Voorpagina Algemeen, Geschiedenis, Opmerkelijk

Waar men boeken verbrandt…

“Dort, wo man Bücher verbrennt, verbrennt man am Ende auch Menschen.” – Heinrich Heine in 1821

Gisteren had een kerk in Florida aangekondigd van plan te zijn een ‘Internationale Verbrand een Koran Dag’ te houden. Daarmee treedt deze kerk in een lange traditie van boekverbrandingen die al sinds de derde Eeuw voor Christus plaatsvinden (waarvan wij het weten). Dit werd gedaan door seculieren, religieuzen, Aziaten, Europeanen, Arabieren, etc… En vaak bleven de boekverbrandingen niet ‘slechts’ boekverbrandingen…


“Op zulke acties kun je op een goede of slechte manier reageren, maar de lessen die we hieruit halen zijn belangrijker”


Sinds gisteren ontvang ik van vrienden mails met het artikel over de aangekondigde Koranverbranding. Sommigen waren verbaasd, anderen boos. Ik denk dat het goed is om te weten dat verreweg de meerderheid van de Christenen dit idee net zo verafschuwt als moslims dat doen. Daarnaast zal de reactie hierop van moslims (met name in Amerika) erg belangrijk zijn.

Historische boekverbrandingen

We kennen vele boekverbrandingen uit de geschiedenis. Zo was het onder keizer Qin Shi Huang dat vele boeken in 213 v.Chr. werden verbrand om het intellectuele discours onder controle te krijgen. Vele Joodse boeken werden verbrand door Grieken en een Romeinse soldaat verbrandde publiekelijk de Torah. Een opstand van Joden werd weer tegengehouden door de onthoofding van deze soldaat. Een Griekse Keizer liet in 303 Christelijke boeken verbranden. Toen een door de Khalief aangestelde commissie de Koran na onderzoek in boekvorm liet vastleggen, werden versies met afwijkingen verbrand door de moslims rondom het jaar 650.

In 1193 verbrandden moslims honderdduizenden Boedhistische teksten uit de bibilotheek van Nalanda, waardoor het vuur maandenlang bleef branden. In 1242 werden ongeveer 12.000 exemplaren van de Talmud door de paus in Parijs verbrand. In 1258 werd Baghdad veroverd door de heerser Hulagu Khan, die honderdduizenden moslims vermoordde en de ontelbare hoeveelheid boeken en historische documenten van de Grote Bibliotheek van Baghdad in de rivieren gooide. De Tigris kleurde rood van het bloed van wetenschappers en filosofen en zwart van de inkt van boeken. De Spaanse bisschip de Landa verbrandde in 1562 vijfduizend Maya afbeeldingen om afgoderij tegen te gaan. Tijdens de Spaanse inquisitie werd het 12-delige werk Florentine Codex, wat de grootste bron vormde over de Azteekse cultuur, ingenomen door Spaanse autoriteiten (en waarschijnlijk vernietigd).

Etc… etc… Tot aan de recentelijkere boekverbrandingen door de communisten in Rusland, door Nazi’s in Duitsland, van de Duivelsverzen van Salman Rushdie door moslims in Engeland en Harry Potter boeken door kerken in Amerika.

Lessen

Boekverbrandingen vinden al heel lang plaats om verschillende redenen. En het blijft zelden bij ‘slechts’ het verbranden van boeken. Heinrich Heine zei: “Waar men boeken verbrandt, verbrandt men uiteindelijk ook mensen”. De boekverbrandingen waren vaak een vorm van zwakte. Angst voor andere ideologieën, de onkunde om te weerleggen met argumenten en de ‘noodzaak’ om andere culturen en minderheden te onderdrukken.

Ook hier geldt datzelfde. Het oproepen tot het verbranden van de Koran geeft de zwakte aan van die kerk. Maar vergeleken met historische boekverbrandingen is het ook een lachertje. Elk Islamitische huishouden heeft wel een of meerdere exemplaren van de Koran. En zelfs als alle exemplaren wereldwijd vernietigd zouden worden, bestaan er nog honderdduizenden (als het er geen miljoenen zijn) mensen die de Koran gememoriseerd hebben.

Imam Ghazali werd ooit beroofd van zijn boeken. Hij smeekte de overvallers om zijn boeken terug te geven, omdat al zijn kennis daarin bewaard was. Zij vroegen hier spottend op wat dat voor kennis was als hij zo afhankelijk was geworden van de boeken. Bij het terugkrijgen van zijn boeken nam Imam Ghazali zich voor om al deze boeken uit het hoofd te leren.

Op zulke acties kun je op een goede of slechte manier reageren, maar de lessen die we hieruit halen zijn belangrijker.

De Wandelende Koran

Iemand vroeg Aisha (ra) over de Profeet (vzmh), waarop zij antwoordde: “Hij was een wandelende Koran”.

Uiteraard ben ik tegen het verbranden van de Koran en natuurlijk hoop ik dat hier stappen tegen ondernomen zullen worden. Maar als moslim denk ik dat het belangrijker is dat wij de Islam op zo’n manier beleven, praktiseren en uitdragen dat mensen die dit zien niet anders kunnen concluderen dan dat de Islam wel een mooie levenswijze moet zijn. Die verantwoordelijkheid ligt uiteindelijk bij ons, bij de moslims…