Gisteren was een prachtige dag vol liefde, geborgenheid, gezelligheid en geluk. Ik eindigde de dag met het gebed, samen met oma en opa. Daarna ging ik met een glimlach naar huis, de donkere avond in. Geloof, mooie mensen en liefde.
Vandaag, vandaag begon grijs en koud. Gewoon, omdat het grijs en koud was. Grijs en koud kregen echter een hele andere betekenis toen het nieuws begon binnen te sijpelen. Een aanslag. Weer. Toch niet…? Ja, waarschijnlijk wel.
Ik scroll en lees. Ik voel verdriet, verbijstering, verwarring en onrust. Tegelijkertijd. Om de aanleiding, de aanslag zelf en de gevolgen. Voor iedereen.
Duizend gedachten, aan één woord genoeg: rotzooi.
Dan stuit ik op een berichtje. Hetzelfde onderwerp, andere houding. Positief.
Grijs en koud worden voor zover mogelijk nog grauwer. Ik lijk niet de enige te zijn voor wie dit geldt, er wordt ook door anderen ontstemd op het bericht gereageerd. Zij herkennen zich niet in het bericht. Als moslim.
Onder andere liefde wordt vervolgens door de topicstarter aangehaald als argument tegen allen die zich tegen de waarderende toon van het bericht keren. Als je niet genoeg van de profeet vzmh houdt, dan keur je dit soort daden inderdaad af. Dan raak je ontstemd. En anders niet. Liefde die gebruikt wordt om met het vingertje te wijzen.
Liefde. Zo mooi. Is dat wat het met mensen doet? Een aanslag zien als goed? En de dwingende claim die op de betekenis van liefde werd gelegd, ook dat is iets wat deze dag nog wat grijzer kleurt. Ik hou van de profeet vzmh, hoezo wil een ander dan voor mij bepalen dat ik dan zo’n aanslag goed zou moeten keuren?
Eerst werd mijn geloof door misbruik besmeurd, vervolgens was liefde aan de beurt.
Beide zuiver een bron van rust, schoonheid en warmte. Vrede.
Alleen voor sommigen niet.
Ik ga straks naar mijn grootouders, en misschien zullen we weer samen bidden. Rust, schoonheid en warmte. Dat is waar liefde onder andere voor staat, dat is waar de islam onder andere voor mij voor staat.
Sommigen hebben het nieuws ook gezien, en geloven deze betekenis van mij nu niet. Niet meer. Met zo’n aanslag wordt namelijk ook de definiëring van de islam opgeëist. Voor sommigen zal die nu leidend zijn.
Misschien kom ik die sommigen morgen in de supermarkt tegen, of worden we collega’s. Zal het eerste waar deze sommigen aan moeten denken aanslagen en bloederigheid zijn, bij het zien van mijn hoofddoek? Misschien. Dat kan, en hoeft geen probleem te zijn. Wel als die persoon me daardoor vervolgens geen gedag zegt. Geen gedag durft te zeggen, geen vragen durft te stellen, geen kennis durft te maken. Ik hoop dat dergelijke incidenten het niet verhinderen dat we als samenleving toenadering tot elkaar zoeken. Elkaar leren kennen.
Gewoon. Als mens, omdat we uiteindelijk allemaal wel geloven. In liefde.
Kauthar Bouchallikht
Kauthar verhaalt voor diverse media en werkt ook als campaigner, moderator, coördinator en trainer. Dit doet zij met/voor verschillende organisaties, waaronder DeGoedeZaak, OneWorld, De Correspondent, Milieudefensie, Fossielvrij, NieuwWij en Het Parool. Met WijBlijvenHier! produceert ze de multi media podcast Super Moslims, waarvan zij ook een van de hosts is.Lees andere stukken van Kauthar
22 Reacties op "Aanslag Charlie Hebdo: rotzooi en liefde"
Wil mijn ogen en oren bedekken voor de wereld. De problemen van een andere samenleving worden gecategoriseerd onder termen als ‘vrijheid van meningsuiting’ en ‘extremisme’ en iedereen mag er een mening over hebben. Ik wil er geen mening over hebben, ik wil het niet zien en ik wil het niet horen.
