Deze week stuurde de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK), Piet Hein Donner, een brief aan de Tweede Kamer. Hij informeerde hen hierin over de keuze van het Verwey-Jonker Instituut om een opdracht tot onderzoek terug te geven. Dit onderzoek had betrekking op het ‘pedagogisch klimaat’ van lespraktijken in moskeeën. De reden is dat er geen medewerking is geweest vanuit de moskeeën om het onderzoek tot stand te laten komen en er ook geen uitzicht op medewerking blijkt te zijn. En zoals het hoort wanneer het woord ‘moskee’ in de politieke arena genoemd is, viel weer iedereen over elkaar heen om hier een uitgesproken mening over te hebben of artikelen over te schrijven.
Vooropgesteld: als het aan mij ligt, zouden juist Islamitische organisaties de meest transparante organisaties moeten zijn. Je zou ieder onderzoek naar het pedagogisch klimaat met open armen moeten ontvangen en hen vol trots de mooie, moderne en schone lokalen kunnen laten zien. Je zou ze op ieder moment een les kunnen laten bijwonen en daarna de complimenten over de stijl van lesgeven op een bescheiden manier in ontvangst nemen. Dat is nu niet de realiteit en dat is een probleem. Ook ik heb niet het vermoeden dat het onderzoek geen doorgang heeft kunnen vinden omdat de Islamitische organisaties uit bescheidenheid hun kwaliteiten niet wilde tonen. Er is nog een hoop te doen.
p>Maar laten we wel de zaken in perspectief blijven zien; waar hebben we het nou eigenlijk over?
Tofik Dibi vertelt ons via zijn tweets dat hij mondelinge vragen heeft ingediend over de weigering van moskeeën om mee te werken. Een opvallende formulering, omdat het ministerie van BZK in haar brief in het geheel niet spreekt van ‘weigering’ door de moskeeën en deze omschrijving ook een onjuiste aanduiding vindt van de situatie. Omdat de lessen in de moskeeën nu eenmaal buiten de verantwoordelijkheden van de inspectie plaatsvinden, hoeven de moskeeën simpelweg niet mee te werken. De brief van BZK stelt dat de onderzoekers “geen concrete afspraken tot het verrichten van onderzoek (hebben – red) kunnen maken”. De formulering dat de moskeeën weigeren mee te werken, wat het ministerie van BZK zelf een onjuiste interpretatie van haar brief acht, is ook gebruikt door bijvoorbeeld de NOS.
Kindermishandeling?
Omroep Brabant doet er nog een schepje bovenop en plaatst een artikel met de titel “Moskee weigert onderzoek kindermishandeling” van de hand van journalist Robert te Veele. Niet alleen vermeldt hij ten onrechte dat het ministerie schrijft dat de moskeeën weigerden mee te werken, het is nu ook ineens een onderzoek naar kindermishandeling geworden. Echter, het onderzoek dat Verwey-Jonker instituut poogde uit te voeren ging over het pedagogisch klimaat. Het ministerie van BZK benadrukt dan ook dat het voornamelijk ging om het onderzoeken of de omstandigheden waarin les wordt gegeven voldoende zijn, “denk aan voldoende licht, voldoende ventilatie en of het schoon is”, aldus de persvoorlichter.
Akkoord, we konden wel verwachten dat het Verwey-Jonker Instituut in haar onderzoek het onderwerp ‘fysieke straffen’ met enkele zinnen zou bespreken. Denk bijvoorbeeld aan haar onderzoek naar lessen in de alWahda Moskee waarbij het instituut benoemde dat fysieke straffen niet voorkwamen (pagina 72). Maar dat verheft ‘fysieke straffen’ niet ineens tot de kern van het onderzoek.
Landelijk onderzoek?
Opvallend is ook dat bijvoorbeeld journaliste Marlou Visser in een artikel op Elsevier.nl spreekt over een ‘landelijk onderzoek naar moskeeën’ dat nu op niets is uitgelopen. Dat zou komen omdat moskeeën in Amsterdam en Tilburg niet mee wilden werken. Vreemd, dat een landelijk onderzoek, in een land met ruim 450 moskeeën, niet kan worden uitgevoerd omdat moskeeën in twee steden niet meewerken. Zo vreemd is dat niet, als je bedenkt dat dit ‘landelijk onderzoek’ in feite een onderzoek was naar in totaal slechts twee moskeeën, de El Oumma Moskee in Amsterdam-Slotervaart en de moskee van Ahmed Salam in Tilburg-Noord. Toegegeven, de twee moskeeën liggen hemelsbreed zo’n 90 kilometer uit elkaar, maar om dat nou een ‘landelijk onderzoek’ te noemen?
