Voorpagina Gastarbeiders, Politiek

Alweer een verloren zaak

Youssef Oualhadj is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl

Wat zouden het Nederlandse Ministerie van Defensie en ik, Youssef Oualhadj, met elkaar gemeen kunnen hebben? Op het eerste gezicht vrij weinig. Wat mij betreft is het handjes af van Afghanistan en Irak en nieuwe raketten heeft dit kikkerlandje mooi niet nodig.

Nou, vooruit dan, toch enige overeenkomsten: allebei zijn we niet echt de sterkste onder onze vrienden en we overtreden beiden regelmatig de regel dat ‘als grote mensen praten, wij ons mond moeten houden’. Ik thuis, het ministerie op het wereldtoneel.

Een andere overeenkomst vernam ik vrijdag in het NOS Journaal. Het ministerie is namelijk een memorystick kwijtgeraakt. Niks nieuws hoor. Dit soort wantoestanden komen bij de Nederlandse overheid veelvuldig voor. Denk aan de diskettes die bij Peter R. de Vries werden afgeleverd en vergeet de computer van Tonino niet.
 
Het toeval wil dat ook ik deze week een usb-stick ben verloren.

Ik baal ervan als een stekker en ik heb de afgelopen dagen meer scheld- dan lidwoorden in mijn mond genomen. Twee periodes aan schoolwerk was in één klap weg. Foetsie. Nou ben ik de beroerdste niet, dus gun ik de nieuwe eigenaar van de stick alle plezier met dat ding van nog geen twee tientjes, maar hierbij toch een oproep om mij alsjeblieft een paar documenten op te sturen. Sowieso wacht er een bescheiden beloning voor de tip die leidt tot het vinden van mijn stick.

Genoeg over míjn usb-stick. Het blijft me namelijk verbazen hoe nonchalant men bij de overheid omgaat met vertrouwelijke informatie. Schaterlachend vernam ik het bericht van het ministerie dat er geen vertrouwelijke informatie op de usb-stick staat. Zelf geloofde ik daar vanaf het eerste moment geen snars van. Het ministerie probeerde het probleem weer lekker voor zich uit te schuiven en als zou blijken dat er tóch vertrouwelijke informatie op de stick bleek te staan, dan kregen we het bekende liedje te horen: een spoeddebatje, enkele wetswijzigingentjes, een motietje en we gaan fijn over tot de orde van de dag.

Gelukkig is die moeite ons nu bespaard en is toegegeven dat er het nodige aan waardevolle informatie op de stick staat. Als er dan echt niks bijzonder op die stick zou zitten hè, waarom wordt er dan aangifte van vermissing bij de politie gedaan. Graag een antwoord hierover, minister Kamp.

Zelf onderneem ik trouwens geen stappen naar de politie. Van de meeste figuren, die daar in dienst zijn, heb ik dus echt al helemaal geen hoge pet op. Enfin, ik ga verder met het straffen van mezelf voor het feit dat ik mijn memorystick heb laten slingeren. Oftewel: veel werk opnieuw maken. Duidelijk is dat men bij het ministerie hier een puntje aan kan zuigen. Straf diegene alsjeblieft die zo ridicuul omgaat met staatsgeheimen. Toegegeven: ik vind het echt leuk hoor, om te zien hoe Peter R. de Vries weer het een en ander zal onthullen, maar please: herstel dat vertrouwen in de overheid toch een keer!


Ook Youssef Oualhadj (19) blijf t hier. Hij studeerde een jaar Journalistiek en verdoet zijn tijd momenteel aan Bestuurskunde op de Haagse Hogeschool. Ondanks deze switch, is zijn liefde voor de journalistiek en het schrijven er niet minder op geworden. Deze analyticus is af en toe vlijmscherp en bovenal recht voor z’n raap.