Een man zit op een tweezits bij de ingang van de metro. Hij kijkt mijn kant op terwijl ik instap. Ik ben vandaag maar eens gekleed in een groene shalwaar qamies met tartan 3/4 djellaba eroverheen. En mijn stokoude, bruine ribstof jasje met 5 buttons op het linkerlapel.
De man kijkt nors. Hij kijkt nog een keer, even zo nors. Als hij zich bij binnenkomst volledig omdraait om mij wederom te bekijken en ditmaal zelfs van top tot teen, besluit ik hem vriendelijk toe te knikken. Een olijke blik doet soms wonderen.
En jawel, hij lacht – net echt – en zegt wat. Even Mos Def zachter zetten. Ik hoor hem met dezelfde plastic glimlach vragen of hij mij mag adviseren. Adviseren? Natuurlijk, kom maar op, zeg ik. Scheer je baard af, zegt hij. Joh. Waarom dan? Dan zie je er veel sympathieker uit. Ik lach, net echt. En zeg: sympathiek.
Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!
En, ben jij al Vriend van WBH?Dank voor je bezoek aan Wij Blijven Hier! Wij zijn al meer dan tien jaar hét platform in Vlaanderen en Nederland voor een authentiek moslimgeluid. Dat doen wij (het team van WBH!) met héél véél plezier en geheel op vrijwillige basis, zonder subsidies. Bewust, want we willen dicht blijven bij wie we zijn.
Wil jij samen met ons de onafhankelijkheid die wij hebben bewaren? Te gek. Dat kan door een eenmalige donatie,
maar ook door Vriend van WBH te worden middels een jaarlijkse
donatie. Dan drinken we dat kopje koffie ook samen.
Doe je mee?
Dit delen:
In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.
Lees andere stukken van
Eén reactie op "Da’s niet baardig – een Mokums metromomentje"
Misschien keek hij wel nors omdat je Mos Def te hard aan had staan op je walkman?