Voorpagina Politiek

Onderzoek naar achtergrond Wilders is onvermijdelijk!

Zoals rechtse politici in Israël al jaren bezig zijn om het vredesproces in het Midden-Oosten te saboteren, zo traineert Wilders en zijn toevallig gekozen (?) joodse strafadvocaat, Bram Moszkowicz, de rechtszaak tegen Wilders in Nederland  door voortdurend de rechters in het Wilders-proces te wraken. Deze op het oog twee verschillende zaken hangen gewoonweg met te veel toevalligheden aan elkaar. Maandag 18 oktober schreven Kustaw Bessems en Merel van Leeuwen het stuk WO II is niet ver weg in de rechtszaal in De Pers. De eerste paar zinnen van het artikel geven de hersenen van de oplettende lezer genoeg stof tot nadenken. Het is me ook gelijk duidelijk geworden waarom Wilders niet voor een andere strafpleiter dan de ‘rechtse’ Moszkowicz heeft gekozen.

‘Dat is me nogal wat’, hoor ik u zeggen.


Wilders op Twitter

Hoewel ik mij terdege bewust ben van de gevoeligheid van mijn standpunt ben ik vastberaden om dit aan u uit te leggen. Daarom zal ik proberen mijn gedachten zo goed mogelijk op papier te zetten. Om te beginnen, citeer ik uit de eerste paar zinnen van het bewuste artikel dat in De Pers verscheen:

"Zolang binnen in het hart / een joodse ziel levendig is…Wie Bram Moszkowicz belt, laat vanzelf het Israëlische volkslied spelen. Ha Tikva, De Hoop, is al een tijdje zijn beltoon. Zijn band met de joodse staat heeft hij in ieder geval gemeen met de man naast wie hij in de rechtszaal zit en voor wie hij vandaag en donderdag zal pleiten."

(bron:De Pers)

Moszkowicz

Hoe onschuldig is het dat Geert Wilders zich laat voorstaan door een advocaat die kennelijk ook (of meer) loyaliteit voelt voor de staat Israël? Een vooraanstaande televisie- en strafadvocaat die zijn werkterrein heeft in Nederland, maar nu zelf de schijn van dubbele loyaliteit wekt. Al is het maar door een simpele beltoon, die misschien iets heel kleins van zijn politieke opvattingen laat doorschemeren. Het is niet kies.

Laat ik u de eed voorlezen die beginnende advocaten in dit land moeten afleggen:

“Ik zweer (beloof) getrouwheid aan de Koning, gehoorzaamheid aan de Grondwet, eerbied voor de rechterlijke autoriteiten, en dat ik geen zaak zal aanraden of verdedigen, die ik in gemoede niet gelove rechtvaardig te zijn.”

De onschuldige beltoon van meneer Moszkowicz krijgt na het lezen van deze eed een andere lading. Moszkowicz heeft dan nog een beetje eerbied voor de rechterlijke macht, maar zijn cliënt daar wil ik het niet eens over hebben. De actuele discussie over het Zweedse paspoort van de staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner (van Volksgezondheid, Welzijn en Sport) zou mijns inziens veel breder getrokken moeten worden.

Loyaliteit

Laten we eens afrekenen met de schimmen die hangen rond Wilders. Stel een diepgaand, liefst parlementair, onderzoek in naar de achtergrond van Wilders. Wat is nu precies de relatie van de aanzwengelaar van de discussie over dubbele loyaliteit met een bepaald land. Over hoeveel paspoorten beschikt Wilders zelf eigenlijk naast de Nederlandse? In hoeverre wordt Wilders ontlast van verplichtingen? Hoeveel paspoorten heeft mevrouw Wilders eigenlijk?

Dit zeg ik in de wetenschap dat Wilders meer dan veertig keer in Israël is geweest in 25 jaar tijd. Wilders heeft hoogwaardigheidsbekleders ontmoet die actief zijn / waren in de Israëlische politiek en het leger. Hoever gaat de vermeende vriendschap tussen de Nederlandse parlementariër en zijn vrienden van de Israëlische mossad? Welke geheime agent van welk land heeft de beveiliging in en rond de Tweede Kamer voor Wilders getest?

De antwoorden op al deze vragen, zou elke Nederlander zich moeten aantrekken uit liefde voor dit land. Wilders is langer onderwerp van discussie, maar de vaderlandse journalistiek durft zijn vingers niet aan Wilders te branden. Afgaand op de signalen in de media neemt de AIVD de geluiden over Wilders zéér serieus. Misschien wel mede naar aanleiding van een ‘vertrouwelijk’ document dat op internet circuleert. De belangstelling van de AIVD naar het verleden van Wilders mag er duidelijk zijn, maar vooralsnog is de Nederlandse geheime dienst er niet in geslaagd om Wilders te ontmaskeren.

Wilders en Israël

Wilders wordt in goed ingelichte kringen zelfs geacht een rekruut te zijn van de Israelische geheime dienst de Mossad. De politieke uitspraken van Wilders zoals zijn recente om de bouw van meer nederzettingen toe te juichen op de Westelijke Jordaanover, zoals Geert zelf twitterde, past in het beeld dat Wilders de sentimenten in Nederland tegen de islam slechts als springplank gebruikt om zijn opdrachtgevers in de VS en Israel te dienen.

Zelfs nu de bisschoppensynode over het Midden-Oosten heeft geconcludeerd dat Israel geen rechtvaardiging mag zoeken in de bijbel. Israel is woedend op het Vaticaan. Wilders waarschijnlijk ook. Neemt niet weg dat Wilders met zijn uitspraak over de nederzettingen een positie inneemt die lijnrecht staat tegenover het internationale recht. Wilders doorkruist het beleid van het ministerie van Buitenlandse Zaken in het Palestijns-Israëlisch conflict, dat voorstander is van een tweestatenoplossing. Alle nederzettingen in de Palestijnse gebieden zijn illegaal volgens geldend internationaal recht.

