Op Europees niveau werkt men, dag in dag uit, aan de democratisering van de Europese Unie. Haast niemand wordt uitgesloten van uiteenlopende besluitvormingsprocessen. De wat kleinere partijen kunnen ten alle tijden deelnemen.
Daar waar op het niveau van de Europese Unie steeds naar alternatieven worden gezocht, zodat alle burgers vertegenwoordigd kunnen blijven, is in Nederland een tegengestelde trend te bespeuren. Deze wordt enigszins aangevoerd door een aantal gatekeepers van de gevestigde orde, die nieuwe dan wel rechtvaardige politieke geluiden proberen in te dammen. Zo doet parlementair verslaggever, Jos Heymans, een serieuze poging om een aantal democratische basisbeginselen uit de grond te halen in de volgende bewoordingen: “Weg met nieuwe initiatieven, vernieuwende en frisse partijen” en “laten we maar gelijk een kiesdrempel van maar liefst 3% invoeren.”
Meneer Heymans heeft vervolgens geen boodschap aan het geluid van nieuwe partijen. De vernieuwing in de Kamer leidt volgens hem niet tot verrassende debatten, omdat hij het idee koestert van nieuwe volksvertegenwoordigers die geluiden blijven verkondigen van hun oude partij. Deze zijn niet inhoudelijk noch boeiend. Ook zouden nieuwe partijen steevast laag scoren bij verkiezingen
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Heymans wil van het huidige politieke spectrum een ondemocratische toevluchtsoord maken, waarin de gevestigde orde het altijd voor het zeggen blijft houden. Nieuwe partijen en/of bewegingen moeten dan vooral worden vastgeketend aan een kiesdrempel van 3%. Ondemocratische waanzin van de hoogste orde noem ik dit. Een parlementaire verslaggever is hier aan het woord, die oneerbiedig omgaat met onze democratische basisbeginselen.
Het wordt veel erger. Heymans maakt namelijk de volgende denkfout: afgesplinterde en/of nieuwe partijen hoeven niet in beginsel ‘nieuwe’ geluiden te verkondigen. Veel belangrijker acht ik het om rechtvaardige geluiden te verkondigen in de Kamer, die in dienst staan van onze burgermaatschappij. Ten aanzien van Heymans ondemocratische zienswijze betekent dit concreet het volgende: dat wij als DENK de reputatie van Nederland in ere willen houden door altijd op te komen voor onze democratische basisbeginselen. Nederlandse burgers hebben het recht om in alle vrijheid hun volksvertegenwoordigers te kiezen. Daarnaast dient deze altijd beschermd te worden. De stempashouder is vrij om te kiezen en heeft het recht om vertegenwoordigd te worden in het parlement. Een kiesdrempel van 3% invoeren, om dit tegen te gaan, betekent dat een aanzienlijk deel van onze burgermaatschappij niet vertegenwoordigd is. In een parlementaire democratie draait het niet zozeer om wie de grootste partijen zijn. Belangrijker is het, dat het parlement een juiste afspiegeling is van het kiesgedrag.
Kiezers mogen niet monddood worden gemaakt door cijfermatige beslommeringen, die de kern van onze democratie aantasten. Als een willekeurige partij een kiezersaandeel heeft van rond de 3%, terwijl vijf andere partijen dit ook hebben, dan is het van belang om het volgende op te merken: dat deze partijen tezamen een kiezersaandeel hebben van 15%.
Als we Heymans dienen te geloven, dan betekent dit dat ruim 1.5 miljoen Nederlandse burgers worden uitgesloten van politieke vertegenwoordiging. Dit wil toch niemand op zijn geweten hebben!
Dat een politiek verslaggever het democratische speelveld uit het oog heeft verloren door deze in zijn geheel ter beschikking te stellen aan de gevestigde politieke (wan)orde, laat ook zien dat zijn opstelling van weinig rechtvaardigheid getuigt. Want hoe kun je zoveel mensen uitsluiten, die in kleine politieke verbanden een enorme groep vormen?
Selcuk Ozturk
Selçuk Öztürk is vanaf november 2012 Tweede Kamerlid. Na een geforceerde breuk met de PvdA in november 2014 verliet hij samen met collega Tunahan Kuzu de PvdA-fractie door het onbehoorlijke integratiebeleid van de Minister Asscher waarin Turks-Nederlandse jongeren onterecht werden gestigmatiseerd als IS-sympathisanten. In februari 2015 starten de twee Kamerleden de nieuwe politieke beweging DENK (www.bewegingdenk.nl). DENK staat voor acceptatie en rechtvaardigheid en verzet zich tegen de dubbele maat in Nederland. Selçuk Öztürk is naast het zijn van Tweede Kamerlid ook actief als ondernemer in Roermond en was in diezelfde stad lid van de gemeenteraad van 1998 tot 2013. Van 2011 tot 2012 was hij tevens lid van de Provinciale Staten van Limburg maar besteedt nu zijn volledige aandacht in het opbouwen van Beweging DENK.Lees andere stukken van Selcuk
5 Reacties op "Hoogste tijd voor méér democratisch bewustzijn"
In Turkije is de kiesdrempel 10%.
@g.dorman
En je punt is?
We zijn in Nederland en dus hanteren we de regels die hier gelden of de kiesdrempel in Turkije 10% zou zijn, kan ons een worst wezen. Aangezien het ons dan niets aangaat.
@ G.Dorman
We leven toch in Nederland, niet in Turkije?
@En je punt is?
Mijn punt is dat mijnheer Ozturl impliciet afstand neemt van het gebrek aan democratie in Turkije. Daar is moed voor nodig!
ik vind het niet meer/minder rechtvaardig om een kiesdrempel te hebben. Punt is de bestuurbaarheid van een land, zie maar b.v. Italie. Het verhaal dat 5 x 2.9% dan niet vertegenwoordigd zijn gaat alleen op als men maar EEN partij zou kunnen vinden om op te stemmen. Dat is zelden zo. En dan nog blijft het probleem dat we niet een parlement van lobby groepen en “single-issue” partijen hebben maar brede partijen die ieder’s belang kunnen bespreken. Het laatste dat we willen zijn 20 partijen die ieder er maar voor 1 doel zitten en over de rest van het landsbelang geen barst in te brengen hebben omdat ze er geen benul over hebben. Dat zijn lobby groepen en die horen in een parlement niet thuis.
In ons geval maakt die 3% kiesdrempel echter niet zo heel veel uit: ook een 3 % drempel zou namelijk nog steeds +/- 6 grote partijen overhouden: PVV, VVD, CDA, D’66, PvdA en SP. De probleem van de bestuurbaarheid van het land zit hem erin dat je meestal 4 partijen nodig zult hebben om de 75 zetels te halen en dat zijn lastige coalitie gesprekken.