Voorpagina Algemeen, Ingezonden

Moslims: Non-coöperatie is het sleutelwoord!

Dit stuk is ingezonden door Izz-ad-Din Ruhulessin

Een regering ontleent haar legitimiteit aan het gegeven dat zij er is ten gunste van het algemeen belang. De ontwikkelingen van de afgelopen week wekken helaas niet de indruk dat onze aanstaande regering enige inspanning zal verrichten om dit belang na te streven.

De presentatie van het regeerakkoord riep heftige reacties op vanuit Islamitische en allochtone organisaties. Er werden geen doekjes om gewonden: ‘Het kabinet van Uitsluiting en Verdeeldheid’, ‘schending van de vrijheid van godsdienst’, ‘’anti-moslimcampagne’ en ‘er is geen plek meer voor iedereen’. Op Islamitisch-allochtone fora braken felle discussies los, waarin ‘tweederangsburger’ het woord was dat iedereen op de lippen had. Voor iedere moslim – en allochtoon waarschijnlijk ook – is het duidelijk dat er barre tijden aanbreken. Schrijver Abdelkader Benali zegt op de website van The Guardian zelfs dat hij niets dan vrees voelt.

Is dit een regering die er voor alle burgers is? Overduidelijk niet. De uitspraak van Geert Wilders die hij een dag na de presentatie van het akkoord deed, ‘Nederland wordt weer Nederlandser’, staat symbolisch voor de aard van het beestje. Iedereen kan zien dat dit geen regering zal zijn die moslims en allochtonen als volwaardig burgers van Nederland ziet, maar een regering die is overgeleverd aan de grillen van een partij die moslims als tumor van de Nederlandse samenleving ziet.

Als moslim, mens en democratisch burger, hoeven we de legitimiteit van deze regering niet te aanvaarden. Wij hebben recht op een regering die er ook voor ons is. Die ons ziet als onlosmakelijk onderdeel van Nederland – en niet als probleem, ongewenst, minderwaardig en niet hier thuishorend. Het aanvaarden van de legitimiteit van de aanstaande regering betekent het aanvaarden van het tweederangsburgerschap van moslims en allochtonen.

Daarom moeten we verder durven gaan dan de holle statements van het SMN, het CMO en Nederland Bekent Kleur. Zolang daar geen concrete handelingen aan worden verbonden, is dat niets meer dan verliezersretoriek. De bal ligt bij de Islamitische gemeenschap. Moslims staan volledig in hun recht om deze regering niet als rechtmatig gezag te erkennen. Wij hoeven niet te accepteren dat we in ons eigen land – en dat is Nederland, voor de duidelijkheid – op deze manier worden behandeld. Het is dus van wezenlijk belang dat moslims een duidelijk signaal afgeven naar deze regering.

De weg is simpel: non-coöperatie. ‘We erkennen jullie niet. We praten niet met jullie. We onderhandelen niet met jullie. We helpen niet met het uitvoeren van jullie zogenaamde integratiebeleid. We betalen jullie geen belasting. We frustreren jullie net zolang totdat jullie aftreden of ons als volwaardige burgers van Nederland accepteren. Al moeten we daarvoor de Verenigde Naties of de Europese Unie vragen om deze regering daartoe te dwingen.’

In deze moeilijke situatie is eenheid de sleutel tot overleven – iets anders kunnen de moslims zich niet veroorloven. Nu moslimhaat en racisme zich officieel genesteld hebben in de regering, is het des te belangrijker dat we onze oude geschillen laten voor wat zij zijn. De Islamitische gemeenschap heeft niet de luxe om zich bezig te houden met irrelevante etnische of religieuze twisten. Het is nu meer dan ooit de tijd om eensgezind en vastberaden op te treden. Laten we de woorden van de Profeet (saws) ter harte nemen: ‘De moslim is de broeder van een moslim’. Berber naast Arabier. Turk naast Koerd. Soefi naast Salafi. ‘Liberaal’ naast ‘orthodox’.

Het blind volgen van machthebbers druist lijnrecht tegen zowel Islamitische als democratische principes in. Laat ons gebruik maken van onze democratische rechten door assertiviteit, betrokkenheid met Nederland en initiatief te tonen… en met geünificeerde stem te verklaren:

“Genoeg is genoeg. De Islamitische gemeenschap erkent geen regering die ons als tweederangsburgers behandelt. Dit is ons land. Wij eisen een regering die er voor alle burgers van Nederland is. Met iets anders nemen we geen genoegen.”

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van Wij Blijven Hier!