Turkije heeft een nieuwe president. Hoewel er in de aanloop naar deze presidentsverkiezingen veel commotie was, leek het voor velen al vast te staan wie als winnaar uit de race zou komen: de volksheld Erdogan. Ook in Nederland is hij populair onder de Turkse Nederlanders. Echter, er staan eveneens steeds meer mensen lijnrecht tegenover de nieuwe president van Turkije, mede vanwege de polariserende taal die hij de afgelopen tijd heeft geuit. De vraag die dan ook rijst is hoe de verkiezingen de onderlinge verhoudingen tussen Turkse Nederlanders zal beïnvloeden.
Het is geen wonder dat in de huidige geglobaliseerde wereld de ontwikkelingen in een land zich niet beperken tot de landsgrenzen. De presidentsverkiezingen lieten en laten Turkse Nederlanders niet onbewogen. Dit jaar mochten Turken in het buitenland voor het eerst stemmen en hoewel de opkomst in Nederland met iets minder dan 6% redelijk aan de lage kant was, zijn de aandacht voor en de gevolgen van deze verkiezingen van veel grotere omvang.
Fysiek hier, mentaal daar?
De afgelopen maanden ben ik bijna dagelijks gaan inzien hoezeer Turkse Nederlanders, inclusief ikzelf, zich met Turkse aangelegenheden bezighouden. Hoewel het merendeel van de onderwerpen de Turkse politiek aangaan, voelt het gros van de Turkse Nederlanders zich betrokken bij de onderwerpen en vertegenwoordigd door de Turken aldaar. Kennelijk is de liefde wederzijds aangezien Turkse Kamerleden de afgelopen maanden ook Nederland hebben bezocht en in verscheidene moskeeën hebben gesproken, waarbij zij ook retoriek vergelijkbaar met die van Erdogan hebben geuit. De ontwikkelingen daar worden hier dus op de voet gevolgd en de sympathie voor een sterke leider wordt zodoende ook overgedragen aan Turkse Nederlanders. En met succes, aangezien bijna 78% van de stemmers in Nederland voor Erdogan heeft gekozen. Dat is 26% meer dan in Turkije.
Waar de schoen wringt
Dit is dan ook waar de schoen wringt. Hoewel het om de eerste democratisch gekozen president van Turkije gaat, werden op weg naar Erdogans ‘nieuwe Turkije’ deze presidentsverkiezingen en de lokale verkiezingen van afgelopen maart als de strijd voor de milli irade (‘de wil van het volk’) gelanceerd. Dit was, aldus Erdogan, ‘een nieuwe fase die even belangrijk is als de Bevrijdingsoorlog’. In de Turkse Bevrijdingsoorlog, vlak na de Eerste Wereldoorlog, werd het volk, in al zijn diversiteit, opgeroepen te mobiliseren tegen de vijand van buitenaf die een eind aan Turkije wilde maken. Hier werd in grote getale, en met succes, gehoor aan gegeven. Nu bijna een eeuw later zouden de vijanden – Europa (Nederland incluis), Amerika en Israël werden expliciet genoemd – die destijds afgehouden werden, met een interne vijand samenspannen en het gemunt hebben op het succes van Erdogan en consorten. Een ‘alles of niets’-gevecht dus. Bijzonder is dat dit soort taalgebruik pas dagelijks werd gebezigd nadat er in december 2013 een grootschalig corruptieschandaal uitbrak waarbij een arrestatiebevel voor vier zonen van ministers van de AK-partij (AKP) was.
