Zuchtend en kreunend sla ik mijn economieboek open; daar gaan we weer. Een dag lang turen naar nietszeggende grafieken, raadselachtige formules en cijfers die als sierlijke ballerina’s voor mijn ogen dansen. Al een aantal weken wordt mijn geest geteisterd door een duister kwaad dat zichzelf ‘economie’ noemt. Termen als procyclische bezuinigingen, allocatieproblemen en prijselasticiteit suizen in mijn oren en bezorgen mij acute migraineaanvallen. Of ik een hekel heb aan dit vak? Ik denk dat dat nog een understatement is.
Vanaf de middelbare school sloeg ik mijzelf al met enorme pijn en moeite door deze warboel aan onbegrijpelijkheid heen. In die tijd merkte ik voor het eerst wat voor effect cijfers, financiën en alles waar berekeningen aan te pas komen, hadden op zowel mijn mentale als fysieke gesteldheid. Duizelingen die over kunnen slaan in een noodzakelijke behoefte om te rusten, ontspannen, chillen, TV kijken, studieontwijkend gedrag te vertonen; wat voor benaming je er ook aan wil geven. Daarnaast bezorgt deze droge stof mij ook geregeld een niet al te plezierig humeurtje.
Zo was ik laatst zo verbolgen over het feit dat ik niets van dit oersaaie vak begrijp, maar straks wel een voldoende moet weten te halen, dat ik met mijn chagrijnige hoofd het aanbod van mijn moeder om die avond te gaan koken afsloeg. Yasmina die weigert te koken?! Degenen die mij kennen weten dat dit alleen in uitzonderlijke situaties voorkomt. Experimenteren in de keuken is één van mijn grootste passies. Het liefst zou ik elke dag een ander exotisch gerecht bereiden, maar helaas, de drukte van de dagelijkse routine laat dit niet altijd toe. Zo nu ook deze dikke pil over de economie in Nederland.
De tijd die ik eigenlijk zou moeten spenderen aan het bestuderen van mijn studieboeken, besteed ik liever aan het lezen van romans, het schrijven van gedichtjes en het bloggen over alles wat mij bezighoudt. Je vraagt je dan misschien af waarom ik voor de opleiding Bestuurskunde heb gekozen in plaats van voor het vrije vak van het schrijversschap. Een simpele reden: omdat mijn interesses verder reiken dan louter het ventileren van mijn mening op een online platform. Met mijn mening zou ik veel meer willen doen. Zo idealistisch als ik ben zou ik mij in willen zetten voor een betere maatschappij. Tegelijkertijd besef ik dat dit lastig is, want wat dan precies een ‘betere’ maatschappij is daar zijn de meningen over verdeeld.
In mijn optiek is dat een maatschappij waarin iedereen gelijk is aan elkaar (en nee, niet alleen formeel op schrift, maar ook in de praktijk) en derhalve gelijke rechten heeft en die ook maximaal kan benutten. Een maatschappij waarin iedereen vrij is om te doen en laten wat hij/zij wil, zonder daarbij bang te hoeven zijn voor de reactie van een ander. Deze vrijheid die onder andere valt onder het recht van vrijheid van meningsuiting en vrijheid van pers, zou naar mijn mening echter niet misbruikt moeten worden om een ander te schofferen. Dan is er namelijk geen sprake meer van vrijheid van meningsuiting, maar ontstaat er een vijandige sfeer waarin men zich de vrijheid van belediging toe-eigent. Ik zou niet willen leven in een maatschappij waarin men geen enkel greintje respect heeft voor elkaar en elkaar zowel met woorden als daden met de grond gelijk probeert te maken, letterlijk en figuurlijk.
Ik vertik het ook om te leven in een maatschappij waarin slechts één bepaalde groep deel uit maakt van de gevestigde orde. Een maatschappij waarin zowel de media, de politiek als de rechtspraak geen weerspiegeling vertonen van de samenleving en waarin ons dus een bepaald wereldbeeld en een bepaalde mening wordt opgedrongen. Een maatschappij waarin sommige individuen beschermd moeten worden om te kunnen zeggen wat zij vinden, en waarin andere individuen juist bestraft worden omdat zij zeggen wat zij vinden. Een maatschappij waarin meten met twee maten, in welk opzicht dan ook eerder regel dan uitzondering is. Een maatschappij waarin een flink staaltje etnocentrisme uit de kast wordt gehaald om bepaalde groepen in de samenleving hun ‘plek’ te wijzen wanneer zij graag (op legale wijze) hun stem willen laten horen. Een maatschappij waarin een in Nederland geboren en getogen staatsburger anders behandeld wordt, puur en alleen vanwege het feit dat hij/zij toevallig een kleurtje heeft of een hoofddoek draagt.