Geen uitleg, geen nuance, geen context, geen empathie. De een neemt een leven voor een zaak waarin hij van overtuigd is dat alleen hij het bij het rechte eind heeft, de ander neemt een leven door de persoon te beperken tot een term.
Moord is nooit goed te praten. Politici hun retoriek laten draaien bij een dergelijke tragedie is eveneens zinloos. De moord die gepleegd is, kan zich manifesteren tot moorden die nog gepleegd gaan worden, door het ene gecreëerde kamp of de ander. Dat het voorkomen daarvan misschien wel het belangrijkste goed is, gaat nu veel mensen voorbij, omdat zij misschien wel een mening hebben die zwaarder weegt dan die van een ander. En was dat niet precies de oorzaak van deze misdaad?
Mooi geschreven lieve Kauthar, heel herkenbaar. ik zit er erg mee, vreselijk wat er gebeurd is.
Weet je, ik ben sinds een paar jaar gestopt met lezen van kranten en andere nieuwssites en dat was maar goed ook. Helaas hoorde ik het vanochtend op tv pas wat voor verschrikkelijks in Parijs is gebeurd en eerlijk gezegd wilde ik dat niet eens weten. Want weer heb je zo een kale rat die op de ‘dag vandaag’ zijn walgelijke mening zat uit te spuien.
We kunnen leuk en aardig gaan discussieren, maar de oorlog tegen de Islam is sinds 9/11 begonnen. Daarvoor kenden we geen jihadisten, Syrie-gangers, etc. etc. het is een macht die de communisten hadden afgemaakt (rest nog Noord-Korea, China en Rusland) en nu bezig is met de Islam.
Ondanks de verschikkingen voor de nabestaande en alle slachtoffers die hierna nog blijkbaar moeten volgen, en dat ik het ten zeerste afkeur, kan ik hierover op dit moment nog maar aan 1 ding denken;
Hoe lang kan je een hond slaan voordat ie bijt?
Als mensen zo luidruchtig ergens over uitspreken dan laat het ook zien wat ze net zo nadrukkelijk verzwijgen.
Ik heb liever iemand die zegt het interesseeert me allemaal geen mallemoer dan deze selectieve verontwaardiging.
Alsof een AK-47 een huishoudelijk apparaat is en nu ineens voor iets anders werd gebruikt.
@ Daoud
Als je de Islam zou kennen weet je dat het begrip ‘Hond’ vaak gebruikt wordt als metafoor om bijvoorbeeld een bepaald gedrag te verduidelijken. Islam, noch de moslims, zijn honden, dat is enkel waar de internationale media zich nu schuldig aan maakt. Ik hoef hierbij geen namen te noemen om de ware ‘honden’ nog meer bekendheid te geven.
Even ter verduidelijking, ik schrok toen ik dit als reactie op een nieuwsbron zag:
“Iedere strijd voor de vrijheid leidt, naar de ervaring leert, tot een versterking van het nationale gevoel, van het zelfbewustzijn, maar daardoor ook tot een grotere fijngevoeligheid ten aanzien van anti-nationale personen en stromingen. Toestanden en personen, die men in vredestijd oogluikend toelaat, of dikwijls in het geheel niet opmerkt, worden in perioden van oplaaiend nationaal enthousiasme niet alleen afgekeurd, maar worden op een wijze bestreden, die hun niet zelden noodlottig wordt.”
– Dit is een citaat van pagina 768 uit het boek ‘Mein Kampf’…
Wellicht heeft mijn bovenstaande reactie nog een verduidelijking nodig, omdat het een keiharde vergelijking is.
