Dit is deel 9 van Jouw Dagelijkse Dosis. Iedere dag in de Ramadan schrijft een team van schrijvers een reflectie over de juz’ die praktisch de hele oemmah die dag leest. Alle lezers worden uitgenodigd hetzelfde te doen, en hun eigen reflectie op de juz’ van de dag in de reacties te plaatsen. Iedere dag kiest een jury de beste reflectie. De winnaar krijgt een presentje thuisgestuurd.
Bismillah ar-Rahman Ar-Rahmien
Het Quran-hoofdstuk, Al-Anfal, staat grotendeels in teken van de historische veldslag bij Badr, die uiteindelijk werd gewonnen door de Profeet ﷺ en zijn metgezellen. De Mekkanen die de Profeet Mohammed ﷺ als aartsvijand zagen omdat hij de Islam introduceerde, hebben het in deze veldslag flink moeten afleggen. De spectaculaire wijze waarop zij werden overmeesterd, heeft voor de nodige literaire interesse gezorgd voor dit onderwerp. Zo laat de auteur, Sir William Muir, zich als volgt uit over de veldslag bij Badr (Life of Muhammad, p. 234):
“The significance of the Battle of Badr is also stamped by the exalted rank assigned to the famous Three Hundred. Their names were enrolled in the first rank of the Register of Umar, as entitled to the highest of all the princely donations there recorded. They were, in fact, the peerage of Islam. Bring me hither the garment in which I went forth to Badr; for this end have I kept it laid up unto this day. So spake S’ad, the youthful convert, now about to die at four score years. Crowned with renown as the conqueror of Persia, the founder of Kufa, and the Viceroy of Iraq, his honours were cast into the shade by the glory of having been one of the heroes of Badr. In his eyes the garment of Badr was the highest badge of nobility, and in it would he be carried to his grave.”
De overwinning bij Badr riep in mij een zeker gevoel op van euforie, wanneer ik deze gebeurtenis bestudeerde. Vooral als ik het commentaar doornam van een auteur zoals Sir William Muir op deze gebeurtenis. De Mekkanen kregen eindelijk op hun donder van mijn geliefde Profeet ﷺ en zijn metgezellen, nadat zij eerst vakkundig door hen zijn weggejaagd uit Mekka. Het moment van wraak was daar. En wat was deze zoet in Badr! Eindelijk was daar de overwinning, die ervoor zorgde dat de machtspositie van mijn geliefde Profeet zich versterkte.
Een geestelijke ommekeer voor mij als persoon
Het bestuderen van historische gebeurtenissen hing in mijn situatie altijd samen met een zekere emotionele beleving, die ik metterjaren meer onder controle heb gekregen. De streetwise beleving – ‘niemand komt aan mijn geliefde Profeet’ – is geleidelijk veranderd in een beleving, die meer overeenkomsten heeft met de standaarden van de Quran:
“O you who have believed, respond to Allah and to the Messenger when he calls you to that which gives you life. And know that Allah intervenes between a man and his heart and that to Him you will be gathered.” (Q8:24)
Om mijn punt even te maken: in mijn hart voelde ik veel liefde voor mijn Profeet, alleen merkte ik op een gegeven moment, dat deze liefde vrij primair van karakter was. Het had weinig substantie, omdat mijn gevoelswereld niet in verbinding stond met de richtlijnen van de Quran. Hoe kon ik nu van onze Profeet houden, terwijl mijn dagelijkse leven in velerlei opzichten vervreemd was geraakt van zijn richtlijnen? Een behoorlijke contradictie ontwaakte in mij, met als voordeel dat ik besefte dat mijn ziel nog sliep: in de zin dat deze tot leven gebracht diende te worden met het licht van de Quran. Al-hamdullilah dat ik voor mijzelf tot dit besef ben gekomen.
Nu vraag je je zeker af wat dit te maken heeft met de slag bij Badr? In hoofdstuk Al-Anfal uit de heilige Quran wordt de lezer aangespoord om terug te denken aan de tijd, waarin onze geliefde Profeet ﷺ een slopende periode tegemoet trad (Q8:26). Hij en zijn metgezellen stonden dagelijks bloot aan velerlei martelingen omwille van het nieuwe geloof: de Islam. Zo wordt het volgende hierover geschreven:
“And remember when those who disbelieved plotted against you to restrain you or kill you or evict you [from Makkah]. But they plan, and Allah plans. And Allah is the best of planners.” (Q8:30)
De wijze les die je hieruit kunt trekken, is dat de Profeet in de heetst van de strijd aangespoord werd om terug te denken; in de zin dat hier de nodige waarde aan toegekend dient te worden. Door te herinneren weet je pas de waarde van het leven, wanneer anderen dit planmatig proberen te beëindigen. Door het het leven te mogen omarmen als gevolg van een overwinning, begeleid door een zekere reflectie op het pad dat je hebt bewandeld, werk je aan deugdzame eigenschappen die de band tussen jou en je Schepper verstevigen. Dit is spirituele les die ik eruit trek.
De overwinning bij Badr betekent in dit daglicht voor mij, dat bescheidenheid een ware deugd is. Winnen is prima, maar de manier waarop je hiermee omgaat toont pas je ware karakter; in de zin dat je overwinning pas substantie krijgt zodra je jezelf aanspoort terug te reflecteren op momenten, die vooraf zijn gegaan aan de overwinning. Reflectie spoort aan tot een zekere mate van bescheidenheid, met als gevolg dat de sfeer van de primaire emoties wordt verlaten. In mijn specifieke situatie is dit de spirituele overwinning, die mij het meest tot tevredenheid stemt.
Volg ons op social media