Wanpraktijken en diens naschokken in Nederland
Wanneer we de ontwikkelingen in Turkije bekijken – Turkije werd lange tijd als ‘de rijzende ster’ gezien – zien we dat bij de oprichting van de AKP gezegd werd dat het om een centrumpartij ging, wel vanuit islam geïnspireerd, maar men zou er voor iedereen zijn. Tijdens de eerste twee perioden werd deze belofte grotendeels waargemaakt en volgde de ene positieve stap na de andere. Van de laatste periode kan dat helaas niet meer gezegd worden. Het tijdperk van het omarmen van het gehele volk lijkt voorbij te zijn. De premier van het algehele Turkse volk schroomde niet om de oppositie menigmaal weg te zetten als ‘islam-vijanden’, de betogers van Gezi-park als schooiers (çapulcu), de Hizmetbeweging, die de interne vijand zou moeten voorstellen, als een maffiabende, landverraders en zelfs huurmoordenaars. Daarnaast hebben yezidi’s, alevieten, Zaza-Koerden, Armenen en nog vele andere (bevolkings)groepen er ook van langs gekregen. Met andere woorden: anders zijn en andere opvattingen erop nahouden, werd haast op de automatische piloot gecategoriseerd als fout.
De nieuwe trend van uitsluiten en denigreren brengt ook mensen in Nederland lijnrecht tegenover elkaar. In mijn omgeving heb ik dit meerdere malen waargenomen. Sommigen zijn niet meer welkom in een moskee omdat ze zouden sympathiseren met X, anderen geven aan dat er ruzie en verdeeldheid is ontstaan met ouders vanwege pro/anti-Erdogan sentimenten. Sommigen zijn verbaal aangevallen (tijdens een toespraak van een AKP-parlementariër in Zaandam) en ik ken zelfs mensen die bedreigd zijn en daar aangifte van hebben gedaan. Dit speelde wellicht meer tussen de Turkse Nederlanders onderling, maar breder getrokken waren de UETD (Europese tak van de AKP met ook een Nederlandse vertegenwoordiging) betrokken bij de protesten in Almelo tegen ‘een Armeens genocidemonument’, samen met de Turkse Consul-Generaal en moskeeën van Diyanet.
Vrijdagpreken werden in het land gewijd aan het belang van deelname aan het protest in Almelo en vanuit vele moskeeën werd met bussen naar Almelo gereisd. Waar ik nog niet genoeg zicht op heb is of de visie op Nederland(ers) veranderd is, aangezien Nederland ook binnen de categorie van de externe vijand (Europa/Westen) valt. Buiten kritiek op de Nederlandse media die enkel negatief zou berichten over Erdogan, heb ik daar geen aanwijzingen voor.
De toekomst
De mist rondom mogelijke wanpraktijken waarbij de AKP betrokken lijkt te zijn, is nog niet opgetrokken. Zo kan bijvoorbeeld het onderzoek naar het corruptieschandaal niet gecontinueerd worden. Politieagenten die uitvoerig onderzoek hebben gedaan en hiervoor bewijs hebben vergaard, zijn eerst weggezet als een interne vijand en/of op non-actief gesteld en een week voor deze verkiezingen werden vele agenten opgepakt. Na het verstrijken van de wettelijke termijn voor voorarrest werd een groot deel zonder overtuigend bewijs weer vrijgelaten, waarbij sommigen zelfs niet eens verhoord waren. Dit bevestigde het beeld van sommige analisten die de arrestaties als een verkiezingsstunt zagen. Deze rare gang van zaken bij het gerecht werd mede mogelijk gemaakt doordat de deskundige rechters die zich over corruptie bogen, enkele weken geleden vervangen waren door ‘super strafrechters’ met vergaande invloed, bovenal aangewezen door Erdogan en co. Dit roept dan ook bij critici vraagtekens op over in hoeverre het gerecht nog zijn onafhankelijkheid kan bewaren in de toekomst. Om over de onafhankelijkheid van de Turkse media nog maar te zwijgen.
Tijdens zijn overwinningsrede sprak Erdogan het volk toe: “Vandaag heeft de milli iradeopnieuw gewonnen”. Ik vraag mij af welke koers na vandaag gevoerd zal worden. Zal de oude trend van omarmen weer omarmd worden? Of gaat, met de toename van nog meer macht en bevoegdheden, de trend om nieuwe vijanden uit te roepen doorgezet worden en wellicht zelfs nieuwe proporties aannemen? Misschien nog belangrijker voor ons hier: wat gaan de Turkse Nederlanders doen, en gaan de ontstane onderlinge wonden nog geheeld worden?
