Wat gaat 2015 ons brengen?

Wij blijven hier, maar wat gaat 2015 ons brengen?

In 2014 bleven wij hier, wat heeft ons  dit gebracht? Nu wenste men elkaar een gelukkig nieuw jaar, maar wanneer is een jaar eigenlijk gelukkig gelukt? Kunnen wij ons hierop voorbereiden, met de kennis van nu en al het opgedane uit het oude jaar? Draagt het bij aan interne ontwikkeling, of vergeten we liefst presto ieder bericht?

Wat heeft het degenen die niet hoeven te roepen dat ze hier blijven opgeleverd dat wij hier bleven? Een ding is zeker: we waren volop in de schijnwerpers, doch hier en daar onderbelicht.

Ik vraag me naarstig af, hebben de moslims die  vrouw met de wijnbar al dood gekregen?

Zou De Metro dit op de voet hebben gevolgd, of zaten ze slechts om een islamitische moordlustige krantenkop verlegen?

Hebben we ook dit jaar te maken met die politieke knudde die onze belastinggelden verkwist aan kamervragen aangaande bescherming van pindakaas als nationaal erfgoed, in plaats van de mooie hoofddoek te omarmen. Of zal een hijabi monoloog hier verandering in gaan beroeren?

Volgens Femke Halsema zijn de zeven extreme vrouwen die zij sprak en ‘documenteerde’, een reële weergave van de strijd die alle vagina’s met een hoofddoek voeren. Daar zij door velen van ons als politica werd bewonderd, is het maar goed dat ze op tijd is gestopt.Wisten wij veel dat zij met zoveel onwaarheden en misplaatste emoties zat volgepropt.

De FIFA kwam terug op haar verbod op het dragen van de hoofddoek in verband met verhoogde kans op nekblessures.

Het jaar dat ze in Arnhem eindelijk het lesmateriaal sluitend hadden voor de cursus ‘hoe herken je een jihadist’, omdat een baard opdoen allang niet meer onder vermomming wordt verstaan.

Betrap de jihadist op zijn ideologie, want ze zijn onder ons. Pak ze op, doe ze verdwijnen, maar laat ze niet naar Syrië gaan.

Of laat ze juist opdonderen.

Van alle hoeken uit de kudde klonk ook het afgelopen jaar weer slachtofferlijk gemekker, terwijl de herder bedwelmd  in een hoekje schaapjes aan het tellen was. Produceerden sommigen onder ons, eigenaardige drek van al dat uit Hollandse glorie gekauwde gras.

Omwille van de smeer likte eentje van ons het zelfs tot Nederlander van het jaar. Zal hij ook in 2015 blijven roepen dat hij het beste met ons voor heeft, en ons wil behoeden voor gevaar?

Niet veel erger is de informant, die ons liet inzien dat dieren zijn als mensen, met dezelfde mensenstreken, en alles doen voor wat fame in een fabelvol courant.

Ondertussen ligt de wolf op de loer, peinzend over welk nieuws hij dit jaar weer het land in zal brengen. Vet en mals zal het niet zijn, maar daar nemen zijn volgers als uitgemergelde hyana’s gaarne genoegen mee.

Om zich wijs te maken dat zij als soort niets tekort komen, werpt hij hen een bedorven aas toe als uitspraak, film of schijnordelijk optreden op tv.

Voor het landsbelang hebben we het Nationaal Racisme Debat. Sympathiek vertier voor die niet inziet dat ‘het’ draait om geld, kennis en macht.  Als in deze niet wordt gedeeld, is gelijkheid niet te bespeuren. Al doen we nog zo ons best contemporain vooroordelen, stempels en hiërarchie te ontkleuren.

Lang genoeg gewacht op de ingedutte herder, stonden een aantal onder ons op, om een verhaal te vertellen over een eerdere generatie die  afreisde naar ver land op zoek naar prosperiteit voor al degenen waar de kudde nu uit bestaat en voorts. Het verhaal was onderscheidend in herkenning, eigenlijk een verademing.

