Deep Democracy vindt haar wortels in Zuid Afrika en is ontstaan na het einde van de Apartheid. Het is een methode, naar mijns inzien een hele beleving (understatement!) , die je in staat stelt ‘om gesprekken te voeren die de volledige potentie en wijsheid van een groep ontketenen.’ Het groepsbewuste is vaak niet de lijdende draad, maar de metaforische ijsberg in zee.
In de serie bijeenkomsten Met Twee Maten wordt daarom met deze innovatieve methode gewerkt rondom vraagstukken binnen de Nederlandse politiek over het buitenland. Deze derde bijeenkomst ging zich over het Nederlandse buitenlandbeleid ten aanzien van het Midden-Oosten met de vraag: Is er wel sprake van een betrouwbare overheid?
Hoogleraar Maurits Berger begon deze avond met een crashcourse over de twee maten in deze politiek, het ongelijk behandelen van gelijke gevallen zeg maar. Helaas zijn hier maar al te veel voorbeelden van in zowel het Nederlandse als het internationale toneel (voor zover deze niet al één bühne zijn). Je kent het wel, de VN resoluties tegen Israel tegenover die van Irak. De reacties op de aanslagen in Parijs vanuit de politiek en de radiostilte rondom Beirut. Alom frustratie.
In het klein Auditorium van de Universiteit van Leiden, met het Leids Ontzet op onze achtergrond, beginnen we aan het ‘standpunteren’ als ik zo vrij mag zijn (de Van Dale heeft het juiste woord nog niet opgenomen). Studenten, hoogleraren en anderen verwanten staan allemaal in een gelijkwaardige positie in het auditorium. De minderheid is niet onzichtbaar naast de meerderheid. Dit brengt een enerzijds frustratie met zich mee omdat je je debaterings drang niet kwijt kan in een vurige gesprek, maar dat is ook niet waar deze bijeenkomsten voor zijn.
De twee begeleiders (en trainers) waren tijdens de verschillende ‘gespreksvormen; de amplifiers. Ze vergroten voor jou je standpunt op een brutale manier. Heb je het voorzichtig over het ietwat idealistisch beeld van de ander? Dan vertellen zij je waar het op neer komt: ‘Hippie’s is wat jullie zijn!’ Humoristisch maar ook enlightening. We zijn namelijk te beleefd in ons debatteren en discussiëren, en blijven maar draaien om ons punt heen. Vergroten die handel en straight to the point. Zoiets als Rotterdammers, en zo ging de avond in goed gezelschap in sneltreinvaart voorbij.
Het einde van deze bijeenkomst bleef mij vooral bij. Yonathan (een van de begeleiders en tevens de persoon die Deep Democracy naar Nederland heeft gebracht) vroeg ons welk deel van wat de ‘ander’ heeft gezegd je het meest heeft geraakt of gekwets. En belangrijker nog, wat zegt dit over jou? Iemand noemde de kilheid tegenover wat er gebeurt in het buitenland, de twee maten waarbij het westen een gouden bokaal is en het oosten minder waard. ‘Maar wat zegt dit over jou?’ Nogmaals een verdediging, een betoog, maar geen antwoord op de vraag.‘Wat zegt dit over wie jij bent?’ En toen kwam een antwoord dat ik niet meer ga vergeten, misschien wel iets waar ik zelf naar zocht. Een verklaring over waarom het ook mij zoveel deed. ‘Misschien wel omdat ik zelf deels buitenlands ben. Misschien kwetst het mij daarom. Als je het over het buitenland hebt, dan heb je het ook over mij.’
Ik sluit af met gezonde frustratie én persoonlijke groei. Wil je de volgende bijeenkomst bijwonen? Dat kan, kijk voor meer informatie op de website van Met twee maten.
Soumaya Chahed
Liberal Arts student aan de Universiteit van Utrecht. Soms is ze een dichter onder de naam Chahrani. Soms is ze een activist. En soms staat ze buiten de wereld. Als je haar even niet kan vinden zit ze waarschijnlijk in de trein ergens in het land.Lees andere stukken van Soumaya
Volg ons op social media