Voorpagina Maatschappelijk, Samenleving

Elk nadeel heb zijn voordeel

“Mogelijkerwijs hebben jullie afkeer van iets, terwijl het goed voor jullie is. En mogelijkerwijs houden jullie van iets, terwijl het slecht voor jullie is.” (2:216)

Of zoals de bekende tafsier (uitleg) van Johan Cruijff luidt: ‘Elk nadeel heb zijn voordeel.’

Waar een politicus openlijk mensen met afkeer tegen een geloof oproept om zich bij zijn partij aan te sluiten, kunnen we stellen dat de samenleving moeilijke tijden staat te wachten. Wij dienen echter nooit moedeloos of hopeloos te worden. Ik wil met enkele punten uitleggen waarom:

– In zware tijden kunnen mensen met karakter zichzelf onderscheiden. Zowel kool als diamant zijn stenen, maar het verschil wordt vooral in zware tijden waarneembaar. Mensen die welwillend zijn, gaan nu extra hun best doen en worden wellicht wakkergeschud.

– Crisissituaties zorgen voor alternatieve oplossingen. In het geval van moslims die niet aan een baan komen, kan dit bijvoorbeeld zorgen voor innovatieve eigen ondernemingen.

– Mensen die voorheen zelden met elkaar in gesprek gingen, kunnen geforceerd worden dit nu wel te doen. Je kunt als extreem-rechtse je niet veroorloven om het land te leiden en je totaal van andersdenkenden af te zonderen. Een toenemende populariteit zal ervoor zorgen dat de gemiddelde PVV’er zich niet meer verstopt en zich openlijk durft te uiten. Dit zal eerst tot fricties, later tot gesprekken leiden.

– Moslims zullen geforceerd worden om de eigen religie beter te bestuderen, wat zal leiden tot minder radicalisering. Zo heeft iets verschrikkelijks zoals de aanslagen in Parijs ertoe geleid dat vrijwel alle moslimorganisaties zich ertegen hebben uitgesproken. Deze standpunt hadden ze altijd al, maar pas bij crisissituaties zijn de stemmen luider te horen (zie punt 1).

Het vergt een Da Vinci om een Mona Lisa te schilderen, en het vergt slechts een kleuter om een Mona Lisa te vernielen. Afbreken is makkelijk. Wees opbouwend, hoe moeilijk het ook is!

Foto via Pixabay.com

Enige wat we met zekerheid over hem kunnen zeggen is dat hij Ferhat heet. Volgens hem heeft de mens allerlei mentale hokjes in het hoofd, en laat elke persoon in paar van die hokjes passen. In feite is elke vorm van definiëring derhalve een mentale, maar ook een taalkundige inkapseling van een complex wezen, genaamd ‘de mens’. Simpel gezegd: Ferhat wilt jullie denkwerk niet voor jullie doen. Creëer maar een nieuw hokje in je hoofd en noem het ‘Ferhat’.

Lees andere stukken van Ferhat