Behoudens de Pauw, die plots om de hoek kwam kijken en hele andere conclusies dan wij wilde trekken vanuit diezelfde waarneming. Hij had het natuurlijk nog niet eens gezien, maar waar hij niet om heen kon was het beeld van de omvangrijke manifestaties, van mensen in duizendtal maal tien.

Met meer dan alleen van onze kudde, liepen we daar in pas marcherend richting de Erasmusbrug voor vrijheid, gesteund door de democratie en meer van zulke ‘geciviliseerde’ wetten.

De betichting van IS en ander terreur verheerlijking, heeft het ophalen van 50.000 euro door de verkoop van vrijheids T-shirts en bovenal de gemoedelijke sfeer niet weten te beletten.

Wij bleven hier, maar gaven het geld weg voor de wederopbouw met als intentie het verrichten van een goede daad.

Wereldwijd gingen veel landen over tot balloteren, over erkennen en torpederen, van iets wat al lang is als een staat.

De innerlijke herder vertelde ons dat hoe extensief het onrecht wenste uit te halen, in de vorm van aanval op een school kinderen of gijzeling van restaurantbezoekers, altijd was daar licht om te komen uit die dalen.

Licht in de vorm van blijk met een bruidsboeket of een gefilmde compilatie van happy muslims.

Ofschoon kwam de kritiek hierop van zuurpruimen uit eigen tros,  en niet van rechts of links.

Het liefst tegen de onaangeraakte diamant, als een parel in een schelp, waardevol en fragiel. Voor hen die het altijd strikter willen, is hoe zij zich kleedt en uitdraagt de enige determinant.

Geen interesse in het hoe en waarom, de islamitische Miss World, daar van namen zij de groots mogelijke afstand.

Op weg naar de landelijke kamers gaat van ons meer dan één partij zich bemoeien met de politiek.

Is dit het jaar dat zij zich zullen inzetten voor echte verbetering en oplossen van discriminatie en onze problematiek?

Van buiten onze kudde moest het een paar keer komen,  vonnissen van gerechtigheid en kunnen waarmaken van dromen. Meer dan eens werd uitgesproken dat onderwijs en stage lopen in zelfgekozen bedekking en kledij een recht is, gebaseerd op humaniteit.

Elkaar verdragen en de ruimte schenken, met zelfs voor Miss Moslima World een klein plekje waar ze haar vrijheid geniet. Gaan de excessen uit de kudde tijdig inzien wat de kracht is van diversiteit.

Wanneer zij de bedekking van hun hart halen, zullen zij het getik  horen van de kapotte klok die tweemaal per dag de juiste tijd aangeeft.

Dankbaar en respectvol voor alles wat geschapen is en leeft.

Uit recent onderzoek is gebleken, dat het zwarte schaap uit ons kudde, het gelukkigst was.

Hoe hard de enfant terrible uit de politiek het tegengestelde riep, was deze ook nog eens de Slimste uit Belgische klas.

Dat dit exemplaar ook culinair een voortouw kon nemen met diverse recent gepubliceerde kookboeken, laat zien dat men niet te maken had met een Tatta die zelfs met alleen water en aardappels een hele pan laat aankoeken.

Misschien ontwaken ooit de herders en laten zij zien dat we niet moeten opgeven in dat eens goed zal zijn wat nu is geweest.

Wetende dat al het nieuwe wat komt van ons ten eerst onbemind en zal worden gevreesd.

We komen er wel, zonder onszelf in het harnas te jagen.

Het is toen geluk heel gewoon was, en onze tijd komt ook wel binnen slechts geduldig en tevreden aftellen van aantal dagen.

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Jamila

Moeder en helemaal verliefd op haar zoontje. Erg gedreven als het gaat om onrecht in het Midden Oosten en ontwikkelingslanden. Haar CV is geheim, dat maakt het mogelijk om te voorkomen dat ze in hokjes geplaatst wordt: slim, succesvol of helemaal niet.

Lees andere stukken van Jamila