Wat mij in ieder geval wel duidelijk is, is dat waar tijdens de vorige Bevrijdingsoorlog het Turkse volk in al zijn diversiteit samenspande tegen externe vijanden, tijdens de huidige ‘Bevrijdingsoorlog’ het diverse volk steeds meer verdeeld raakt in groepen die eigenlijk niet zóveel van elkaar verschillen. Ook hier in Nederland.
Dit stuk is ingezonden door Ahmet Kaya. Ahmet Kaya is promovendus aan de Radboud Universiteit en doet onderzoek naar meervoudige identiteiten en loyaliteiten. Dit stuk verscheen eerder ook op Nieuwwij.nl.
Redactie
Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!Lees andere stukken van de WBH Redactie
19 Reacties op "Verkiezingen in Turkije: naschokken in Nederland?"
Ik ben marokkaan. Maar erdohan is mijn held als het gaat om politieke leiders in een islamitisch land. Ja dat is Turkije nu eenmaal wat anderen er ook van willen zeggen. Ben trots op die man dat hij zegt wat we allemaal denken. De vinger in de juiste richting wijst als het gaat om de vijanden van de islam.
De reat van ” islamitische” lijers zijn slappe hap en allah zal ze ooit twr verantwoording roepen en ze vragen wat ze voor de oemma hebben gedaan.
Ik zeg vaak tegen turkse mensen die sceptisch kunnen zijn. Vergelijk erdohan.met elke andere leider in de regio en zelfs in het westen en wees trots. Trots als een turk. Want wat zijn jullie trots en soms ook terecht als het gaat om een leider die durft te praten en te zeggen wat hij wil.
Hij zal vast ook van alles op zijn kerfstok hebben. Dat begrijp ik. Maar dat heeft iedereen. Hij doet tenminste nog zijn mond open.
Go erdohan. Tkye nr. 1
“Wat mij in ieder geval wel duidelijk is, is dat waar tijdens de vorige Bevrijdingsoorlog het Turkse volk in al zijn diversiteit samenspande tegen externe vijanden,”
Dit is historische nonsens van de bovenste plank. Valt in de categorie in Nederland zat iedereen in het verzet tijdens WII.
Erdogan is een straatvechter en heeft een grote mond, een flapuit die zichzelf vaak in de problemen brengt door eerst te praten en dan na te denken.
Daarnaast corrumpeert macht en dus zullen er lui tot in de hoogste partijgelederen zijn uit de Ak partij die zich ongetwijfeld zich schuldig hebben gemaakt aan nepotisme, corruptie, machtsmisbruik etc.
Ik ben geen fan van Erdogan en de strategische blunder die hij inzake Syrië heeft gemaakt is er een die in mijn ogen afbreuk doet aan alles wat hij bereikt heeft. Een grote smet op zijn blazoen.
Hoewel ik de politieke situatie in Turkije niet door en door ken volg ik de ontwikkelingen daar redelijk. Je zou de bevolking grofweg in twee kampen kunnen indelen:
Pro en anti Erdogan. Beiden kampen hanteren onfrisse praktijken in het belasteren en besmeuren van elkaar. In de media worden allerlei complottheorieën ontvouwen, beschuldigingen geuit, paranoïde alom etc. Voor een buitenstaander is het gissen in wat op feit berust en wat gewoonweg laster is. Zoals zo vaak zal de waarheid ergens in het midden liggen en hebben beide kampen boter op hun hoofd.
Wat bij het anti-Erdogan kamp wringt is dat de man bij een groot deel van het electoraat onverminderd populair is en dat geldt niet alleen voor de getrouwen van de Ak partij maar ook voor heel veel andere turken. Dat is iets dat zijn tegenstanders hem kennelijk niet kunnen en willen vergeven.
