De Lachende Koe is het Lachen Vergaan

De bijnaam van Mubarak is: De lachende koe. Wie hem ooit heeft zien lachen begrijpt waarom. Dezer dagen zal het lachen hem zijn vergaan. Waarschijnlijk loopt hij te tieren en te razen in zijn – eigenlijk betaald door het volk, dus van het volk! – residentie te Sharm al-Sheikh. Orders gevend aan generaals die weliswaar wat tanks naar Cairo hebben gestuurd om hem te plezieren maar verder geen behoefte hebben om het vuile werk voor hem op te knappen. Het Egyptisch leger mag dan niets op hebben met democratie, maar schieten op vreedzaam demonstrerende burgers gaat hen blijkbaar toch iets te ver. Althans, tot nu toe. Dus heeft hij zich als de eerste de beste maffioos – wat hij in wezen ook is en met hem alle Arabische leiders – moeten wenden tot tuig van de richel dat voor een handvol euro’s wel bereid was om te proberen de demonstranten te verjagen.

Het vloeken en tieren moet oorverdovend zijn geweest toen het hem duidelijk werd dat het tuig van de richel er niet in geslaagd was om een einde te maken aan de demonstratie. De demonstranten vochten hand en tand terug tot het leger, na lange tijd toegekeken te hebben, ingreep en beide partijen scheidde. Wat moet hij zich nu verraden voelen, verraden door het leger, verraden door zijn meesters in Washington, verraden door de incompetentie van zijn veiligheidsdiensten. Ik zou haast medelijden krijgen met hem. Maar dat beweren, zou liegen zijn, want schreef ik niet:

“..Moge inshaAllah elk van hen van binnenuit langzaam en vooral pijnlijk verteerd worden door de vreselijkste der ziekten, sterven met de wetenschap dat hun dood de mensen vreugde zal brengen en dat ze tot in lengte der dagen door hun eigen volkeren vervloekt zullen worden.”

De standrechtelijke executie van de verrader en collaborateur Sadat zal hem waarschijnlijk bespaard blijven. Maar beter ook, want dan zou hij er veel te gemakkelijk van afkomen. Hij moet hetzelfde lot ondergaan als die parvenu uit Iran. Van het ene land naar het andere land vluchtend om nergens binnengelaten te worden onderwijl lijdend aan een dodelijke ziekte. Ik hoop trouwens dat wanneer deze opstand slaagt, ze die parvenu opgraven en zijn botten aan de honden geven. Want wie zijn eigen volk behandelt als honden dient te eindigen als voedsel voor de honden!

Zou de lachende koe nu nog zijn haar verven? Zou Ben Ali dat ook nog doen in zij gouden kooi te Jeddah? De hoofdman van de maffiaclan, beter bekend onder de naam Sauds, doet het ook. Wat een ijdele parvenu’s zijn die Arabische maffiahoofden toch, om op hun tachtigste nog hun haar te verven! Het zou me niets verbazen als dat haar het werk is van implantatie. Zielig eigenlijk, dat men met potjes verf, crème, speciale belichting en andere kunstgrepen moet werken om er nog enigszins levend uit te zien wanneer men in het openbaar verschijnt. Halve lijken zijn die lui, met één been in het graf en nog steeds klampen aan de macht alsof dat de dood op afstand zal houden. Men zegt: “Macht corrumpeert, absolute macht corrumpeert absoluut”. De Arabische criminelen die zich tooien met de titels president, koning of emir zijn daar het ultieme voorbeeld van.

Nasser met al zijn fouten, blunders en mensenrechtenschendingen kon altijd rekenen op een grote aanhang en populariteit onder het Egyptische volk en in de rest van de Arabische wereld. Zelfs in zijn nadagen toen hij nog maar een schaduw was van de leider die hij ooit was. Zijn begrafenisstoet was 10 km lang en er liepen rond de vijf miljoen mensen mee. De leus schreeuwend:

“Er is geen God dan Allah en Nasser is zijn dienaar.” en “Wij zijn allen Nasser.”

Hoeveel mensen zouden vrijwillig meelopen in een begrafenisstoet van één van de criminelen die zich tooien met de titels president, koning of emir? Deze lui ontberen wat Nasser had: legitimiteit. Legitimiteit kan men niet kopen, zoals de Sauds dat al decennia proberen te doen, noch afdwingen met wapens, zoals die andere criminelen doen. Legitimiteit wordt gegeven aan hen die het verdienen! En geen van die criminelen die aan de macht is in de Arabische wereld verdient een greintje legitimiteit. Daarom wacht hen vroeg of laat allen Ben Ali’s lot: Als een dief in de nacht ervan door te gaan.

De leus en eis op het Tahrir plein – Bevrijdingsplein, het plein doet eindelijk zijn naam eer aan! – is simpel en helder: VERTREK, VERTREK, VERTREK, VERTREK. En deze leus en eis is niet alleen gericht aan Mubarak, maar aan al zijn collega’s!

Moge wij Insha-allah het vertrek van al deze criminelen dit jaar nog aanschouwen.

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Mohammed Boubkari

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van