Wilders juicht illegaliteit toe. Hij heeft weinig moeite dat kolonisten elders uit de wereld zich in bewoond gebied vestigen ten koste van de oorspronkelijke Palestijnse bevolking. Voor een politicus die zich zogenaamd inzet om te voorkomen dat moslims in Nederland de boel overnemen, verwacht ik eenzelfde en consequente houding als het gaat om bouwen in bezet Palestijns gebied door streng religieuze kolonisten.

Ik schreef al eerder dat Wilders zijn eigen principes verloochent. Zijn recente tweet staat haaks op zijn strijd tegen de zogenaamde islamisering van Nederland. Het principe blijft immers hetzelfde. Daarom is Wilders niet geloofwaardig. Dat een toekomstige Palestijnse staat onmogelijk wordt gemaakt door de illegale bouw van kolonisten, kan Wilders maar weinig schelen. Voor wiens vrijheid komt Wilders nu op? Die van de bezetter of van de onderdrukte bevolking?

Het gedrag van Wilders heeft meer overeenkomsten met dat van de staat Israël. Laatste is langer bezig om de Veiligheidsraad van de VN te bestempelen als een onbetrouwbaar (rechts-) orgaan en negeert al jaren de tientallen VN-resoluties die Israel veroordelen. Wilders doet exact hetzelfde met zijn uitspraken in Nederland door te suggereren dat miljoenen mensen terecht geen vertrouwen meer hebben in de rechterlijke macht als Wilders wordt veroordeeld. Israël doet wezenlijk niet anders.

Wilders noemde zelfs de gang van zaken rond zijn proces een enorm grote puinhoop en een slecht functionerend juridisch circus. Inmiddels is het proces van de ver-Israëlisering van de Nederlandse politiek waar ik al eerder over schreef, een nieuwe fase ingegaan met Uri Rosenthal als minister op de post van Buitenlandse Zaken. Wat dit betekent voor de opstelling van Nederland zal de tijd leren.

Etentje

Dan het bewuste etenje dat aanleiding was om de rechtbank een tweede keer te wraken. Het is belangrijk om te weten wie wat deed die avond. De gastheer was een Midden-Oostendeskundige genaamd Bertus Hendriks, niet bepaald een vriend van Wilders zoals Moskowicz zelf al op televisie uit de doeken deed. Hendriks neemt het doorgaans op voor de Palestijnse zaak en staat daarmee lijnrecht tegenover Wilders.

Het is niet duidelijk wat precies het aandeel is geweest van de raadsheer van het Amsterdamse gerechtshof. Hij zou, wordt verondersteld, een poging hebben gedaan om de ‘belangrijkste’ getuige in het Wilders-proces te beïnvloeden, maar hoe en met wat is niet duidelijk. De als doorgaans pro-Israël bekend staande getuige Arabist Hans Jansen was zelf verbijsterd door alle commotie rond zijn persoon. Ik geloof niet dat dit informele etentje de enige aanleiding was voor Wilders en Moszkowicz om de rechtbank te wraken.

Koningin

Een dag na het debat over de regeringsverklaring is duidelijk geworden waar Wilders echt mee bezig is. Wilders ziet in Hare Majesteit de Koningin kennelijk een groot obstakel voor het uitvoeren van zijn politieke agenda. Door het staatshoofd buitenspel te zetten, hoopt Wilders vrijspel te krijgen. Dit is een buitengewoon serieuze en ernstige bedreiging van de constitutionele monarchie. H.M. mag duidelijk van Wilders niet opkomen voor de belangen van alle burgers in dit land.

Antwoord op de problemen?

Mensen die niet in staat zijn voorbij de dorpsgrenzen te kijken, zien in Wilders het antwoord op de problemen die dit land kent. Maar mensen moeten beseffen dat Wilders op geen enkele manier de oplossing kan zijn. De uitzending van Zembla over de PVV-stemmer heeft een aantal dingen duidelijk gemaakt. Wat dat betreft heeft de uitzending ook mijn ogen geopend. De grote onvrede die heerst op vooral het platteland en de frustaties van die mensen deel ik en zij kunnen op mijn begrip rekenen. Ik begrijp heel goed dat de afstand tussen de overheid en burger hierdoor groter is geworden.

Maar ik herhaal wat ik eerder heb gezegd. Wilders’ agenda zal er niet aan bijdragen dat de rijen voor de voedselbank kleiner worden of ouderen meer zorg krijgen in dit land. Er komt niet meer blauw op straat of meer handen aan het bed. Henk en Ingrid zullen nauwelijks profiteren van de economische plannen van het kabinet Rutte-Verhagen. Wilders is net als zijn opdrachtgevers internationaal geörienteerd, niet lokaal. Juist daarom is het noodzakelijk dat de banden van een Nederlandse parlementariër met Israël nauwkeurig worden onderzocht net als de geldstromen die in de PVV kas stromen.

Mijn liefde voor dit land is groter dan die van Geert Wilders. Ik ben verwikkeld in een polemische strijd met populisten, die zogenaamd het beste voor hebben met dit land. Ik ben Ata, beetje burgerlijk ongehoorzaam en al heel wat lentes jong. Mijn naam is seculier, mijn pen messcherp en voel me gelukkig nog altijd thuis in dit land. Ook ik blijf hier!

Lees andere stukken van Ata