De overgrote meerderheid van de Turkse bevolking is religieus/conservatief. De AK partij heeft die mensen niet alleen een stem gegeven maar hen ook meer welvaart gebracht, beter bestuur, betere infrastructuur etc. En zolang de AK partij dat blijft leveren zo lang zullen die kiezers keer op keer de AK partij belonen in het stemhokje.
Dat Erdogan autocratische trekjes vertoont en polariserende toespraken houdt? Dat deert hen niet. Dat lui in de AK partij zich wellicht schuldig maken aan onbehoorlijke zaken? Ach ze zijn niet anders gewend van Turkse politici. Zolang het de spuigaten niet uitloopt en de Ak partij levert wat ze beloofd zolang zullen zij schouderophalend voorbij gaan aan de beschuldigingen van lui uit andere politieke kampen.
Opvallend stuk geschreven door een pro Gulen aanhanger, waardoor de standpunten aangaande Erdogan exact vanuit het perspectief van de Turkse oppositie is geschreven. Dit is niets dan een gekleurd betoog waarin weinig feiten zijn opgesomd. Jammer dat je dergelijke schrijvers onder je hoede moet scharen, Emili is er ook een van. Diversiteit in opinie stukken is welkom, maar direct aan de Gulen beweging gelieerde mensen dergelijke stukken laten inzenden getuigt van weinig inzicht.
Ongelofelijk dat mijn reactie is verwijderd omdat ik kritiek heb geuit op jullie schrijver Ahmet Kaya. Nogmaals jullie hebben een gekleurd opinie stuk geplaatst gezien de betreffende schrijver in Turkse kringen gelieerd is aan de Gulen beweging. Geen enkel betoog kan derhalve onpartijdig en onbevooroordeeld zijn nu enkel Gulen argumenten worden gepropageerd. Het spijt me wijblijvenhier redactie, k had jullie inzicht en acceptatie van zelf reflectie werkelijk hoger ingeschat. Jullie zijn toch juist van het vrije woord, waarom reacties verwijderen? Belachelijk.
“Democratie is slechts de trein die wij nemen totdat wij op onze bestemming zijn aangekomen. Minaretten zijn onze bajonetten, de koepels onze helmen, de moskeeën onze kazernes en de gelovigen onze soldaten.”
Heeft deze man dit echt gezegd, of is dit uit zn verband gerukt, dan wel verzonnen?
Beste allen,
Dank voor jullie reacties.
Hoewel ikzelf ook graag een sterke en eerlijke leider binnen de islamitische wereld had gezien die een waardig voorbeeldfiguur is, vrees ik dat dat niet opgaat in het geval van Erdogan. Eerder was ik dat wel van mening, maar niet meer. Om dit enkelvoudig weg te zetten als een pro versus anti strijd is te kort door de bocht.
Om maar een voorbeeld te noemen:
Helaas spreekt de beste man met gespleten tong.
Zijn welbefaamde ‘one minute’ uitlating luidde als volgt, en ik citeer, “Geachte Peres, je bent ouder dan ik. Je verheft je stem te veel. Ik weet dat dit komt omdat je je schuldig voelt (sucluluk psikolojisi). Ik zal mijn stem niet dermate verheffen, daar kun je zeker van zijn. Wanneer het aankomt op doden, dan zijn jullie daar experts in. Ik weet hoe jullie kinderen op het strand doden en beschieten.”
Iets later sprak hij de volgende woorden uit: “Op geen enkel manier heb ik het Israëlische volk, noch diens president Peres en ook niet het joodse volk ten doel gehad. Mijn opmerking was aan de moderator gericht. Het was een reactie tegen de dagvoorzitter.”
