Het recht op zelfverdediging: hoe het verzet tegen een gewelddadige bezetting tot een terroristische daad werd geframed

Op 8 juli 2014 lanceert Israël Operation Protective Edge, zoals het haar meest recente genocidale aanval op Gaza noemt. Deze bezettingsoperatie heeft meer dan 1.800 levens beëindigd, waarvan het merendeel uit vrouwen en kinderen bestaat. Dit zijn meer dan 1.800 mensen die vast zaten in de grootste openluchtgevangenis ter wereld en dus niet konden vluchten. Zij werden vermoord door bommen die gericht waren op hun huizen, scholen, ziekenhuizen en zelfs op een verlaten strand, waar vier voetballende kinderen de aanval probeerden te ontvluchten om zich weer even kind te kunnen voelen.

Ook al spelen deze gruwelijke onmenselijke daden zich ver van ons veilig onderkomen af, toch ontgaan ze ons niet. De hele wereld is hier getuige van, dankzij social media zijn wij allang niet meer afhankelijk van mainstream media voor nieuws vanuit Gaza. Direct van de bron zelf krijgen we tientallen updates per uur, updates die ons doen trillen van woede en verdriet, vanwege het grote onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan.

Tegen dezelfde wereld zegt Israël dat het zichzelf verdedigt tegen raketaanvallen vanuit Gaza, en dat Hamas zelf schuldig is aan de dood van de ruim 1.800 Palestijnen die door Israëlische bommen zijn vermoord. Immers: Hamas gebruikt de Palestijnen als menselijk schild, het argument dat Israël gebruikt voor het hoge aantal onschuldige slachtoffers van haar hand. Volgens Israël haat Hamas Israël meer dan dat het van de Palestijnen houdt, en volgens Israël verstopt Hamas wapens in particuliere woningen waardoor deze woningen legitieme schietschijven zouden zijn. Amnesty International en Human rights watch hebben na uitvoerig onderzoek niets kunnen vinden wat erop wijst dat de beweringen van Israël kloppen. Israël blijft echter het argument van het menselijke schild gebruiken om woonwijken te bombarderen, en de wereld blijft dit argument geloven.

Door jarenlange demonisering en framing van Hamas als terroristische organisatie, is het geloofwaardig geworden dat Hamas haar eigen mensen als schild gebruikt. Maar hoe logisch is deze bewering eigenlijk? Stel, we negeren de bevindingen van Amnesty International en nemen aan dat Hamas haar mensen echt als schild gebruikt; dan is het nog steeds zo dat Israël hen bombardeert. Dat zogenaamde menselijke schild is dus nog nooit effectief gebleken, aangezien het Israël niet tegenhoudt huizen, ziekenhuizen en andere particuliere en publieke gebouwen te beschieten. Waarom zou Hamas deze strategie, die overduidelijk ineffectief is, dan voortzetten?

Het is duidelijk dat onderzoeksresultaten en logica Israël er niet van weerhouden de eerder genoemde argumenten ter legitimatie van haar genocide op de Palestijnen op te voeren. Deze argumenten worden vervolgens zonder kritiek gekopieerd door wereldleiders. Sterker nog; elke steun of verdediging van het verzet wordt weggezet als onacceptabele steun voor terrorisme, terwijl kritiek op Israël wordt bestempeld als antisemitisme. Wat dat betreft is het Israël in de westerse wereld gelukt om het verzet dermate te demoniseren, dat elke steunbetuiging de betoger direct buiten het debat plaatst.

Hamas, wat letterlijk vertaald kan worden als ‘enthousiasme’ en wat tevens een acroniem is voor ‘islamitische verzetsbeweging’, verzet zich tegen de bezetting en zet zich in voor de bevrijding van heel Palestina. Daarbij erkent zij de staat Israël niet.

Elk gewapend verzet van de Palestijnen wordt direct en keihard afgekeurd, terwijl Israël, de bezetter, wegkomt met de ene operatie na de andere die duizenden levens heeft beëindigd. Het geweld van Israël wordt simpelweg gezien als zelfverdediging en van de Palestijnen wordt een soort passieve Ghandi houding verwacht, terwijl zij totaal zijn overgeleverd aan het geweld van de bezetter. Dit heeft alles te maken met het feit dat de bezetting, op geopolitiek niveau, volledig is geaccepteerd, terwijl deze volgens alle VN-Resoluties in strijd is met het internationaal recht.

Maar laten we even een paar weken terug gaan in de tijd, terug naar de aanleiding voor de zoveelste aanval op Gaza: de drie vermiste bezetters die uiteindelijk dood zijn gevonden. Eerder al werden de Palestijnen collectief gestraft voor de vermissing, terwijl er nog niets bekend was over wat er precies was gebeurd. Niemand, ook Hamas niet, heeft de vermissing geclaimd, maar volgens Israël was Hamas de schuldige partij.

Wellicht wordt van mij verwacht dat ik eerst een uitgebreid betoog houd waarin ik uitleg dat ik afstand doe van Hamas als organisatie om zelf demonisering te voorkomen, alvorens ik de organisatie ook maar noem. Maar dat dat ga ik niet doen, want of ik Hamas wel of niet steun doet er niet toe. Het is een democratisch gekozen partij, die door het westen buiten de geopolitieke arena is gezet. Hamas is bij voorbaat de dader, een dader die zich ‘verstopt’ achter de bevolking. Elk verzet vanuit Gaza wordt bestempeld als aanval of aanleiding tot geweld, en dus worden bommen die op Gaza terechtkomen gezien als zelfverdediging van Israël. Een potsierlijke en belachelijke omdraaiing van zaken; Israël is immers de bezetter, en niet de Palestijnen.

Hamas zou tevens niets om de levens van haar mensen geven, en daarom niet akkoord gaan met de door Egypte voorgestelde wapenstilstand. Hamas daarentegen beweert nooit te zijn geïnformeerd over een wapenstilstand, maar stelt dat zij via de media hiervan kennis heeft genomen. Hamas heeft op 16 juli zelf een voorstel tot tien jaar wapenstilstand gedaan, onder de volgende tien voorwaarden:

• Terugtrekken van Israëlische tanks bij de grens met Gaza;

• Alle gevangenen bevrijden die zijn gearresteerd naar aanleiding van de vermissing en moord op de drie Israëlische bezetters;

• De blokkade op Gaza opheffen en de grens openstellen voor oversteek van mensen en economisch verkeer;

• Een internationaal vliegveld en haven vestigen die onder toezicht van de VN vallen;

• Vergroten van de toegestane visserijzone met tien kilometer;

• De Rafah oversteek internationaliseren en plaatsen onder toezicht van de VN en een aantal Arabische landen;

• International troepen bij de grenzen aanvoeren;

• Versoepeling van de toestemmingsvoorwaarden om te kunnen bidden in Al-Aqsa moskee;

• Verbod op Israëlische bemoeienis in de verzoeningsovereenkomst;

• Herstellen van een industriële zone en verbeteren van verdere economische ontwikkelingen in Gaza.

Zeer milde voorwaarden als je het mij vraagt, niet echt typisch voor een ‘terroristische’ organisatie. Maar voordat we in de verdediging vallen, laten we niet vergeten waar we het eigenlijk over hebben; Israël bezet Palestina en onderdrukt de Palestijnen. Daar zit de crux. Het is en blijft een bezetting waartegen verzet de enige legitieme zelfverdediging is.

 Bron afbeelding: Flickr.