Omdat dit niet de samenleving is waarin ik wil wonen en ik het vertik om te emigreren, Nederland is namelijk mijn thuisland, heb ik mijzelf ten doel gesteld hier iets aan te veranderen. Het heeft geen zin om passief kritiek te uiten op wat er allemaal misgaat in ons land (en in de rest van de wereld), zonder zelf actief deel te nemen aan het politieke discours. Tuurlijk, gewoon een beetje klagen veilig thuis aan de keukentafel over dat de mainstream media zich schuldig maken aan selectieve berichtgeving, dat kan behoorlijk opluchten. Doe ik ook heel vaak, maar daar bereik je verder vrij weinig mee. Wat je wel zou kunnen doen is erover schrijven of erover spreken op die plaatsen waar er daadwerkelijk aandacht aan wordt besteed. Vanuit je luie stoel zul je nooit de loterij winnen. Je zult de deur uit moeten gaan, naar de winkel moeten lopen om vervolgens een lot te kopen. Alleen dan kun je kans maken op dat felbegeerde prijzengeld. De vergelijking ligt misschien niet voor de hand, maar dit is hoe ik mijn weg naar een betere samenleving zie.
Een samenleving waarin ik vol trots aan mijn toekomstige kinderen kan vertellen dat dit het land is waarin je alle kansen en faciliteiten krijgt om te studeren wat je maar wil en je te ontplooien zonder enige beperking. Een samenleving waarin je religie en/of etnische achtergrond niet bepalend zijn voor het niveau waarop jij wordt geschat en het werk waarvoor jij in aanmerking komt.
Het realiseren van deze idealen vormen de drive om mij er toe te zetten mijn studieboeken er maar weer eens bij te pakken. Ik denk dat ik de kernconcepten van economie nooit echt volledig zal snappen, daarvoor is het te droog en te abstract. Maar ik kan uiteraard wel mijn best blijven doen om in ieder geval de basis theorie enigszins onder de knie te krijgen. Want hoe je het ook wendt of keert, ik zal waarschijnlijk in mijn toekomstige werkveld nooit helemaal ontkomen aan financiën. Tenzij ik het aanleg met een super intelligente econoom die voor mij alle financiële zaken regelt. Geen omkijken meer naar. Klinkt goed toch? Hmm, nee toch maar niet.
Ik hang dan wel een eeuwenoude religie aan (die mijns inziens overigens tijdloos is), ongeëmancipeerd ben ik absoluut niet. Ik ga er dus voor zorgen dat ik mijn zaakjes zelf onder controle heb en niet afhankelijk hoef te zijn van een ander.
Goed, genoeg gezwijmeld over hoe ik mijn toekomst in ga richten. Nu maar eens weer mijn boek openslaan.
Bron afbeelding: Flickr.
Yasmina Jennifer Kahsai
Na een bachelor European Studies te hebben afgerond, volgt Yasmina nu een master Bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit. Geboren en getogen in de mooie stad achter de duinen. Haar roots liggen echter ver weg hier vandaan. Als half Eritrese/half Indische noemt Yasmina zichzelf graag een wereldburger. Unity in Diversity, dat is hoe zij graag de wereld zou zien. Haar grootste passie is het schrijven van proza en poëzie. Het is meer dan slechts een hobby; het is haar uitlaatklep, haar uitingsvorm, haar middel om de gevoelens en ideeën die haar bezighouden te delen met iedereen die daar interesse voor heeft. Verder reist, leest en kookt Yasmina graag.Lees andere stukken van Yasmina
5 Reacties op "Een betere maatschappij"
AMSTERDAM • De Libertarische Partij timmert flink aan de weg. Onze boodschap van vrijheid slaat aan in heel Nederland. Wij doen volop mee met de komende Provinciale Staten verkiezingen met een ijzersterk programma. Wij richten ons met het programma natuurlijk tot alle Nederlanders, maar in dit stuk willen wij ons even richten tot Moslims. Want ook Moslims hebben wij veel te bieden. Hoe dat zit? We hebben hieronder zeven punten uitgelicht.
