Sail 2010: Echt een goed evenement!

“En tot Zijn tekenen behoren de schepen op zee als bergen varend” (Koran, 42:32)

Sail: het evenement waarvoor je tijdens de zomervakantie in Nederland blijft. Tijdens dit vierdaagse maritieme festijn komen schepen vanuit verschillende hoeken in de wereld bijeen in de Amsterdamse haven om hun deuren te openen voor het publiek. Naast deze ware schepen-showcase is er muziek, vuurwerk, zijn er diverse culturele podia voor jong en oud en andere maritiem-gerelateerde activiteiten. En wat alles zo bijzonder maakt, is dat Sail slechts om de vijf jaar plaatsvindt –in mijn ervaring, dus een groter gebeuren dan het EK of WK!

"Thuis pakte ik de Koran erbij en ontdekte dat de begrippen ‘schepen’ en ‘varen’ tientallen tot wel honderden keren voorkomen."

Tall ships, moderne schepen, replica’s, marine schepen en reddingsboten: in totaal wel meer dan 50… en daarbij opgeteld ook nog alle feestende prive bootjes en volgeboekte rondvaartboten. Kortom: een uitgebreide variatie aan vaartuigen op het Amsterdamse IJ.

Veel van de officiële schepen zijn van Hollandse bodem. De rest van Engeland, onze zuiderburen tot aan Portugal en Italië, de Oosterlingen Duitsland tot Rusland en ook de Scandinavische landen. Van buiten Europa waren o.a. vertegenwoordigd: Oman, de Verenigde Arabische Emiraten en Indonesië – dat het verst gelegen land voor de Amsterdamse Sail is. De Indonesische bemanning is maar liefst vijf maanden onderweg geweest om vanuit Surabaya in Oost Java naar Nederland af te reizen, met natuurlijk de vele stops onderweg.

Trots en traditiegetrouw bezocht ik de Dewaruci, de Indonesische tall ship, genoemd naar de god van de zee uit een eeuwenoude Javaanse legende. Het was weer erg gezellig aan dek: er werd poco-poco gedanst (een populaire moderne dans gebaseerd op de Amerikaanse line-dancing), gezongen, souvenirtjes verkocht, kiekjes gemaakt, gekletst en gelachen. Toch was het anders en hing er een vreemd luchtje aan boord – of beter gezegd, er hing juist geen lucht. Ik realiseerde me gauw dat de specifieke geur en kleur van kretek-sigaretten en het aroma van een actieve Indonesische keuken ontbraken vanwege de Ramadan. Zero consumptie aan boord. Ondertussen waren de cateringtenten aan de overkant volop in de weer en gingen de biertjes, pizza’s, koffie, koek, en saté als warme broodjes over de toonbanken. Een interessante tegenstrijd…

Een dergelijke observatie op dag drie van Sail: onder een warme augustuszon zat ik heerlijk op het bootje van mijn oom en tante te dobberen. Het was buitengewoon vol in de Amsterdamse haven. Om mij heen vaarden verfijnde boten en chique jachten voorbij, uitgerust met flessen gekoeld drank, tapas hapjes en uitgebreide maaltijden. Ideaal, zuchtte ik. Ik voelde een tweestrijd in mijzelf opkomen tussen enerzijds “Wat een verleiding, ik wil ook al etend en drinkend  van Sail genieten” en anderzijds “Er is geen stoppen aan in deze maatschappij. Al die klakkeloze consumptie”. Wat een innerlijke jihad. Uiteindelijk legde ik me neer bij de laatste gedachtegang en kwam tot bedaren..

Kom op, moedigde ik mijzelf aan: zelfbeheersing en afstand van de wereldse verleiding. Thuis pakte ik de Koran erbij en ontdekte dat het begrip ‘schepen’ en ‘varen’ tientallen tot wel honderden keren voorkomen –afhankelijk van welke versie. Soms gaan de verzen over het Ark van Profeet Nuh (Noah, vrede zij met hem), maar in de meeste gevallen staat het schip symbool voor een vervoersmiddel dat de machtige zee bevaart, van kust tot kust aanmeert en daarmee commercieel, intellectueel en spiritueel verkeer onder de mensheid bevordert.

Met dit perspectief fietste ik op de laatste dag van Sail naar het IJ om ondanks de regen de schepen te salueren. Onder een grijze hemel en met sterke windkracht werden de trossen één voor één losgegooid en gingen de tall ships heen onder het geknal van ceremoniële kanonschoten. De ‘varende bergen’ verdwenen aan de mistige horizon op weg naar hun volgende bestemming, om daar verdere kennis en omgang te bemoedigen. Sail, echt een goed evenement.

Ik kijk uit naar 2015, wanneer ik in de zomer weer in Nederland zal blijven voor dit prachtfestijn.

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Putri Gayatri Pertiwi

Afgestudeerd in kinderrechten, de van huis uit antropologe en gedreven tekenaarster uit hartje Mokum met wortels in het Grootste Archipel, is heden genesteld in London maar reist de wereld rond met haar man als politiek activiste: zij is Putri Gayatri Pertiwi, freelance columniste voor Wijblijvenhier.nl

Lees andere stukken van