Wat een dag vandaag zeg! Prachtig! Mijn tentamens zijn vandaag eindelijk afgelopen. Ik weet niet of ik ze gehaald heb, maar één ding weet ik zeker… Ik ben klaaaaaar. Tot maandag dan. Dus om dit hemelse moment te vieren, ben ik vandaag na lange tijd weer samen met collega Khadija naar de slechtst geïntegreerden onder ons gegaan. Sommigen van hen spreken geen woord Nederlands met als smoes dat ze dement zijn… jep… ik ging naar een verzoringstehuis.
Dit verzorgingstehuis is bij mij in de buurt en de oudjes, zoals ik ze heel oneerbiedig noem, zijn daar gewoon heel aardig! Je kan gezellig met ze praten en ze zijn allemaal… bijna allemaal blij met je komst. Ook vandaag weer veel geleerd.
Zoals gewoonlijk groette ik de bekende gezichten daar en ook vandaag is het aantal teruggroetenden weer sterk gestegen. Ik zit tegen de 20 % schat ik zo.
Ik leerde vandaag een oude dame uit Irak kennen. We konden niet met elkaar praten, maar met een prentenboek en een wereldkaart kwamen we een heel eind. Wat ze tegen me zei terwijl we naar de plaatjes keken, weet ik niet. Ik weet wel dat ze veel ongehoorde ervaringen te vertellen had. Ervaringen die de oorzaak zijn voor de wallen onder haar ogen en de rimpels op haar gezicht.
Verder zat ik weer met nani (= oma) aan tafel. Ze is niet echt mijn nani, maar ze noemt mij beta (= zoon) en zo heeft ze me ook voorgesteld aan haar vriendinnen. Ik vind het altijd zo gezellig met haar, omdat zij het niet doorheeft dat je met haar op woensdag de krant van maandag doorneemt en omdat ze altijd heel positief is ingesteld.
"Offerfeest? Nee, ik was ziek. Heb jij het wel gevierd?" Nani kon zowel het Offerfeest als het Suikerfeest niet vieren. Ze heeft reuma en naar buiten gaan doet pijn. "Alhamdulillah, jij bent nog jong en gezond", zei ze terwijl ze door het raam naar een passerende trein keek.
Dat heeft me aardig aan het denken gezet. Ik heb inderdaad de vrijheid om naar buiten te lopen wanneer ik wil, ik kan zelfs naar buiten rennen, eten wat ik wil, slapen wanneer ik wil. Ik heb mijn familie en vrienden om me heen, ik volg een studie, ik werk, kan ondanks mijn slechte ogen nog zien, heb een dak boven mijn hoofd, etc… Het lijkt vanzelfsprekend, maar dat is het niet… dat is het niet, alhamdulillah.
"Die trein is wel erg lang", haalde nani me uit mijn filosofische pitstop.
17 Reacties op "“Alhamdulillah…. jij bent nog jong en gezond”"
Haha, wist niet dat een verzorginstehuis zo gezellig en inspirerend kon zijn.
Ik wist niet dat je getrouwd was, mashallah!
Het is inderdaad niet vanzelfsprekend. Het is goed daarbij stil te staan. Maar ook niet te vaak hoor. Anders word je erg ongelukkig van nadenken over wie het allemaal slechter hebben dan jij….
Door eraan te denken word ik juist meer bewust van hoe tevreden ik wel niet moet zijn.
leuk Umar dat je zo’n verzorgingstehuis bezoekt. Is dat in Delft, het verzorgingstehuis waar je langsgaat? Ik woon namelijk ook in Delft, lijkt me eigenlijk ook wel leuk om langs te gaan bij de ‘oudjes’ zoals jij ze noemt ;)
Je hebt inderdaad wel gelijk, heel veel dingen die voor ons vanzelfsprekend zijn, zijn voor de helft van de wereld niet vanzelfsprekend. Ik schaam me ook altijd dood als ik mijn armzalig lege koelkast opendoe en alleen een beschimmelde banaan kan vinden en dat dan weggooi. Dan denk ik: Sara schaam je, elders op de wereld hebben ze niet eens genoeg voedsel voor 1 week en jij gooit een banaan weg… Waardeer wat je hebt zeg ik dan altijd tegen mezelf om vervolgens zorgvuldiger met eten en spullen om te gaan. Maar ik moet helaas toegeven dat dat me niet altijd goed lukt… Sorry.