1. Vrijheid voor het individu
2. Vrijheid van religie
3. Vrijheid van onderwijs
4. Vrij bankieren
5. Vrije handel
6. Oorlog alleen uit zelfverdediging
7. Hulp aan het buitenland
http://www.libertarischepartij.nl/moslims-voor-vrijheid/
” de mainstream media zich schuldig maken aan selectieve berichtgeving, dat kan behoorlijk opluchten”
Het mantra van jullie website. En bij kritiek gewoon degene die het schrijft een ban geven.
Jij komt over als een aanpakker; hoe zou de berichtgeving wel moeten? Pak eens één geval eruit waar je aan de keukentafel over klaagde en zeg hoe het had gemoeten.
Een betere maatschappij, is een islamitische maatschappij..
reine, toegestane eten (halal) , geen giftige E (Europese)-nummers, genetisch gemodificeerd voedsel (http://www.npo.nl/zembla/25-02-2015/VARA_101372908) , geen bio-industrie vlees.
Geen luchtvervuiling, zeevervuiling (schone energie)
Geen consumptie zieke mensen
Geen drugs, xtc, wiet, alcohol (giftig),
Geen maffiapraktijken, loverboys/prostitutie, pedo’s en andere criminaliteit
Geen .. vul maar in, of beter: lees de Koran.
Ja meliha, een maatschappij waarin iedereen binnen een paar minuten overleden is aan zuurstofgebrek (zuurstof – E948), en anders binnen een paar jaar overleden aan scheurbuik wegens een chronisch tekort aan vitamine C (E300), geen enkel Indiaas en Marokkaans restaurant meer wegens het verbod op kurkuma (E100), maar ja wat moeten die keukens uberhaupt zonder wortels, tomaten en paprikas (E160a, E160d, E160c).. Verder nooit meer een meloen eten in de zomer (E160d), en ontbijten wordt ook lastig zonder kaas of yoghurt voor mij (melkzuur E270).
Je bent ook vergeten dat 80% van de wereld uit niet-moslims bestaat wiens cultuur je effectief uitwist hiermee (zullen ze vast waarderen) en dat de landen waar 99% moslim is meestal verder verwijderd zijn van je idealen dan de landen waar 3% het is. Tijd voor een reality-check?
Mijn naam is Mohammed Nassierkhan Rahman en woon in Eindhoven.
Medio 2011 was het. Ik herinner mij die smsje. Eindelijk, eindelijk gehaald. Als 16-jarige jongen droomde ik er al van om ooit een hbo diploma in mijn bezit te hebben. Toen informeerde ik al bij hogescholen over toelatingseisen en van die dinges. En nu is het dan zover. Ik dacht ook een bijdrage te leveren aan EEN BETERE MAATSCHAPPIJ. Gelukkig had ik niet geleerd over nietszeggende grafieken, raadselachtige formules en sierlijke ballerienacijfertjes. Gelukkig niet, anders zou er sprake zijn van studieontwijkend gedrag. En bij gemeente Eindhoven is duidelijk te zien wat studieontwijkend gedrag teweeg kan brengen. Incompetente lamballengedoe binnen gemeente Eindhoven is dominant zo lijkt het. Maar niet getreurd, zolang er voor de namen van dat incompetente lamballengedoe de lettertjes drs of mr staat dan is het goed. Zolang de onschuldige maatschappij maar denkt dat dat incompetente lamballengedoe binnen gemeente Eindhoven geen last heeft gehad van studieontwijkend gedrag en zich inzet voor EEN BETERE MAATSCHAPPIJ. Zelfs als dat incompetente lamballengedoe diefstal pleegt. Welkom bij gemeente Eindhoven!
Hoezo zijn de meningen verdeeld over wat EEN BETERE MAATSCHAPPIJ is? Neen, zuster Yasmina. De meningen zijn niet verdeeld. Ken je de verrotte stad Eindhoven? Waar ze mij honger lieten lijden omdat ik in de eindfase van mijn studie al begon te solliciteren en geen baan kon vinden. Waar ze mij verplichte naar de bestuursrechter stuurde zodat ik boterhammen kon kopen. Het bestuursrecht was het antwoord van dat incompetente lamballengedoe van gemeente Eindhoven. Weet je nu welk stad ik bedoel zuster Yasmina? Die verrotte stad Eindhoven. Waar dat incompetente lamballengedoe vanuit hun kantoortjes toekeken hoe sollicitaties misliepen omdat dat gedoe mij onterecht had gekort. Ik vroeg om hulp. Ik kreeg geen hulp, sollicitaties liepen mis. Dat incompetente lamballengedoe van gemeente Eindhoven: wij mogen doen want wij beroepen ons op bestuursrecht en bla bla bla. En wij willen ons, ooh meneer Rahman, wij willen ons inzetten voor EEN BETERE MAATSCHAPPIJ. Jaaa, incompetente lamballengedoe binnen gemeente Eindhoven dat is waar jullie je mee bezig houden.
