Een brief aan mijn geliefde..

4 oktober…

“Nooit, maar dan ook nooit had ik gedacht dat ik jou zo snel zou moeten missen. Het ging allemaal zo snel. Ik viel als een blok voor je, er was chemie. Je had de looks, je oranje haartjes en je lieve ronde ogen. Zoveel charisma. Opeens had ik een tuintje in m’n hart. Met alles erop en eraan. Alles groeide en bloeide. Toch kwam plots het moment aan dat je zomaar weg moest. Mijn tuintje werd weer grijs en grauw..

Tot het moment dat ik je voor het eerst zag geloofde ik niet in wat ze ‘liefde op het eerste gezicht’ noemen. Naar mijn idee was dat ooit verzonnen in Hollywood, Bollywood of Nollywood. Nou, ik had het goed mis! Elke keer als we oogcontact hadden greep een vlinder in m’n onderbuik de kans om zich te ontpoppen tot een kleurrijk liefdesvlindertje. Kan niet anders, ik was verliefd. Ofzoiets…

Ik had je wat langer bij me willen hebben. Nog een keer knuffelen en samen wakker worden. Ik zou samen met je ontbijten, je haren kammen en je een lekkere gezichtsmassage geven. Daar kon je altijd lekker van genieten. De laatste ochtend samen was om te janken. Ik had zo’n raar voorgevoel. We keken elkaar diep in de ogen aan en we wisten dat er iets aan zou komen. Als ik had geweten dat het onze laatste momenten samen waren, had ik je nooit losgelaten. Soms hadden we ruzie en kwam er geweld bij kijken. Ik heb nog een litteken van onze laatste stoeipartij overgehouden op mijn linkerhand. Achteraf ben ik er wel blij mee, zo heb ik je altijd bij me..

Ik probeer te begrijpen waarom je weer weg moest. Je paste niet helemaal in de familie. Vanaf het moment dat je een voet zette in ons huis heerste er een negatieve sfeer. Niemand zag je staan. Terwijl je zo je best deed. Misschien was dat het! Je wilde het te graag. Toch snap ik het niet. Waarom werd je niet geaccepteerd door je stiefzusjes? Werd je stiekem toch gediscrimineerd door hen? Het was overduidelijk dat je werd buitengesloten. Misschien geldt dat ook in jullie wereldje? Als je anders bent, hoor je er niet bij? Je had mooi rood haar, misschien was dat een reden voor de brunettes om je weg te kicken. Of wilden ze niks hebben van het mannelijke geslacht? Tja, de minderheden zijn overal en altijd de klos.. Weet je, ik ben ook weleens buitengesloten en gediscrimineerd. Ik had gewild dat we hierover konden praten. Zodat we elkaar konden steunen en samen een oplossing konden bedenken voor jouw situatie.

Anyway, je bent nu weg. That’s it. Je bent er niet meer..

Ik moet nog elke dag aan je denken. Hoe het met je gaat, bij wie je nu bent en het allerbelangrijkste, of je gelukkig bent in je nieuwe leefomgeving? En ik weet dat je mijn woorden niet zal begrijpen en mijn brief niet kan lezen. Daarom hoop ik dat je mijn sterke emoties zal voelen of over me zal dromen in kattendromenland. Het ga je goed jongen..”

Inderdaad! Mijn geliefde is mijn kat. Hij moest mij na een week verplicht verlaten omdat de twee andere poesjes he-le-maal van slag waren door zijn komst. Sinds we thuis de mooiste katten van Nederland hebben rondlopen, heb ik bij mezelf een nieuw soort liefde ontdekt: Dierenliefde. Nu pas begrijp ik waarom mensen zo’n verdriet hebben als hun huisdier dood gaat. Nu pas begrijp ik waarom die dakloze meneer zo moest huilen toen zijn hond werd overreden door een auto. Grote kans dat die hond zijn one & only beste vriend was.. Vroeger begreep ik dat nooit. Ik vond het bijna belachelijk. “Je gaat toch niet huilen om een poes?” Nu weet ik wel beter. Gelukkig maar!

Neem een kat of een rat, maakt helemaal niets uit. Leer een dier lief te hebben. Leer ze anders te zien dan alleen maar ‘onrein’ en vies. Je zult merken dat ze je gelukkig kunnen maken. Vandaag worden zij in het zonnetje gezet. Het is namelijk 4 oktober. Dierendag! Onze ‘stiefzusjes’ krijgen vandaag extra veel knuffeltjes, aandacht en liefde. Dat hebben ze verdiend! :)

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Pinar Dursun

Lees andere stukken van