Bij het Parool wisten ze nog niet over welke moskee in Amsterdam het nu eigenlijk ging, dus zij plaatsten voor het gemak maar een foto met naam en toenaam van de el Tawheed moskee bij hun berichtgeving. Een moskee die verder niet in het artikel wordt genoemd en die vooralsnog ook niet aan dit onderwerp gekoppeld kan worden. Maar ach dat doet er verder niet toe (toch?).
In Amsterdam was het nieuws over de weigering van de twee moskeeën voldoende reden voor GroenLinks gemeenteraadslid Fenna Ulichki om aan het college te vragen over welke moskeeën in Amsterdam het gaat. Een goede keuze als je een beetje in de spotlights wilt staan, maar een vreemde keuze als je werkelijk een antwoord op je vraag wilt hebben. In plaats daarvan belde ik met de eerder genoemde persvoorlichter van het ministerie van BZK welke het mij direct kon vertellen (dacht ik mooi een scoop voor WijBlijvenHier te hebben, bleek de Amsterdamse zender AT5 het enkele minuten voor mijn telefoongesprek ook op haar website gepubliceerd te hebben).
Fabel?
En zo blijft er maar weinig over van het hele verhaal. Er was geen landelijk onderzoek, maar een onderzoek naar slechts twee (van de meer dan 450) moskeeën. Het was geen onderzoek naar kindermishandeling, maar een onderzoek naar het pedagogisch klimaat. Er was geen sprake van weigering om zich aan een onderzoek te onderwerpen, men is gewoon niet tot goede afspraken gekomen. En gemeenteraadsleden hoeven eigenlijk helemaal niet het college van Amsterdam vragen te stellen als de antwoorden gewoon bij de persvoorlichting van het ministerie van BZK te verkrijgen zijn.
Shariapraktijken?
Intussen denkt half Nederland van de media te hebben vernomen dat vele moskeeën ieder onderzoek naar vermeende (en dus aanwezige) kindermishandeling tegen probeert te gaan. En bedankt.
En de PVV? Die stellen inmiddels vragen aan de minister van BZK op basis van een artikel in de Telegraaf (bij gebrek aan research) over “moskeeën (..) die weigeren deel te nemen aan een onderzoek naar shariapraktijken”. Het moet niet mooier worden.
Waarom…?
Na dit alles heb ik eigenlijk nog maar drie dingen die ik mezelf afvraag. Waarom besloot het ministerie om de Tweede Kamer pas op 14 januari in te lichten over een beslissing die al 45 dagen eerder plaats had gevonden? Verder, zijn de desbetreffende moskeeën ingelicht over de verzending van deze brief zodat ze zich konden voorbereiden op de media aandacht die nu ineens op hen af komt? En waarom lees ik eigenlijk nog het nieuws als er zo weinig van lijkt te kloppen?
18 Reacties op "Waar hebben we het nou eigenlijk over?"
Goed stuk. Van de mug en de olifant. Maar het ging natuurlijk wel om het aan het licht brengen van lijfstraffen. ‘Pedagogisch klimaat’ is verhullend taalgebruik, net als in Frankrijk ook keppeltjes verboden moesten worden omdat de hoofddoekenwet anders discriminerend zou worden. Dit blijkt ook wel uit het alternatieve voorstel om nu via jeugdgezondheidszorg kindermishandeling bij de doelgroep te willen opsporen.
Je hebt het belangrijkste punt niet benoemd, namelijk dat als er vermoedens zijn van strafbare feiten dat men dan maar gewoon een strafrechtelijk onderzoek moet doen.
Dat gezegd hebbende, de overheid heeft niets te zoeken in onze moskeeën met hun onderzoekjes. Het gaat hier namelijk helemaal niet over “kindermishandeling” (van een tik met een lineaal ga je echt niet dood hoor), het gaat hierom dat men controle wilt uitoefenen over wat er inhoudelijk wordt onderwezen in de moskee.
Volwaardige democratisch burgers zouden een dergelijke incursie van de overheid, niet accepteren.
Mijn complimenten weer Dhr. Wildeman, voor het laten zien hoe een professional (journalist) te werk had kunnen/moeten gaan. En voor de waarheden die u boven tafel haalt. Dank u wel dat u er bent. :)
Het verbaast me niet dat de meeste moslims (jongeren) steeds meer geloven dat er bewust leugens over hen verteld wordt en daardoor steeds opstandiger/radicaler worden.
Jammer dat u niet meer bereik heeft..
De waarheid is niet belangrijk, perceptie wél..
Weigering of niet?
In de brief van 14 januari 2001 van minister Donner aan de Tweede Kamer staat het volgende:
“Het Verwey-Jonker instituut ziet zich tot teruggave van de opdracht genoodzaakt nadat het niet mogelijk gebleken is om het onderzoek in twee moskeeën in Amsterdam en Tilburg te verrichten. De onderzoekers hebben geen concrete afspraken tot het verrichten van onderzoek kunnen maken met de moskeebesturen, ondanks inspanningen van het Verwey-Jonker instituut zelf, alsmede enkele bemiddelingspogingen door FORUM en een toezegging van een van de moskeebesturen tot het verlenen van medewerking tijdens een overleg over dit onderzoek met de toenmalige minister voor Wonen, Wijken en Integratie.”