Zuster Yasmina heeft het over EEN BETERE MAATSCHAPPIJ. Een maatschappij waarin iedereen gelijk is aan elkaar. Een maatschappij waarin iedereen een zekere bewegingsvrijheid heeft. Zuster Yasmina vertikt het om in een maatschappij te leven waarin slechts een bepaalde groep deel uitmaakt van de gevestigde orde. Nou zuster Yasmina, ik weet niet wie je bent. Je moet je ogen opendoen en daarna wens ik je heel veel succes met de verhuisreisje naar andere land. DOE JE OGEN OPEN!!! En dan zul je zien, zuster Yasmina, en dan zul je zien dat dit een maatschappij is waarin slechts een bepaalde groep deel uitmaakt van de gevestigde orde. Maar… het moet allemaal op een nette manier gebeuren.
Toen ik kritiek begon te uiten op de incompetente lamballengedoe van gemeente Eindhoven, de bestuurskundedeskundigen. Dat incompetente lamballengedoe stuurde mij naar Argonaut; een organisatie dat zich richt op psychische beperkingen. Juist zuster Yasmina, dit is bestuursrecht! Als dat incompetente lamballengedoe niet van je kan winnen dat moet je maar ziek verklaard worden. Uit stukken die ik later ontving bleek dat er signalen waren dat er geen aanleiding was om mij ziek te verklaren, maar niet getreurd zuster Yasmina want de bestuurskundedeskundigen, dat incompetente lamballengedoe van gemeente Eindhoven, hebben heel veel gestudeerd en zij zetten zich in voor EEN BETERE MAATSCHAPPIJ. Een paar maanden later; ze stuurden van die mensjes op mij af, je weet wel die van die donkere pakjes aan hebben. Nadien stuurden ze allerlei disciplines op mij af om mijn handel en wandel te controleren. Nu, bijna een jaar later word ik 24 uur per dag achtervolgd. Ik zet mijn computer aan, sirenes. Ik zet mijn computer uit, sirenes. Ik ga naar buiten, daar staan ze dan. Ik ga naar links en dan naar rechts, daar staan de collega’s. 24-uur per dag controleren ze mijn handel en wandel. Maar niet getreurd zuster Yasmina, dat zijn mensen die zich inzetten voor EEN BETERE MAATSCHAPPIJ.
En nu staat iemand op en zegt ‘wat doe je nou zielig’. Ok, misschien ben ik wel heel zielig. Als ik werkelijk heel zielig zijn, zou dat incompetente lamballengedoe van gemeente Eindhoven niet negen ambtenaren nodig hebben om diefstal te plegen. Negen leden der incompetente lamballengedoe zouden zich niet inzetten om mij te breken En eerlijk is eerlijk: tegen negen ambtenaren kan ik niets doen. Zo zielig ben ik. Dat andere gedoe zijn namelijk mensen die zich inzetten voor EEN BETERE MAATSCHAPPIJ. En ik niet, ik wilde de maatschappij kennelijk breken. En jij denkt, zuster Yasmina, jij denkt dat jij met je wilskracht tradities kunt breken? Jij denkt dat jij allerlei disciplines kunt stoppen om onschuldige burgers te achtervolgen. Hoezo maakt niet een bepaalde groep deel uit van de gevestigde orde? Jij denkt dat jij met dat papiertje een radicale draai kunt geven aan dat bestuursrechtterreur. Deze achtervolgingen gebeuren namelijk met zo’n professionalisme dat de samenleving niets in de gaten heeft. Daarom zeg ik doe je ogen open het is nog niet te laat.
Jaa zo brutaal ben ik zo’n … ben ik. Als je nog kunt wijzigen van opleiding doe het dan. Als je nog kunt stoppen doe het dan. Want bestuurskunde is kapotmaken van EEN BETERE MAATSCHAPPIJ