Voorpagina Maatschappelijk

Waar is het publieke debat over de IS?

Bij de debatten over de Islamitische Staat in Irak en Syrië (IS) en haar aanhangers in Nederland wordt een minderheid afgeschilderd als een meerderheid; drie opgepakte staatsgevaarlijke moslims in de Schilderswijk kapen het podium van een miljoen moslims.

Zo is er geen sprake van een publiek debat. Een publiek debat is immers voorzien van uiteenlopende meningen van verschillende instanties en personen. Het huidige ISIS-debat zit in een vicieuze cirkel, omdat er alleen aandacht is voor dezelfde (soort) mensen: populistische politici die de gefrustreerde ‘Henk en Ingrid’ terug willen kapen van de PVV, burgemeesters die werken aan een slagvaardig imago en verwarde dwepers die als vrome moslims in beeld willen komen.

De ‘publieke’ IS-debatten zijn allesbehalve publiek. Ze gaan niet eens meer over moslims, maar over een handjevol geradicaliseerde geloofsgenoten. Enerzijds zien we hoe gemakzuchtige politici de inhoud hebben ingeruild voor symboolpolitiek, met als grootste gevolg dat het trekken van onlogische verbanden en veroorzaken van demagogie aan populariteit hebben gewonnen. Anderzijds zien we een klein groepje verstrooide geesten gretig gebruik maken van de media-aandacht, die ze krijgen om hun onzin te verkopen. Onderzoeksrapporten hebben in dit kader plaats gemaakt voor pamfletten, en fatwa’s van eminente islamgeleerden hebben plaats moeten maken voor bekrompen moslims.

Het gevolg van dit onzorgvuldige debat is nu dat onderbuikgevoelens geschaard worden onder ‘publiek debat’. Dit is dan ook goed nieuws voor geïsoleerde tokkie’s; deze kunnen namelijk beëdigd worden tot ‘islamcritici’.

Uitgerekend het groepje extreme lieden dat het debat domineert en het geluid van de moslimmeerderheid overstemd, roept schaamteloos dat moslims zich moeten uitspreken over IS. Als zij zich moeten uitspreken, geef ze dan ook een podium! Wat ook opmerkelijk is, is dat het (bijna) nooit over de islam gaat, maar over IS-bendeleden. In een land waar debatten een ware deflatie ondergaan, komen volwassen publieke debatten niet meer op gang. En dit is zorgwekkend, want hoe verder de moslim-karikatuur komt te staan van de doorsnee moslim, des te zwakker de binding is met de Nederlandse samenleving.

Die zogenaamde publieke debatten met betrekking tot de islam in Nederland, zijn alles behalve publiek: 99 procent van alle moslims krijgt namelijk geen kans om wat te zeggen of te vinden.

Vertel mij: waar is het publieke islamdebat?

Dit artikel verscheen eerder in het Algemeen Dagblad.

Mustafa is geboren en opgegroeid in het ‘’wilde westen’’ van Rotterdam. Zijn roots liggen diep in de grond van de Taurus gebergte van Adana (Turkije). Hij is een bestuurskundige en student Islamitische Theologie. Hij is een rasechte Rotterdammert en zet zich onder meer in voor jongerenbegeleiding, orgaandonatie onder nieuwe Nederlanders en diverse maatschappelijke vraagstukken. Hij bouwt liever bruggen en gaat graag in gesprek met ‘’de ander’’, mits er Turkse thee is natuurlijk.

Lees andere stukken van Mustafa