In plaats van te glimlachen kiezen sommige moslims, uiteraard niet alle moslims, ervoor om andersdenkenden en andersgelovigen te bespotten. Er wordt met woorden bespot over het domein waaruit een gelovige zijn normen en waarden put, namelijk religies of levensovertuigen. Betreurenswaardig vind ik het, dat sommige personen uit moslimgemeenschappen zich niet verdraagzaam kunnen opstellen naar andersdenkenden of andersgelovigen. Het is absoluut niet gezond om op onterende manieren religies middels spotterijen te weerleggen. Op dat moment zeg ik, time-out.. go back to square one! Moslims ervaren harde tijden, dat wil ik ook absoluut niet bagatelliseren. De aanwezigheid van de omstreden politicus Geert Wilders, die vanuit de Tweede Kamer zo fel tegen de islamisering is alsof hij zijn inspiratie put uit de Tweede Wereld Oorlog. De toenemende haat tegen islam baart mij zorgen. De politieke agenda van PVV die vooral gericht is de islam en de moslims te demoniseren baart mij zorgen. De politieke partij die in het jaar 2014 een financiële injectie van €18.000,- van David Horowitz Freedom Center ontving, met als doel de harten van de onschuldige burgers te injecteren met islamofobie, de angst voor de islam. Dit rechtvaardigt niet dat burgers elkaar onderling bespotten met religies en dogma’s. Vroeg of laat krijgt bespotting een ongekend staartje….
Zoals elk mens elders in de wereld, is een moslim ook een individu dat deel uitmaakt van een samenleving. Of moslims zich ervan bewust zijn dat een samenleving niet altijd uit geloofsgenoten zou bestaan, valt nog in twijfel te trekken. Op het moment dat een moslims zich ervan bewust is, is het rationeel en logisch dat het sociaal maatschappelijke platform een gedeeld platform is voor zowel moslims als andersdenkenden en andersgelovigen. Om dit platform leefbaar en toegankelijk te maken is zelfreflectie, altruïsme en ‘een gezond dialoog’ van cruciaal belang. Als deelnemers van de samenleving zijn wij niet verplicht het met alles eens te zijn; kritiek mag er best zijn. Tegelijkertijd wordt er beroep gedaan op onze collectieve verdraagzaamheid en onze ethiek met betrekking tot het maatschappelijk leren omgaan met de waarheidsbevindingen van anderen.
Als islamoloog veronderstel ik dat moslimgemeenschappen zich sociaal maatschappelijk integer zullen positioneren, als de moslims en de religieuze instituten, stichtingen en verenigingen zich ontsluiten en zich integer, altruïstisch en transparant presenteren naar de samenleving toe. Deze idealen, samen met het durven aangaan van ‘een gezonde dialoog’ met met andersdenkenden en andersgelovigen, zijn in mijn optiek de essentiële en fundamentele beginselen waardoor de denkbeeldige in- en uitgang van wereldperspectieven voor elk individu open en toegankelijk blijven. Als de diversiteit aan gedachten met elkaar willig uitgewisseld zullen worden, dan wordt daarmee aangetoond dat onze breinen actief op weg zijn naar ‘het ontdekken van de ander’.
Afgelopen vrijdag arriveerde ik op het Centraal Station in Den Haag en mijn blik viel op een foto van ‘Moeder Teresa’. Terstond kwam een populaire quote van haar mijn gedachte binnen:“Peace begins with a smile.” Deze quote is zonder enig gemaar of getwijfel een reflectie van een persoonlijkheid die zich openstelde voor de maatschappij en vanuit het sociaal maatschappelijke platform zich openstelt voor ‘de vrede’. Wat een glimlach voor de ene kan betekenen, betekent een knuffel voor de ander. In mijn optiek heeft Juan Mann met zijn missie om een ander op te fleuren met een warme omhelzing, dat op een gegeven moment een trend werd, ook de aftrap gedaan naar ‘vrede waarin de ander centraal staat.’
Gaat het tegen het principe altruïsme in? Als de koran er op wordt na geslagen , dan blijkt dat het doel achter het scheppen van de mens, in verschillende volkeren, verschillende rassen en diverse culturen, ‘het ontdekken van de ander’ is. Wij worden als mens dus aangespoord om andere mensen te leren kennen. De profeet Muhammad (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) had de gewoonte het kennismakingsproces te starten met een glimlach, als een geschenk van vreugde, om vervolgens de mens te begroeten met de vredesgroet as-salāmu alaykum (vrede zij met jullie). Hiermee is de stap naar ‘de rede’ van de ander gemaakt.
Dit stuk in ingezonden door Abū Ibrahīm Idoe (31). Hij is geboren in Vlissingen en getogen in de Regentessekwartier in Den Haag. Al sinds de tijd dat hij achter de schoolbanken op de Openbare Basisschool ‘ De Klimop’ zat, ontwikkelde hij zijn passie voor het Arabisch. Als enige leerling van niet- Marokkaanse komaf mocht hij de Arabische lessen volgen. Als brugpuber bleek hij een hybride te zijn met Alpha en Beta skills. Op het Stevin College behaalde hij zijn MAVO-D diploma met Arabisch als officiële taal. Abū Ibrahīm Idoe is binnen zijn sociale kringen onder meer bekend als ‘de eeuwige leerling’ en ‘filosoof’. Abū Ibrahīm Idoe die ’s ochtends zijn bed uit stapt met twee voeten, beweegt zich ’s avonds als een boekenwurm tussen zijn meertalige boeken. Onlangs behaalde hij zijn Bachelor of Arts aan de aan de Universiteit Leiden. Hij studeerde op 1 september 2015 af als Midden Oosten deskundige/ Islamoloog en Arabist.Tijdens de studie heb hij kennis gemaakt met de diversiteit aan perspectieven waarmee islamwetenschappen bestudeerd kan worden. Hij is leergierig, een doorzetter en schrijft graag in verschillende talen waaronder het Arabisch, Hebreeuws, Engels en om niet te vergeten zijn moedertaal Nederlands. Naast zijn passie voor het Arabisch verdiept hij zich graag in de diversiteit aan religies, culturen en de maatschappelijke kwesties die religies en culturen in beweging blijft houden.
Redactie
Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!Lees andere stukken van de WBH Redactie
Eén reactie op "Na rede komt vrede"
Mooi verhaal