Zie deze video, 3.01 – 3.57min: https://www.youtube.com/watch?v=lgLJIGrT_xM
Als je mij niet vertrouwt kun je een Turkse bekende de vertaling na laten checken :)
@jago,
Wel correct citeren:
“The mosques are our barracks, the domes our helmets, the minarets our bayonets and the faithful our soldiers…”
Dat van: Democratie………………………… aangekomen. Heb je dat zelf verzonnen of overgenomen van een of andere islamofobe site?
Overigens komt het citaat van Erdogan uit een gedicht van deze man:
http://en.wikipedia.org/wiki/Ziya_G%C3%B6kalp
Zijn boeken en werken werden gewoon destijds ( waarschijnlijk nog steeds) op scholen in Turkije onderwezen. De man wordt door Kemalisten en nationalistische secularisten in Turkije als een van de grondleggers van de seculiere Turkse staat gezien en het Turkse nationalisme.
Kennelijk mocht destijds van de seculiere kemalistische politieke orde en”rechtsorde” een islamitisch georiënteerde politicus als Erdogan geen seculiere nationalistische dichter citeren tijdens toespraken.
@Ahmet Kaya,
Wat wil je ons nu duidelijk maken?
Dat politici in de regel politiek bedrijven ( lees: er meerder gezichten en standpunten op nahouden naar gelang het publiek dat ze toespreken of voor zich willen winnen, hun kiezers vaker wel dan niet bedriegen, goed voor zichzelf zorgen etc.) en Erdogan dat dus ook doet?
Erdogan is een politicus en daarmee behept met alle nare trekjes die kennelijk behoren bij dat beroep. Politici met een schone handen komen niet ver!
De vraag die je moet stellen is: Zijn de politieke tegenstanders van Erdogan in Turkije beter of slechter?
Voor zover ik dat kan beoordelen zijn ze geen haar beter of zelfs slechter een enkele idealist en ware democraat daargelaten maar die overleven de slangenkuil van de Turkse politiek toch niet.
De overgrote meerderheid van Turken die stemmen op Erdogan en de AK partij doen dat om dezelfde reden als overal in de wereld: De Erdogan en de AK partij leveren.
Dat Erdogan en de AK partij niet helemaal zuiver zijn in hun doen en laten zal de meeste kiezers een worst zijn. Zij zien hun land op allerlei gebieden vooruitgaan en zij weten dat politici van andere partijen het spel net zo onzuiver of nog erger zouden spelen.
Beste Nermin,
Ik nodig je hierbij graag uit een onderbouwde mening te schrijven en ik ben ervan overtuigd dat WijBlijvenHier deze zal publiceren. Why not?
Helaas mis ik in jouw reactie de argumenten waarom je denkt dat het een enkelzijdig bericht is. Door enkel ‘pro Gulen aanhanger’ te zeggen heb je nog geen argument onderuit gehaald of mij tot inkeer gebracht. Tevens heb ik mijn betoog onderbouwd met bronnen, graag ook dat in acht houden.
Als je tevens oplet, zul je júist zien dat dit een poging is makkelijke classificaties als pro-X, anti-Y uit de weg te gaan; en mensen bewust te maken dat de Turkse politiek mensen in Nederland tegenover elkaar opzet. Ik denk dat je het met mij eens bent dat dat wel het laatste is waar we hier behoefte aan hebben. Of vergis ik mij?
@ Mohammed Boubkari
jouw citaat:
‘Erdogan is een politicus en daarmee behept met alle nare trekjes die kennelijk behoren bij dat beroep. Politici met een schone handen komen niet ver!’
Dus als politicus zou men de moslimidentiteit even opzij kunnen leggen en de handen vuil kunnen en mogen maken aan corruptie, zelfverrijking, onrechtvaardigheid, polarisatie etc. terwijl een doorsnee moslim zich hiervan moet weerhouden? Waarom heeft Khalifa Omar ibn al Khattab voor een enkel kledingstuk zich dan moeten verantwoorden aan de Umma voordat hij door kon gaan met zijn preek? Of hebben de Islamitische waarden en ethiek zoals rechtvaardigheid, oprechtheid en integriteit vandaag de dag hun geldigheid verloren? Helaas praat je hiermee al die gruweldaden goed en dat is best een gevaarlijke zaak. Want Islamitisch gezien heeft dit gedachtegoed geen been om op te staan.
