte eindigen. Hetgeen dit in de weg staat is de zionistische (=koloniale) ideologie waarop de Staat Israël berust. Deze racistische ideologie wil zoveel mogelijk land onder volledig joodse controle met zo min mogelijk Palestijnen erop (en dit is onomstreden hoor, je kunt gewoon via Wikipedia zoeken wat zionisme is, alle zionisten zullen dit beamen)
Wat kunnen wij hier doen? De druk op Israël opvoeren via Boycot. Dat is ook de weg die de Palestijnen willen gaan, zij deden precies 5 jaar geleden die oproep. Meer weten over die strategie? Lees http://www.bdsnederland.nl
Anja had voor dat ze het boek uitgaf eens met Quanta Ahmed over het conflict van gedachten moeten wisselen.
http://www.trouw.nl/opinie/letter-en-geest/article3115280.ece/Gelukkig_hebben_we_Gaza_.html
Dank voor deze goede recensie.
Vind je het goed wanneer ik dit overgenomen wordt op de website van Stop de Bezetting, met uiteraard vermelding van bron?
3 = einde israel
de verjaagde Duitsers uit de westelijke provincies van het huidig Polen( voor 1945 duits) hoor je toch na 65 jaar ook niet zeuren en dat waren er in aantal meer dan de palestijnen
VN resolutie uit vlgs mij 1948 nr 881?? is de enige goede
verdeling in een joods en palestijns gedeelte
Volgens internationaal recht hebben ALLE vluchtelingen ALTIJD het recht om terug te keren naar waar ze vandaan gevlucht zijn. De Palestijnse vluchtelingen mogen zelf beslissen of zij terug willen keren of niet. Bij misdaden zoals etnische zuivering, zoals die plaats vond in 1948 door joodse milities gericht tegen Palestijnse inheemse bevolking, horen reparaties. Het recht om terug te keren en het recht op compensatie van verloren bezittingen zijn verankerd in internationaal recht.
De resolutie van de VN (resolutie 181)was slechts een aanbeveling die door beide partijen geaccepteerd moest worden en dat was niet het geval, dus deze VN resolutie is nooit officieel van kracht gegaan. Voorts heeft Israël zich niet aan de aanbeveling gehouden door direct in 1948 een deel van wat aanbevolen was voor de Palestijnse Staat in te pikken met geweld.
Verdeling was sowieso natuurlijk een onzinnige oplossing. Net als in andere delen van de wereld, bijv. India, hebben we gezien hoe dat afloopt.
In dit gebied woonden al eeuwen mensen van verschillende achtergronden samen, mensen kwamen en gingen, bleven of vertrokken weer, zonder veel problemen. Pas toen 1 volk het land claimde voor zichzelf en de rest van de bewoners begon te verjagen, ontstonden de problemen. Het zionisme is de kern, het sluit mensen uit op grond van wie zij zijn.
Vele ga dat boek eens lezen,dan weet je misschien daarna waar je het over hebt.
De vraag is natuurlijk wat je bedoelt met mensen die zijn gevlucht dan Kristel. De mensen die zijn gevlucht zijn nu bejaarden, alleen ze hebben geinspireerd op de film waterschapsheuvel zich in 40 jaar tijd van een klein dorp tot een klein land weten te fokken.
Lijkt me logistiek probleempje: ik jaag de buurman zijn huis uit. 30 jaar later komt ‘ie terug met 2000 familieleden en eist de straat op :P
Kristel, wat vind jij van herstelbetalingen aan Suriname, de Antillen en Indonesië?
Ina 9
Heb mij redelijk goed over het conflict geinformeerd.Ken de stukken redelijk goed. Ik ken de punten van AM en net als zij zal mijn visie niet altijd opjectief zijn.
Enig verschil is dat ik mij bewust ben van mijn soms subjectieve mening en zij niet.
Nou beste Vele ik denk dat dat laatste dus juist helemaal niet waar is, het tegendeel eerder. Wat een arrogant typje ben jij zeg. Anja Meulenbelt, heeft zich namelijk niet alleen “redelijk” goed geinformeerd dat ten eerste al, ze heeft zich uitermate goed geinformeerd( kijk de literatuurlijst in haar boek maar eens na). Ook kent zij de stukken dus niet redelijk goed, maar minimaal goed, zo niet uitermate goed. Kortom voor je je zelfs op die punten maar kunt meten , heb je mijns inziens nog een lange weg te gaan.
En wat betreft de objectiviteit van haar boek en stukken ,misschien moet je haar eigen uitleg daar nog eens over lezen en ook de visie van Abupesoptimist hierover. Nogmaal s lees dat boek eens misschien dat je dan idd je zelf rredelijk goed geïnformeerd zult kunnen noemen.
Ik lees regelmatig de site van Anja( soms met een glimlach) dus ik weet hoe ze er in staat.
Literatuur lijst is zeer zeker geen bewijs van objectiviteit.
Zou graag een discussie zien/lezen/ horen tussen AM en Quanta Ahmed over dit onderwerp. Welke omroep voelt zich geroepen??
Heb je mijn tekst wel gelezen. De literatuur lijst zegt wat over belezenheid en goed geinformeerd zijn. dat Anja partijdig is maakt ze zelf al duidelijk en ik verwees je al naar het stuk over die partijdig van pessoptimist, die daar heel anders over denkt.
Qanta Ahmed lijkt me de zoveelste Hirsi Ali die over de hoofden van andere moslims zich naar de top wil werken. Ik vermoed dat het een uitermate saaie discussie zou worden.