Voorpagina Buitenland, Persoonlijk, Samenleving

Liefde als reactie op aanslag Charlie Hebdo

Sinds de weerzinwekkende aanslag in Parijs zijn de spanningen tussen moslims en niet-moslims weer volledig op scherp gezet. Mijn facebook stroomt over van tegenreacties waarin moslims de gruweldaad veroordelen. Ikzelf heb dit ook gedaan overigens. Niet omdat ik mij verantwoordelijk voel voor de daden van deze zieken geesten, en ook niet omdat ik de behoefte voel mij te verontschuldigen voor het drama dat zij hebben aangericht. Ik spreek me uit omdat ik het zat ben dat mijn religie gekaapt en besmeurd wordt door losgeslagen idioten, die claimen te handelen in naam van de islam. Alhoewel de meeste weldenkende mensen inzien dat dergelijke aanslagen juist ten nadele van moslims zijn die vervolgens xenofobe en islamofobe leuzen naar hun hoofd geslingerd krijgen, voel ik toch de behoefte mijn stem te laten horen.

Laat één ding kristalhelder zijn: ik vond en vind Charlie Hebdo nog steeds een verwerpelijk tijdschrift. De spotprenten waarbij zowel moslims, christenen als joden geschoffeerd worden vind ik buitenproportioneel en misselijkmakend. De vrijheid van meningsuiting is naar mijn idee niet onbegrensd. Het is belangrijk om te kunnen zeggen/schrijven/tekenen wat je vindt, maar dit recht moet niet worden misbruikt om anderen te kwetsen en grofweg te beledigen. Van een religie blijf je af!

Dit is mijn zeer persoonlijke mening. Hiermee wil ik echter niet de gruweldaad van gisteren goedpraten. Integendeel. Gelovigen, moslims, christenen en joden, moeten boven deze vorm van satire staan en hen die aan blasfemie doen niet geven wat ze willen. Niet terugvechten met haat, geweld en aanslagen. Maar met liefde, barmhartigheid en dialoog.

De barbarie waarmee gisteren gepoogd is cartoonisten monddood te maken is onder geen enkel beding goed te praten. Wie zijn wij (lees: stervelingen) om in dit geval de profeet (vzmh) te wreken door als volslagen gekken om ons heen te schieten?! Is dit wat de islam ons leert? Nee! Niet volgens de Koran die ik lees. Niet volgens de islam die ik belijd. De profeet (vzmh) is gedurende zijn leven bespot, uitgescholden en aangevallen. Nooit heeft hij zich tegen deze mensen gekeerd. Altijd heeft hij vanuit liefde gehandeld, want alleen met liefde kun je de duisternis verlichten. Alleen met liefde kun je onwetendheid wegnemen en begrip en tolerantie creëren.

Laten wij allen verdraagzamer zijn naar elkaar, en laten wij niet toestaan dat dit soort extremisten onze samenleving verdelen. Want wij zijn allen mensen, gelovig of ongelovig. Wij komen van dezelfde Bron, en tot deze Bron zullen wij terugkeren. Gezamenlijk moeten we dan ook onze stem laten horen en een vuist maken tegen extremisme, in welke vorm dan ook. Niet uit wraakgevoel of schuldgevoel, maar uit liefde en respect voor elkaar.

Bron afbeelding: Flickr.

Na een bachelor European Studies te hebben afgerond, volgt Yasmina nu een master Bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit. Geboren en getogen in de mooie stad achter de duinen. Haar roots liggen echter ver weg hier vandaan. Als half Eritrese/half Indische noemt Yasmina zichzelf graag een wereldburger. Unity in Diversity, dat is hoe zij graag de wereld zou zien. Haar grootste passie is het schrijven van proza en poëzie. Het is meer dan slechts een hobby; het is haar uitlaatklep, haar uitingsvorm, haar middel om de gevoelens en ideeën die haar bezighouden te delen met iedereen die daar interesse voor heeft. Verder reist, leest en kookt Yasmina graag.

Lees andere stukken van Yasmina