Uit bovenstaande passage lijkt het me duidelijk dat de betreffende moskeeen wel degelijk hebben geweigerd om mee te werken aan onderzoek. Daar kan natuurlijk best een goede reden aan ten grondslag liggen. Echter, dat je niet tot nadere afspraken kunt komen, betekent natuurlijk uiteindelijk dat het verzoek om onderzoek is afgewezen en daarmee dus geweigerd. Ik kan er niks anders van maken.
Wat opvalt is dat erin de berichtgeving in de pers geen argumenten naar voren waarom de moskeeen onderzoek hebben geweigerd. Ik weet niet of de betreffende moskeeen hierover een publieke verklaring hebben afgelegd. Wellicht zou dat meer duidelijk maken.
Een kritische blik blijft noodzakelijk denk ik. Dit, zowel naar de Nederlandse overheid, naar (besturen van) Moskeeen, als naar de pers.
Ik heb de (aanvankelijke) beweegredenen, zoals weergegeven in een brief van 31 maart 2010 van Minister Middelkoop aan de Tweede Kamer, van een of beide van de moskeeen inmiddels gevonden:
“Aanvankelijke beweegredenen om niet mee te werken aan een onderzoek, die
tijdens het gesprek naar voren kwamen, zijn onvrede over de kwaliteit en de
methoden van eerder onderzoek naar praktijken in de moskee in 2009 en de
opvatting van het moskeebestuur dat de aanhoudende politieke aandacht voor de
werkwijze van de moskee een inbreuk is op het recht op geloofsvrijheid.”
Mogelijk een terechte reden om het onderzoek te weigeren?
Ik kan overigens in de artikelen van Elsevier nergens iets vinden over een ‘landelijk onderzoek’. Waar staat dat???
Verder, er is wel een onderzoek naar kindermishandeling opgestart. Dat wordt echter niet uitgevoerd door het Verwey-Jonker Instituut, maar door de GGD. Zie de brief van aan de TK van 12 januari 2010 van Minister van der Laan:
“Gezien de effectiviteit van het signaleren van mishandelingen in het
weekendonderwijs in moskeeën in Den Haag, zal GGD Nederland in opdracht van het kabinet een inventariserend onderzoek doen naar mishandeling in het weekendonderwijs in moskeeën.
Daarnaast zal GGD Nederland begin 2010 een bijeenkomst organiseren.”
Hieruit volgt echter nog niet meteen dat er ook mishandelingen plaatsvinden in het weekendonderwijs in moskeeen (in Amsterdam, Tilburg of waar dan ook). Dat zal het onderzoek al dan niet uitwijzen….
dat was het!! Succes met de site!
@5: ‘weigeren’ is een actieve vorm, ‘niet mee werken’ is een passieve vorm. Men kan de moskeeën vooralsnog alleen een passieve houding verwijten (althans, op basis van de nu beschikbare gegevens van het ministerie van BZK).
@7: ik denk dat ze bij Elsevier meelezen ;-) het stond er echt hoor. Gelukkig hebben we de Google Webcache nog om het te bewijzen:
http://www.wildeman.eu/shared_files/20110119_WBH_elsevier.jpg
De berichtgeving van wildeman is nog subjectiever dan de aangehaalde berichtgeving in aangehaalde media
Maak het wat uit is Opjectiever in de vberichtgeving en geeft aan dat er waarschijnlijk 2 onderzoeken door eljkaar wordt gehaalt
Als het alleen om kwaliteit gaat dan
hebben ze het recht dit te weigeren en geven ze ook de juiste argumenten aan.
Wanneer het om mishandeling gaat en er wordt geweigerd om mee te werken zet dat te denken. In Nederland mag geen lijfstraffen worden gegeven en daar heeft iedereen zich aan te houden Izz ad-Din Ruhulessin. Ook als je daar een andere mening over hebt en dat heeft niets met godsdienstvrijheid te maken
Nourdeen, wat een tendentieus stuk schrijf je hier. Er zijn immers al de nodige signalen geweest dat er lijfstraffen worden gegeven in moskeeën en dat is in strijd met de wet. In 2009 meldt een gemeenteambtenaar in Amsterdam bijvoorbeeld op dat er 49 dossiers zijn waarin sprake is van mishandeling in de moskee. Marcouch ving vele van deze signalen van ouders op en kwam om deze reden met het onzalige plan deze vorm van onderwijs maar te integreren in de openbaar onderwijs. Je doet alsof het hier alleen maar om verdachtmakingen gaat en bekommert je in je betoog totaal niet om de zwakste partij in dit verhaal: het kind.Je vergeet voor het gemak ook maar even de vele signalen met betrekking tot de El Islam moskee in Den Haag. Nogal logisch dat de politiek dan wil weten of het hier om een gebruikelijke aanpak gaat. Dat mag immers nooit getolereerd worden. Een open transparante houding van de moskee is wel het minste wat je hier mag vragen.
