Voorpagina Algemeen, Maatschappelijk, Media

AD rectificeert aantijgingen tegen Elforkani en Van Der Blom

Op 11 februari viel het AD bij hun abonnees op de mat met op de voorpagina een zware beschuldiging aan het adres van jongerenimam Yasin Elforkani en moskeebestuurder Jacob van de Blom. Zij zouden beide hebben ‘gesjoemeld’ met geld uit een ‘islamitisch fonds voor moslimcentra’ en daarmee dus zichzelf hebben verrijkt. In het artikel werd een bedrag genoemd van 6 ton én justitie in Koeweit zou een onderzoek zijn gestart naar hen beide. Je zou verwachten dat een integere journalist flink onderzoek heeft gedaan voordat hij zoiets publiceert. Daarvan bleek echter in dit geval geen sprake.

Natuurlijk sloeg het artikel ook bij mij in als een bom. Ik heb goed contact met beide broeders, al jaren. Maar daardoor viel mij ook gelijk de naam van de journalist op: Abdel Ilah Rubio. Deze journalist schrijft al geruime tijd met enige regelmaat artikelen waar Van Der Blom nou niet echt positief wordt belicht. Van Der Blom is in Rotterdam als onderdirecteur van de Essalam Moskee verwikkeld in een machtsstrijd met een groep mensen die willen dat het gebedshuis een ‘Marokkaanse’ moskee wordt. Samen met Elforkani was hij tevens verwikkeld in een machtsstrijd rondom de Blauwe Moskee waar een aantal oud-bestuurders van Europe Trust Nederland (het fonds waarmee die moskee is gekocht) moeite leken te hebben met het feit dat ze geen invloed meer hadden op het reilen en zeilen aldaar. Vooral met betrekking tot het conflict rond de Essalam Moskee lijkt deze specifieke AD-journalist soms het verlengstuk van de oppositie tegen Van Der Blom te zijn. Moest ik ook deze aantijgingen in dat licht lezen?

Op twitter benoemde ik ná het artikel dat naar mijn mening journalist Abdel Ilah Rubio wel erg vaak anonieme bronnen aanhaalde met betrekking tot kritiek op het bestuur van de Essalam Moskee, wat mij aan de kwestie Perdiep deed denken. Als door een wesp gestoken reageerde hij: “alle namen van de bronnen zijn bekend bij leiding van de redactie. En financiele[SIC] stukken zijn door meerdere mensen bekeken”.

Een week geleden werd ik in het AD in een artikel ineens met naam en toenaam genoemd en aangeduid als een ‘omstreden figuur’. Journalist? Abdel Ilah Rubio. Wie laat hij in het artikel aan het woord? Mohamed Achour, woordvoerder van de groep die in Rotterdam oppositie voert tegen Van Der Blom. Maar dat is natuurlijk allemaal toeval.

De aantijgingen tegen Elforkani en Van Der Blom werden al snel gedeeld via social media. Het is een Koranisch concept dat slecht nieuws of aantijgingen niet zomaar geloofd moeten worden maar eerst geverifieerd. Ik geef gelijk toe: dat is lastiger wanneer je denkt in een verhaal je – toch al negatieve – perceptie bevestigd te zien. Dat heeft wellicht bij een aantal mensen meegespeeld. Al snel ontkenden echter zowel Elforkani als Van Der Blom de aantijgingen. Niet alleen zou er géén sprake zijn van zelfverrijking, óók zou er in Koeweit géén onderzoek naar hen lopen. Maar ja, the damage was done…

Vanzelfsprekend lieten ze het hier niet bij zitten. Direct werden juridische stappen tegen het AD ondernomen en niet zonder resultaat. Want vandaag valt het AD wederom bij hun abonnees op de mat met een bericht over Elforkani en Van Der Blom. Dit keer is het een rectificatie:

“In het AD van 11 februari 2016 stond op de voorpagina een artikel met de titel ‘Gesjoemel met Islamitisch fonds’. In dat artikel wordt gesteld dat door Koeweit een onderzoek wordt gedaan naar Stichting Europe Trust Nederland in verband met uitgaven van bestuurder Van der Blom en oud-bestuurder El Forkani. Daarnaast wekt het artikel de indruk dat deze (oud-)bestuurders geld van de stichting uitgaven voor privédoeleinden. Het AD vindt het van belang te verduidelijken dat haar niet is gebleken van privé-uitgaven of andere vormen van gesjoemel. Deze beschuldigingen zijn afkomstig van oud-bestuurslid Bouyafa en kan het AD niet voor haar rekening nemen. Evenmin kan het AD bevestigen dat het onderzoek waarnaar het artikel verwijst betrekking heeft op genoemde stichting. Zij betreurt het dat haar artikel mogelijk de indruk heeft gewekt dat de beschuldiging van gesjoemel de uitkomst is van eigen onderzoek. De hoofdredactie”

Hoewel Abdel Ilah Rubio op twitter zijn artikel nog zo stellig verdedigde, komt de hoofdredactie van het AD dus tot een andere conclusie. Het is hen helemaal niet gebleken dat er is gesjoemeld door, noch dat er een onderzoek zou lopen tegen, de beklaagden. Er wordt in de rectificatie één bron genoemd: oud-bestuurslid (Yahya) Bouyafa. En laat die nou nét betrokken zijn geweest bij de oppositie tegen Elforkani en Van Der Blom in Amsterdam. Is dat toeval?

Zelfs Carel Brendel – een blogger die zeer kritische artikelen schrijft over zo ongeveer alles wat Elforkani en Van Der Blom doen – heeft inmiddels op twitter gezegd dat hij alle AD-berichtgeving over de Essalam Moskee met een korreltje zout neemt vanwege de kritiekloze houding ten aanzien van de oppositie.

Naast de rectificatie zal het AD tevens een schadevergoeding van €5.000 betalen. Dat doet een krant niet zomaar; ze gaan diep door het stof. Elforkani en Van Der Blom hebben laten weten dat ze het bedrag dat er overblijft na het betalen van de juridische kosten zullen overmaken aan een goed doel.

Hoe kan het gebeuren dat een journalist van het Algemeen Dagblad een artikel met zulke zware aantijgingen op de voorpagina van de krant krijgt? Hoe kan dat, op basis van één bron die ook nog eens zelf in conflict is/was met de mensen die in datzelfde artikel worden beschuldigd? Is zo’n artikel überhaupt een beginnersfoutje van de journalist of een bewuste zet in een langer lopend conflict? En als van het laatste sprake is, wat zegt dit dan over de betrouwbaarheid van andere kritische artikelen over het bestuur van de Essalam Moskee?

De antwoorden op die vragen zullen voorlopig onduidelijk blijven, maar voorlopig volg ik het culinaire advies van Carel Brendel.

Nourdeen Wildeman is een Nederlander van christelijke komaf die op 24 jarige leeftijd moslim is geworden. Nourdeen is oprichter en voorzitter van Stichting as-Salaamah wal'Adaalah.

Lees andere stukken van