Kinderen – een gedicht van Maya Abu al Hayat

Kinderen

Wanneer een kinderhand uit een ingestort gebouw steekt
Controleer ik de handen van mijn drie kinderen
Ik tel de vingers en tenen aan hun handen en voeten
Ik controleer het aantal tanden en de haren van hun wenkbrauwen

Wanneer een kinderstem verstomt in kamp Yarmoek
Draai ik het volume van de tv omhoog en zet ik de liedjes op de radio harder
Ik duw mijn drie kinderen op hun zij zodat ze zich niet bewegen en om te voelen dat ze leven

Wanneer een hart verteerd wordt door angst op checkpoint Qalandia
Open ik mijn mond en begin ik te eten
Troost ik mezelf met zoutjes
Verdring ik de vonken in de ogen die overal huilen

– Maya Abu Al Hayyat

Afbeelding: pixabay.

Vertaald vanuit het Engels vanuit de collectie A Bird is Not a Stone, een meertalig poëzieproject van Palestijnse en Schotse auteurs.

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Noureddine Steenvoorden

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van