@8: als Elsevier meeleest en vervolgens reeds geplaatste stukken aanpast, bewijst dat dat WBH toch invloed heeft!
het doel van de media is zo veel mogelijk kijk cijfers halen. Als ik in het bestuur van een moskee zou zitten zou ik ook niet meewerken om een simpele reden ,ze gaan toch iets anders van maken dus beter niet mee doen. lijfstraffen in de moskee is passé. welke vader of moeder zou het slaan van zijn/ haar kind toe staan?
Ga aub echte probelemen oplossen
Afgezien van de non-ethische praktijken van de betreffende journalisten, waardoor we weer absurd overtrokken negatief in het nieuws zijn, ben ik het wel eens met sommige reacties hier.
De tik op de hand, de draai aan de oren, al dit soort archaische straffen horen al lang niet meer. Niemand mag mijn kind aanraken, zeker niet in het belang van het leren van zoiets moois. Mooie dingen leer je niet door iemand pijn te doen. Ja het is geen zware mishandeling, er is immers vaak geen zichtbaar en/of blijvend letsel. Maar mishandeling in ruime zin blijft het wel (zeker volgens de wet).
Het lijkt wrang, ik twijfel ook aan de motieven van diegenen die een dergelijk onderzoek in moskeeën willen. Het zal wel weer deel uitmaken van het hele pakket van ‘aanpakken die moslims’. Maar om om die reden de ’tik op de vingers’ te accepteren gaat mij te ver. Niemand raakt mijn kind aan, zelfs de imam niet, hoe ‘alim’ hij ook mag zijn. Ware wijzen hebben geen harde hand nodig om een mooi woord aan onze kinderen te leren.
Dat ze, de moskeeën, voorzichtig zijn met het meewerken aan onderzoeken snap ik trouwens wel. Het begint op een hetze te lijken tegenwoordig.
Aangezien er zoveel negatiefs is geschreven over de katholieke kerk in de jaren 80 en 90 en ook heden ten dage nog, vind ik niet dat we een onderzoek in de katholieke kerk moeten doen naar misbruik. Dat riekt gewoon naar zwartmakerij.
Goed stuk om de media hysterie zichtbaar te maken.
Wicca is jarenlang ook onderwerp geweest van ongewenste overheidsaandacht. Het was bekend, dat de AIVD bij ons geinfiltreerd was. Dat werd ook opgejut door toen nog zeer negatieve media hypes.
Ik heb me daar eerst aan geirriteerd. Uiteindelijk dacht ik, ach, laat de vreemde hond maar snuffelen en ontdekken dat we niet gevaarlijk zijn. Gaat ‘ie tenminste weer weg.
Tegenwoordig acht ik AIVD en media in deze neutraler en zie ik ook de positieve rol die zij kunnen hebben in het veilig houden door aan de kaak stellen van misstanden. Ze zijn mede positiever geworden, omdat er eerst gesnuffeld is en niks gevonden. Laat ze maar op nette, aangepaste manier komen. Wij hebben niks te verbergen.
Het principe – dat sommige stromingen eerder aan potentieel vernederende onderzoeken worden onderworpen dan andere – vind ik pijnlijk en terecht aangekaart. Ik begrijp ook de protesten ertegen.
Toch is het – hoe paradoxaal ook – in sommige opzichten een bewezen gunst. Het dwingt de onderzochte tot een moreel en praktisch hoog niveau van functioneren.
Willen we dat niet allemaal? ;)
hafid 12
je hebt gelijk zo had de katholieke kerk ook moeten reageren.
Goed Abdelkader Benali gisteren bij P&W te horen over de wijze waarop hij pakken slaag mocht incasseren tijdens zijn ‘islam onderwijs’. Ik hoop dat de politiek en justitie er bovenop zit om dit soort praktijken aan te pakken waar ze nog bestaan.
Citaat uit Elsevier:
Het onderzoek werd opgezet na klachten van onder meer minister Van der Laan en de Amsterdamse stadsdeelvoorzitter Ahmed Marcouch (PvdA) van Slotervaart. Hij berichtte over lijfstraffen op weekendscholen.
Deze week werd ook bekend dat de GGD in Den Haag onderzoek doet naar lijfstraffen tijdens koranlessen. Volgens het Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders (SNM) komt dit ook op andere locaties in Nederland veel!!! voor.