Poetsen is de helft

Vorige week bedacht ik om de tuin eens even van Jetje te geven. Ajax zou zaterdag de eerste thuiswedstrijd spelen en ik wilde mijn grasmat strak millimeteren. Overigens speelden ze niet op mijn grasmat, maar als Ajax begint, moet ik altijd aan de staat van mijn eigen grasmat denken. Associaties, wat doe je eraan.

Terwijl ik in de brandende zon onkruid zat te plukken – ongewenst kruid bedoel ik, onkruid bestaat niet – en de grasranden onder handen nam, bedacht ik dat ik weer iemand in de moskee ging ontvangen die ‘interesse’ heeft in de Islam. Geen flauw idee of het iemand is die moslim wil worden, of dat het juist een ‘stoker’ is, zoals me laatst overkwam, maar het basisidee is dat iedereen welkom is. Ja, toch?

Voorheen sprak ik ook nog wel eens met mensen die interesse hadden in de Islam, maar ik durfde hen nooit goed in de moskee te ontvangen. Vreemd genoeg zijn de meeste moskeeën waar ik terecht kan niet bepaald schoon. Ik noem dit vreemd, omdat één van de maximes van de Islam een uitspraak van de Profeet (vzmh) is: "Reinheid is de helft van het geloof" (Sahih Muslim).

Dit zijn altijd mooie uitspraken, alhoewel een beetje wiskundig moslimmensch al gauw in de problemen komt: was trouwen niet ook de helft van je geloof? En geduld toch ook? Zo raak je al vlug door je helften heen. Uiteraard gaat het hier om een vorm van beeldspraak waarmee aangegeven wordt dat poetsen gewoon belangrijk is.

Afijn, ik sprak dus geïnteresseerden meestal bij me thuis, bij andere vrienden of ergens in een koffiezaak – alhoewel dat laatste vaak bij mij tot gevolg heeft dat ik aan één stuk door ouwehoer omdat de cafeïne mijn mietjesmotor nog wel eens over de kling jaagt.

Sinds kort heb ik gelukkig wat andere moskeeën ontdekt waar wel flink gepoetst wordt en waar het goed toeven is. Ik hoef me dan ook niet meer te schamen en kan gerust mijn moeder en de missus uitnodigen. Wat me in de wasruimtes van deze moskeeën opviel, was niet zozeer dat er meer of vaker werd schoon gemaakt, maar dat de bezoekers gewoon netter waren en er af en toe een zwabber doorheen flapte.

Ik voel me zelf nu dan ook gedwongen om dit goede voorbeeld te volgen en flink door te halen met poetsen. Hoewel het met mijn persoonlijke hygiëne wel snor zit (ik ben zelfs ’n klein beetje hysterisch als het om persoonlijke viezigheid gaat) kan vooral mijn badkamer wel een slinger gebruiken. Dus voordat ik moskeeën weer van alles de schuld geef, kan ik beter mijn eigen huissie van de poetseroenie doen.

En niet weer alles aan de missus overlaten – emancipatie wha hae!

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Noureddine Steenvoorden

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van