De internationale media heeft ervoor gekozen om ‘Allahu Akbar’ te koppelen aan terreurdaden en het geweld hiermee te categoriseren als ‘moslimgeweld’. Daarmee lijkt dit eveneens gecategoriseerd te worden met een aanslag van ‘de moslims’ op ‘westerse waarden’. Dat het een incidentele tragedie is, blijft buiten beschouwing. Daarbij is Ahmad Merabet, die op de executievideo te zien was op onder andere de NOS, een direct slachtoffer en moslim. In veel nieuwsitems wordt direct een podium geboden aan bepaalde politieke personen die nogmaals benadrukken hoe Islam de bron is voor het terrorisme. Hiermee maken verschillende nieuwsbronnen zich schuldig aan het koppelen van incidentele gebeurtenissen aan een gehele bevolkingsgroep. Het leven van Nederlanders wordt hiermee onveiliger, omdat dit ruimte laat voor een ‘wij-zij’ stigma en agressie in de kaart speelt.
Het citaat komt uit een boek dat ik zelf nooit gelezen heb, maar enkel de referentie van heb gecontroleerd. Ik schrok toen ik het voor het eerst in een bericht las en vond de beschreven situatie treffend! ‘Vrijheid’ is namelijk waar er centraal over gesproken wordt, wat een kenmerk is van onze ‘westerse cultuur’ (meerdere politiek personen, waaronder John Kerry, benadrukken dit). Het nationale gevoel en de versterking van de nationale identiteit krijgt een impuls, want wat zijn ‘onze westerse waarden’ die bedreigd worden? Wie is mijn vijand: de Islam en moslims (sarcasme: maar niet allemaal hoor!) zijn de tegenstanders van ‘onze culturele waarden’ en zij zijn allemaal potentieel dader! Het tweede deel van de citaat kan men direct linken aan de kritiek op de aspecten van het belijden van het geloof: hijab, religieuze vieringen, de moskee, religieuze kleding, etc. Zaken die in eerste instantie toegelaten worden of zelden opgemerkt, worden plots met woord (en ook daad, zie recente aanslagen op moskeeën in Zweden) bestreden. De laatste zin geeft aan hoe dicht wij zijn bij de heropleving van de ideologie die men heeft gezien als een van de meest gevaarlijke van onze tijd, de (zelf)legitimering van geweld tegen personen met wie wij geen empathie meer delen. Ervaring leert: fascisme kan elk moment, overal ontstaan.
Daarom acht ik de internationale media schuldig, zij bieden een podium voor een nieuwe voedingsbodem voor extremisme. Of het nu in het kamp is van degene die de lezer bestempelt als ‘wij’ of in het kamp dat de lezer bestempelt als ‘zij’.
Elke moslim mag zich vrij voelen om du’a te doen dat een dergelijk scenario uitblijft.
Waar de angst regeert, noemt Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding Dick Schoof, de kans van een terroristische aanslag in ons land; ‘Substantieel’…
Ik heb vandaag getracht de gebeurtenissen van gisteren in een klas met 15-jarigen bespreekbaar te maken. Tot mijn verbazing bleken enkele moslim-meiden veel sympathie te hebben voor deze daad: “ze hebben het over zichzelf afgeroepen’ en ‘dan hadden ze maar niet zo stom moeten zijn; ze waren gewaarschuwd’. Elke poging tot nuancering leidde bij de dames tot niets. Het beledigend afbeelden van de Profeet rechtvaardigde in hun ogen deze slachting zonder meer. Iedereen heeft recht op zijn mening wat mij betreft; ook deze meiden. Maar waar in de Koran kan ik de argumenten vinden waarmee ik deze meiden misschien iets wijzer kan maken? Kan iemand mij helpen?
@Leo Rademakers,
Spare Me the Mockery
We can’t leave this subject without contemplating a very interesting verse that speaks to the heart of the issue at hand. This verse address the Prophet Muhammad ṣallallāhu ‘alayhi wa sallam (peace and blessings of Allāh be upon him) himself. It says:
“We have spared you those who ridicule you” [15:95]
In essence, the Qur’an is telling us that when it specifically comes to the issue of mocking the Prophet [SAW], which is exactly the issue that we are dealing with today. Don’t take matters in your own hands, rather, God will take care of those who mock the Prophet.
http://muslimmatters.org/2012/09/16/39567/
@Leo Rademakers
Zo blijkt maar dat mensen zeggen de profeet vzmh te verdedigen maar eigenlijk geen flauw benul hebben wie hij is en hoe die zich gedroeg.