En tevens een partij die beweert de ‘ware moslims’ te representeren en de Islamitische waarden uit te dragen zou mijn inziens meer oprechtheid kunnen vertonen in het manifesteren van die waarden, ipv zich bij elke fout te verschuilen onder het ‘conservatief islamistische’ karakter van de partij.
@Mehmet Day,
Waar heb ik beweerd dat een moslimpoliticus zijn islamitische identiteit moet opgeven of zelfs maar islamitische waarden en normen naast zich neer moet leggen?
Ik leef in de realiteit en probeer die realiteit te duiden voor zover dat mogelijk is. Dat de realiteit en het ideaal zoals wij dat graag zouden willen zien vaak mijlen ver uit elkaar liggen is helaas een feit. Maar dat is altijd zo geweest en behoort kennelijk tot de menselijke conditie.
Moeten we daarom die realiteit maar negeren? Of moeten we zo goed mogelijk proberen die realiteit te duiden?
Overigens is Erdogan met als zijn gebreken onvergelijkbaar met de bebaarde psychopathische clown. De eerste is een democratisch gekozen premier en president die wat je ook van hem mag vinden zijn land in de vaart der volkeren heeft opgestoten. De laatste is niet meer dan een bloeddorstige crimineel!
Beste Mohammed begrijp ik het goed dat je laatste zinnen refereren naar Umar radiAllahu anhu? In dat geval denk ik dat we zijn uitgepraat en nodig ik je uit in fatsoen en ahlaak te verdiepen en die te internaliseren.
@Mehmet Day.
Beste Mehmet dat begrijp je zeer zeker niet goed. Ik schrijf in de tegenwoordige tijd! Drie keer raden op wie ik doel?
Heb je dat zelf verzonnen? Zo heerlijk neerbuigend.
Google eens op democracy Erdogan en train. Allemaal islamofobie waarschijnlijk.
@Jago,
Het is dus neerbuigend om mensen te wijzen op het verkeerd citeren van iemand? Dus je kunt goed googelen? Wel googel voor ons eens een internetpagina waarin letterlijk dit citaat staat uit zijn speech van 1997 wordt geciteerd:
““Democratie is slechts de trein die wij nemen totdat wij op onze bestemming zijn aangekomen. Minaretten zijn onze bajonetten, de koepels onze helmen, de moskeeën onze kazernes en de gelovigen onze soldaten.”
Deze pagina telt al vast niet:
http://www.pvv-groningen.nl/index.php/nieuws/595-minaretten-zijn-onze-bajonetten
Ahmet Kaya is vrijwilliger bij http://www.platformins.nl en de Dialoog Academie. Beide zijn stichtingen van de Gulen beweging. Sinds de ruzie tussen Erdogan en Gulen is de gulenbeweging een anti-erdogan offensief begonnen via alle mogelijke kanalen. Ik vraag me af welk doel Ahmet Kaya precies dient.
Wat mij in ieder geval duidelijk is dat dit artikel verre van objectief is.
De schrijver is een lid van de Gülensekte (Platform INS) en heeft zo te zien de opdracht gekregen van een grote broer om een artikel te schrijven over Erdogan. In de afgelopen tijd heeft Israël Gaza met de grond gelijk gemaakt, toen was het wel muisstil bij de Gülensekteclub Platform INS.
http://wijblijvenhier.nl/25991/turkije-altijd-nummer-1/
Interessant stuk. Zeer positief. Nu ineens niet meer te zien. Ik was het nog eens aant overlezen.
@jago,
Nog steeds naar dat citaat aan het googelen?