Voorpagina Maatschappelijk, Palestina, Persoonlijk

Ik ben die ene Appa

Ik ben die ene Appa. Ik ben diegene die veelvuldig is aangehaald als het gezicht van de boze moslim in Nederland. Ik zou de personificatie van de Marokkaanse “bontkraag” zijn. Een rapper, een ophitser, een schreeuwer. Allemaal discussie over de woorden die ik gebruikte, de frons op mijn gezicht en de scherpte van mijn toon. Maar wie heeft de moeite genomen om te luisteren naar WAT ik zei? Nee, het ging om de vorm, maar niet de functie. Het ging om de toon, maar niet de inhoud.

Tijdens de veelbesproken speech op het Museumplein bij de manifestatie tegen racisme en discriminatie heb ik het onder andere gehad over woede. Over het wij-zij denken, het structurele racisme waarvan men liever wegkijkt en de irrationele angst voor moslims en mensen met een kleurtje. Alsof “dé moslim” de zondebok van onze moderne tijd is, waarbij hij alles moet pikken wat er naar zijn of haar hoofd wordt geslingerd, want –zo redeneert een aanzienlijk deel van de Nederlandse kiezer- dat is vrijheid van meningsuiting. Het is inmiddels gemeengoed geworden om je uit te spreken tegen “dé moslim” of zijn religie. Dat alles wat ik heilig acht en waar ik inspiratie uit put om de wereld om mij heen te verbeteren consequent wordt weggezet als iets wat niet in Nederland thuishoort.

Dat kwetst mij. Het kwetst me, omdat  ons land erg veranderd is. Want waar je in 1997 nog veroordeeld werd voor “Wij schaffen, zodra wij de mogelijkheid en de macht hebben, de multiculturele samenleving af”, mag je in 2014 vrijelijk scanderen dat alle moskeeën dicht moeten en dat er minder Marokkanen in Nederland zouden moeten zijn. Of wat te denken van VVD parlementariër Theo Joekes die in ’78 veroordeeld werd voor de uitspraak “Zuid-Molukkers beneden een bepaalde leeftijd moeten het land uitgezet worden”, waar in 2014 eerst grote maatschappelijke verontwaardiging en publieke druk op het Openbaar Ministerie moet zijn om over te gaan tot het veroordelen van racisten die donkere spelers van het Nederlands elftal “fc aap” en “zwarte pieten” noemt. Uiteindelijk mochten drie racisten hun haatdragende uitingen afkopen met €360,- om te voorkomen dat ze zich voor een rechter moeten verantwoorden. Zienderogen zie ik ons Nederland verder afglijden naar bedroevende dieptepunten zoals de roep om minder Marokkanen in Nederland.

Ik wil een einde aan die daling. Sterker nog, ik ben het zat! Ja, ik heb een grote mond, dat klopt. Ik ben niet altijd mild in mijn bewoordingen en soms gewoon ronduit fel en hier en daar schiet ik ook weleens uit de bocht en zeg dan dingen waarvan ik achteraf denk “dat had anders gekund”. In mijn woede over de Israëlische staatsterreur en het bloedbad in Gaza afgelopen zomer heb ik mijn woede vaker laten overheersen en als moslim hoor ik dat niet te doen. Mijn filosofie is ‘teach what you preach’ en dat houdt in dat ik respect vraag voor mij en mijn geloof en dingen die daarin belangrijk voor mij zijn, maar tegelijkertijd ook respectvol moet blijven naar andere opvattingen en overtuigingen. Lessen zijn geleerd en de groei is in volle gang. Maar voor de criticasters: “Hij die zonder zonden is, werpe de eerste steen.”
Want wie goed naar mij luister hoort dat ik niet op conflict uit ben. Kijk verder dan één of twee uitspraken die ik in het heetst van de strijd heb gedaan of een rapnummer dat ik in een bepaalde recalcitrante fase in mijn leven heb geschreven. Iedere dag vecht ik tegen onrecht en discriminatie en om onze jongeren te behoeden voor de valkuilen waar ik en duizenden anderen met mij in zijn getuind.
Ik heb in de speech tijdens de anti racisme manifestatie gezegd dat een betere wereld bij jezelf begint. Ik heb mijn keuze gemaakt en ik steek hierbij mijn hand uit naar een ieder die een beter Nederland wilt helpen bouwen voor ons allemaal. Laten we de tunnelvisie doorbreken en staar je niet blind op eenzijdige berichtgeving en geloof niet alles wat je hoort van mensen die ons niet willen verbinden, maar verdelen. Samen komen we er wel uit, zolang we haatzaaiers niet de ruimte geven. Laten we in gesprek gaan met elkaar. Mijn naam is Rachid, u kent mij als Appa. Aangenaam.

Rachid El Ghazoui, beter bekend als Appa, is rapper, acteur, schrijver en ondernemer uit Amsterdam.

Lees andere stukken van Rachid “Appa”