De bestseller De wereld is plat van Thomas Friedman wordt beschouwd als een ontdekkingsreis door een geglobaliseerde wereld. Globalisatie heeft krachten in gang gezet die de mens op één bepaalde plek op de wereld simultaan met andere mensen op andere plekken op de wereld kan verbinden. Vooral internet en de nieuwste communicatie-technologieën zijn cruciaal in dit proces.
Op zich zijn dat positieve ontwikkelingen omdat verbinding en communicatie essentieel zijn voor mensen om met elkaar samen te leven. Uiteraard zijn er ook negatieve ontwikkelingen te noemen. De anti-globalisten en de alternatieve beweging van de anders-globalisten hebben voldoende argumenten om ons daarvan te overtuigen. Sommige ontwikkelingen kunnen een bepaalde sector of persoon nadelig beïnvloeden. Het verplaatsen of outsourcen van banen naar andere plekken in de wereld kan in het grotere plaatje per saldo bevorderlijk uitpakken, maar dat zal niet voor ieder individu op ieder tijdstip even gunstig zijn.
Friedman schetst het beeld van een plattere wereld dankzij de moderne ontwikkelingen. Wat bedoelt hij precies met een plattere wereld? Een plattere wereld is een wereld waar de gelijkheid van opkomende machten als China, Rusland en Brazilië groter wordt in vergelijking met de traditionele machten als de Verenigde Staten, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Verder zouden de wereldwijde ontwikkelingen geleid hebben tot het slechten van belemmeringen en barrières tussen landen, bedrijven en individuen.
De ideeën van Friedman zijn inspirerend en bieden ruimte voor het reflecteren op de wereld. Wat echter niet vergeten moet worden, is dat de wereld misschien niet werkelijk plat is als het om macht gaat. Macht is altijd geconcentreerd geweest in de handen van enkelen. Deze enkelen zijn de elite of elites die altijd de ruimte en de toegang tot de wereld in de breedste zin van het woord hebben gehad. Deze elite geeft vorm aan de globalisering en bestaat uit politici, zakenlieden, religieuze meesters maar hebben ook een militaire en culturele elite. David Rothkopf beschrijft in zijn Superclass dat deze elite een geglobaliseerde elite is die onze wereld vormgeven en min of meer bepalen… zij zijn een superelite.
De huidige elites zijn rijker dan ooit en hebben meer macht dan ooit, omdat er nooit zoveel op het spel heeft gestaan. Deze geglobaliseerde superelite luistert naar dezelfde muziek, kiest dezelfde merken en heeft dezelfde contacten. Dat maakt dat het eigen, geconcentreerde wereldje van de superelite weliswaar platter is geworden, maar met andere inwoners in hun land hebben ze weinig gemeen. Deze elites hebben meer gemeen met de elites duizenden kilometers van hun land verwijderd dan met de tuinman die hun tuin komt aanharken. Deze superelite heeft de macht en de impact om het leven van miljoenen te beïnvloeden en doet dat ook op dagelijkse basis. Het zijn staatshoofden, de CEO’s van de grootste bedrijven ter wereld, de media- en oliemagnaten en een handjevol intellectuelen en religieuze leiders.
Beide auteurs hebben een punt. De wereld is plat, maar niet op alle fronten. Macht en de toegang tot macht zal niet platter worden. Ook op de werkvloer wordt de organisatiestructuur of de bureaucratische structuur niet platter door de globalisering, omdat macht altijd een rol zal spelen bij de interactie tussen mensen. De afstand tussen de mensen is zowel kleiner als groter geworden. Zowel de moderne ontwikkelingen die Friedman beschrijft als de superelite van Rothkopf heeft daaraan bijgedragen.
3 Reacties op "Is de wereld plat?"
Welkom terug WBH :) :) 8)
Welkom terug , ik heb jullie ernstig gemist.
Wat een klojos die mensen die de vrijheid zo torpederen ! En nu blijven |