Als ze eens stil zouden staan hoeveel onzin de profeet vzmh over zich heen heeft gekregen en hoe die daar op reageerde dan zouden ze stijf maar dan ook zeer stijf hun mond houden.
Hier word ik dus misselijk van.
Dankjewel Mohammed Boubkari. Dit is een sterk argument. Mijn oude Koran-vertaling is hier minder duidelijk in, maar op de manier waarop de door jou geciteerde website erover schrijft, kan ik wellicht enige verzachting aanbieden aan deze meisjes.
@Leo
Heb je de CIA martelrapport bespreek proberen te maken of de drone aanvallen onschuldige burgers in Pakistan en Yemen of moeten jouw leerlingen alleen belangrijk vinden wat jij belangrijk vindt? Zo van lekker belangrijk wat voor indruk,die beelden van kapot geschoten kinderen in Gaza en het antwoord van Rutte daarop, het op jullie maakt, nu zijn westerse blanke mensen vermoord, verdomme.
@abdelmajid
Leuk dat jij daar misselijk van wordt maar sta je ook stil bij wat voor bagger islamitische kinderen dagelijks over zich heen krijgen en niemand die hun serieus neemt. Het enige wat ze te horen krijgen is, radicaliseer niet, blaas jezelf niet op. Meer niet. Ga je pubers vergelijken met de Profeet Salla Allahoe 3alaihi wa sallaam? Hun opvoeders moeten zijn voorbeeld nemen en met liefde en geduld hun taak als opvoeder. Luister naar deze kinderen en neem hun boosheid en zorgen serieus ipv wachten tot iemand iets doet en daar dan misselijk van worden.
Waar jij misselijk van wordt, zijn onze jeugd en toekomstige burgers van dit land. Zij zijn het volk. Hoe willen we serieus genomen worden en als gelijkwaardig gezien worden wanneer wij steeds zo minachtend over onszelf praten om maar de uitzondering te zijn die de regel bevestigd.
Practice what you preach, zou de Profeet tegen deze kinderen zeggen, ik wordt misselijk van jullie?
@Jan Cohen
“Als je de Islam zou kennen weet je dat het begrip ‘Hond’ vaak gebruikt wordt als metafoor om bijvoorbeeld een bepaald gedrag te verduidelijken. Islam, noch de moslims, zijn honden, dat is enkel waar de internationale media zich nu schuldig aan maakt. Ik hoef hierbij geen namen te noemen om de ware ‘honden’ nog meer bekendheid te geven.”
Naar aanleiding van jou gedachte dat ik moslims vergelijk met honden het volgende;
Ik heb het inderdaad als een metafoor gebruikt. Degene hier die mij kennen weten dat ik het niet over moslims heb, maar dat kan niet elke voorbijganger weten. Duidelijk een punt waar ik niet voldoende bij stil sta. Voor mij gaat het om elke instabiel persoon die zich, met voldoende stimulans, laat aanzetten tot daden welk niet alleen verboden zijn (ook binnen religie), maar ook nog eens zo totaal schokkerend zijn dat de gewone man niet weet wat ie er mee aanmoet.
In deze grijp ik dan ook even terug op de reaktie van mijn christelijke collega hierop; “De vrijheid van meningsuiting stopt voor mij als het doel van deze vrijheid van meningsuiting alleen maar het beledigen of schokkeren wordt van een bepaalde groep. Als zo een groep lang genoeg hiermee wordt geconfronteerd is het slechts wachten tot er een gek op staat om te doen wat een weldenkend mens nooit in zijn hoofd zou halen.”
Je verdere uitleg maakt voor mij al voldoende duidelijk wat de gevolgen kunnen zijn.
@Leo Rademakers,
Echt, heleboel meiden hebben geen flauw benul over de Islam en zijn voornamelijk gebaseerd op horen zeggen van …
Ik denk dat als je serieus kijkt naar hoe de meiden zich gedragen dat je wel een beeld hebt van hoe serieus ze werkelijk met de Islam bezig zijn.