Als moslima heb ik 3 jaar lang vrijwilligerswerk gedaan in een Joods rusthuis. Ik vertrok vanuit een mentaliteit: “hoe zit het met joodse bejaarden”.
Het heeft me 1 ding opgeleverd. Wat voor leven je ook hebt mogen leiden, oud en dood gaan we allemaal, hoe mooier je leven hoe moeilijker je ouderdom, want je blijft denken aan vroeger. Gelukkig hebben we herinneringen en voor sommige familieleden.
Ps. Het heeft me wel een mooie kennis opgebracht omtrent het jodendom.
Deze posts zijn wel even een fijne oase tussen al het gehakketak elders.
@Strevertje. Wat een mooi gebaar en goed om te horen dat het je verrijkt heeft. MIsschien zouden de palestijnen en israelieten ook elkaars bejaardenhuizen wat meer moeten bezoeken. :)
Wist ik ook niet… Inshallah :-)
Sara,
Ik studeer alleen in Delft. Maar de bezoekjes aan het verzorginstehuis zijn gewoon in Den Haag. Ik hoor het wel van je als je ook wilt gaan…
(Ik ben ook niet weg van bruine bananen)
“hoe mooier je leven hoe moeilijker je ouderdom”
Daar zit wel wat in denk ik. Als je met ze aan het praten bent, merk je dat vooral. De mensen die juist de herinneringen hebben, kunnen het ene moment met je aan het lachen zijn en het andere moment in tranen uitbarsten. Het is moeilijk omgaan met ze dan, maar als je de verhalen dan hoort over vroeger… dat ze ook levendig waren… ook ouders hadden… ook gingen sporten en studeren… dan zijn het doodgewone mensen en zie je misschien wel een weerspiegeling van jezelf in ze.
Recept met bruine bananen.
Snij de bananen in stukjes en wat mandarijtjes erbij, yoghurt over dit alles en een beetje suiker overheen en mengen.
Bruine bananen? Waaar?????
weerspiegeling van ons?…. dat is jammer :P
@ Fjord,
Dan moet er wel sprake zijn van een Palestijns rusthuis, en daar vrees ik voor :-)
H.
Nederland is aan het vergrijzen, een feit. Umar krijgt met een aantal ervan al te maken. In mijn familie heeft een ouder nooit in een verpleeghuis gezeten, niet omdat er zo weinig van zijn in Pakistan, maar omdat het nooit nodig is geweest. Er was altijd
Heel leuk geschreven Umar. Echt knap van je dat je dit soort bezoekjes doet, Complimenten!
Ik heb dit site heel toevallig gevonden. Ben eigenlijk met een onderzoek bezig dat over “dementie bij moslimse ouderen” gaat.
Ik kan helaas niet veel over vinden….. kan iemand mij daarbij een advies geven?????
salaam hanin,
misschien dat dit je op weg helpt:
http://muslimmedianetwork.com/mmn/?p=4655
http://www.ingentaconnect.com/content/bpl/jore/2008/00000036/00000001/art00005
http://www.pastoralekroes.nl/Dementie/index.html
http://www.ucl.ac.uk/dementia/spirituality/muslim.htm
http://74.125.77.132/search?q=cache:XCxd_R9N8b8J:hccrn.com/documents/HCCRN_Az-ZahraaIslamicCentre_SeniorsForum_AMithani.pdf+dementia+muslim&cd=9&hl=nl&ct=clnk&gl=nl
http://translate.google.nl/translate?hl=nl&sl=en&u=http://www.tripolimena.org.au/org/index.php%3Fcategoryid%3D17&ei=UxkNS-7BJdDJ-QaZ6NzjBg&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=2&ved=0CBEQ7gEwATgK&prev=/search%3Fq%3Ddementia%2Bmuslim%26hl%3Dnl%26sa%3DN%26start%3D10
(ook in het arabisch!)
check ook de publicaties van A. van Bommel: Wankele Waarden (red.) en ‘Islam en Ethiek in de Gezondheidszorg’
en http://www.moslimarts.nl; zij hosten af en toe seminars over dit soort onderwerpen. Misschien dat ze je met wat info op weg kunnen helpen
succes,
wswrwb
noureddine
Hartelijk dank Noureddine……. Ik heb er zeker wat aan.