Daar zat ik dan. Omringd door muggen, met wat oudbakken zoutjes op tafel en de afstandbediening binnen handbereik. Klaar om te zappen, indien het me te veel zou worden. En het werd me te veel. Afgelopen zaterdag deed mijn treurbuis zijn naam werkelijk eer aan. In een zaal met een tamelijke DDR ambiance zaten vijfduizend CDA’ers op klapstoeltjes om Maxie in actie te zien. Het werd een tranentrekker, een B-Film in het kwadraat. De krokodillentranen van Verhagen en de – met staande ovatie beloonde – saluut van schildknaap Camiel Treurlings gingen werkelijk door merg en been. Zelfs het onvermogen van de dissidenten en de steunbetuigingen van enkele CDA-gelegenheidsidealisten konden deze tenenkrommende wapenfeiten niet meer recht zetten.
Daar bleef het helaas niet bij. Toen Couscous Coruz namens de moslimgemeenschap openlijk om verkering vroeg, en Verhagen daar met een eeuwig durende glimlach mee instemde, kon ik het niet laten om alle ramen te sluiten en een schreeuw van onvermogen de huiskamer in te helpen. Tijd voor een frisse neus.
Ik maakte me klaar voor de tweede sessie. Ik kwam tijdens het zappen terecht bij Rondom Tien Jaar Hetzelfde. Voor de mensen die het programma niet kennen: daar zitten Néérlands beste schreeuwlelijkerds met elkaar te bulderen over zaken waar tien jaar geleden ook al over werd geschreeuwd. In alle afleveringen zitten zogenaamde experts, politici en normale burgers die zich uitlaten over dingen die hun dwars zitten. Niemand laat elkaar in deze collectieve praatsessies uitspreken en de intellectuele verschillen maken een normaal gesprek on-mo-gelijk. Het schaamrood moet zelfs Zwagerman op de kaken hebben gestaan toen de PVV achterban aan het woord werd gelaten. Wat een onvermogen. Wat een frustratie. Wat typisch.
Maar gelukkig is er nog altijd de mogelijkheid om aan de treurige werkelijkheid van de televisie te ontsnappen. De heerlijkheid valt mij ten dele als ik de buitenwereld betreed, daar waar de echte bomen staan, de wind soms waait en de regen écht nat maakt. Het is een wereld waar uitlatingen van politici overstemd kunnen worden door het valse gezang van de trambestuurder én politieke opvattingen ondergesneeuwd worden door de pracht van pluriforme herfstbladeren. Tot op de dag van vandaag is dat een wereld die veel minder verdeeld is dan de treurbuis ons doet geloven. Lang leve die realiteit.
Abdelkarim El-Fassi
Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"Lees andere stukken van Abdelkarim
10 Reacties op "Lang leve de realiteit"
Prachtig stuk Abdelkarim. Leve de eindeloze complexiteit van het echte leven! Er is nog hoop.
Abdelkarim! Wat kan jij schrijven! Geweldig hoe jij dat gevoel verwoordt. Thanks voor de mooie woorden en ga zo door. Benieuwd naar je volgende artikel!
Wat houdt de pvv-aanhanger bezig?
Hij ergert zich dood aan politiek correcte taal, is gefrustreerd om het woord negerzoen en wil graag een kerstboom zien op een hogeschool.
Jammer dat in het regeerakkoord en gedoogakkoord er niks is gezegd over deze onderwerpen een gemiste kans.
Dus om de de PPV aanhanger tegemoet te komen stel ik voor:
-Negerzoen is een gewoon woord.
-Stel ik voor dat politici op elkaar gaan kankeren.
-Voor elke hogeschool een kerstboom.
Iedereen akkoord, door naar de economische crisis.
Ik ben het helemaal met de schrijver eens, meer mensen zouden die ‘enge’ ‘boze’ buitenwereld moeten betreden in plaats van he af te schermen van andere bevolkinggroepen.
Ik vind het nog steeds opmerkelijk hoe weinig autochtonen buiten de Randstad ooit in aanraking zijn geweest met de allochtone medemens, gek genoeg hebben ze wel een waardeoordeel dat gebaseerd is op wat ons door media als de tv wordt voorgeschoteld..
Mooi verhaal en erg waar!
Lang leve Abdelkarim!
Mooi geschreven! Ik zap al veel langer door als het om politiek gaat. Dat gezwets, alleen maar liegen, liegen, liegen tegen te mensen.. Eén troost, er komen vanzelf weer nieuwe verkiezingen. P.S. Gave foto trouwens.. Zo schattig die punkert met dat jongetje.
televisie kijken doe ik al tamelijk weinig, laat staan dat ik acterlijke programma`s als als rond om tien ga kijken. Het leven is inderdaad mooier als je niet druk maakt om het geven waar je geen invloed op hebt…
Wat Abdelkarim hier zegt is niet van geringe waarde. Wie de tv en internetdiscussies volgt, zou geloven dat Nederland in dergelijke staat verkeert dat met elkaar leven en werken onmogelijk is. En toch is dat wat gebeurt, dag op dag. Dat is inderdaad de realiteit van Nederland. Misschien inderdaad wat vaker de tv uit en krant dicht; een stuk beter voor het vertrouwen in dit land.
Waar stuk! Tenzij het aan de pvv ligt, DAN KUNNEN WE BUITEN GENIETEN VAN HET VALSE GEZANG VAN STADSCOMMANDO’S?????????/ Nederland waar ben je aan begonnen :(
Mijn complimenten
Tegen Camiel Eurlings:
Als je niet met de PVV vergeleken wilo worden, gedraag je dan ook niet zo.
Salueren, pfff. wat een droefenis en [i]sign ‘ o the times[/i] :(
Tegen Coruz: ben je wel een echte moslim? Ik geloof er niks van. J verraadt namelijk je eigen geloof voor een betere carriere. Hoe noemen ze dat ook al weer …
Vooral de stemming na afloop was een genante vertoning.
En toch raakten de vele, vele CDA’ ers mij die hun oprechte zorgen en idelaen uitten via de microfoon.
Jammer alleen, dat het een van tevoren strak geregisseerde schijndemocratie was. Mij werd in ieder geval duidelijk, dat meer dan een derde van de CDAers op ‘ grondniveau’ het hart op de goede plek hebben zitten. Helaas moet je verdorven en corrput zijn, blijkbaar, om tot de inner few van Maxime te behoren. Maxime, die links en rechts beloningen weggeeft voor steun aan zijn rattenpolitiek.
Overigens is in Vancouver het Hollands racisme eventjes heel ver weg. Wat een verademing hier ;)