Maar uiteindelijk hebben ze allemaal liefde en aandacht nodig.
@Saïda
Waar precies in mijn tekst heb ik specifiek dit gericht aan een doelgroep of een bepaalde groepje mensen? of waaruit concludeer je exact dat ik op iemand heb gekotst en dat ik iedereen bagataliseer die niets weet over de profeet vzmh?
Dat van jongeren dat maak jij ervan mijn tekst was in het algemeen bedoeld.
En dat ‘misselijk’ dat is gericht aan dat we ons zelf niet goed hebben onderwezen en onze naasten over de profeet mohamed vzmh en dat we toch over de profeet vzmh durven te praten en zaken te zeggen die voor geen kant kloppen. Dat is wat ik concludeerde uit de tekst van Leo en daarruit vloeide dat woord voor. Mijn tekst is dus in het algemeen en niet specifiek aan een bepaald soort mensen.
Uiteraard geef ik toe misselijk was mischien niet een goede woord maar leg geen woorden in mijn mond die ik niet geuit heb omtrent onze ummah of over onze jongeren dat is nogmaals jouw conclusie en ik heb de toekomstige generatie lief en wens het beste voor hun.
@Abdelmajid
Ik vind het fijn te horen dat je onze toekomstige generatie lief hebt en ze het beste wenst.
@Nordin B
Jij hebt ook liefde en aandacht nodig misschien dat je dan niet zo hard over onze jeugd oordeelt.
Beste Saïda, elke discussie over rechts-extremisme kun je doodslaan door over de holocaust te beginnen. Elke oprechte poging om het gesprek tussen autochtonen en allochtonen op gang te brengen en houden, kun je doodslaan door er meteen weer het Palestijns-Israëlische conflict bij te halen. Natuurlijk is er een verband te leggen tussen dat al 66 jaar voortslepende conflict en de onvrede van veel moslims. Dat begrijp ik en ik heb er ook begrip voor. Maar wat u doet, is mijn -misschien onhandige- poging om met mijn leerlingen in gesprek te blijven, weg te zetten als westerse, gekleurde propaganda. Daar helpt u mij niet mee, daar helpt u die jongeren niet mee en daar helpt u de dialoog niet mee. Sterker nog: u wijst de dialoog af.
In een tweede les waarin ik dit onderwerp ter sprake bracht (ja, ik blíjf het proberen!) waren er uiteraard een paar jongens die Palestina er meteen bijhaalden. Ik heb ze daar ook de ruimte voor gegeven, want dat zit ze hoog. Begrijpelijk. Maar ook blijf ik ze duidelijk maken dat in Nederland, in West-Europa, een scheiding bestaat tussen kerk en staat, dat er vrijheid van meningsuiting is. En gezamenlijk komen zij en ik tot de conclusie dat die vrijheid beperkt wordt (zou moeten worden) door respect voor elkaars mening, elkaars religie, elkaars overtuiging. En ze accepteren dat ik ze uit elkaar haal bij het elkaar in de haren vliegen, omdat ze aanvoelen dat ik ze serieus probeer te nemen en naar ze wil luisteren. Die kinderen hebben al vaak genoeg het gevoel dat ze met hun dagelijkse dilemma’s (enerzijds de traditie en wijsheid van thuis en de moskee, anderzijds de verlokkingen en de negativiteit van de maatschappij waarin ze leven) nergens terecht kunnen. Mijn pogingen zullen altijd tekortschieten, want ik ben alleen maar hun leraar Nederlands. Maar ik blijf gaan voor openheid, respect, dialoog. Dat probeer ik ze voor te leven vanuit mijn traditie.
@ Saïda: op het einde van mijn vorige reactie is iets weggevallen:
“Hun opvoeders moeten zijn voorbeeld nemen en met liefde en geduld hun taak als opvoeder. Luister naar deze kinderen en neem hun boosheid en zorgen serieus ipv wachten tot iemand iets doet en daar dan misselijk van worden.”
Dat zegt u daar tenslotte zelf over…
@Saïda
Oke, Saida nu weten we het wel. Zullen we van onderwerp veranderen aub?